Wooooh! Natapos ko na! I cant believe na umabot tayo sa chapter sixty 😭 Salamat po sa mga patuloy na nagbabasa 😘 Mahal po kayo nila Kuya Oliver. Dedicated to PrettyRakker18 as requested 😋 Leave comments guys. Enjoy reading! 😘❤
*Guys naaalala niyo pa ba yung batang kapatid ni Dana na inalagaan nila Alplea. Siya na po ang bida sa book 2: King of Possessiveness. Medyo brutal din siya tulad nito kaya magready na kayo. Ongoing din siya. Sana suportahan niyo. Mahal ko kayo 😘😘
~
"Whoever the hell you are pertaining to I dont give a care but tell him this: wala siyang karapatan na saktan ang kaibigan kong lalaki at palayuin ako sa kanila" I said. Wala akong pakialam kung kilala ko man siya o hindi.
Tumawa naman ang kausap ko na nasa kabila nitong pintuan. "May karapatan siya Ms. Alpea. She's you boyfriend"
Natigilan ako. Si Clyde? Parang may kumirot na kung ano sa dibdib ko ng maisip ko ang pangalan niya. I ignored the ache and closed my fists. "Wala na akong boyfriend. Patay na siya" Oo. Patay na siya sa buhay ko.
"Hindi siya patay. Babalikan ka niya Ms. Alplea, malapit na"
Tinalikuran ang pintuan at nagsimulang maglakad palayo dito. Huminto ako at huminga ng malalim. "Wala na siya babalikan kaya wag na siyang bumalik."
Hindi ko kailangan ng lalaking nang-iiwan sa ere. He left me then dont he dare came back to my life.
Dumiretso ako ng clinic para tingnan kung kamusta na si Daniel. Hihingi na rin ako ng tawad dahil ako naman ang reason kung bakit siya nabaril.
"Si Daniel po?" magalang kong tanong sa nurse namin dito sa University na si Ms. Care
"Nasa pinakahuling bed siya puntahan mo nalang" she smiled at me and I smiled back.
Naglakad ako papunta sa pinakahuling bed at naabutan kong nkatulala si Daniel sa kisame. "Hoy D! Okay kana ba?" I asked.
"Oo naman. Mas masakit pa ang puso ko kesa sa tama ng baril ko" he sadly smiled.
Huminga ako ng malalim. "Si Clyde ang may gawa nyan sayo." Napatingin naman sakin si Daniel at parang hindi makapaniwala sa sinabi ko. "Ang galing no. Matapos niya akong iwan ng walang dahilan ganito pa gagawin niya tapos ang sabi pa sakin nung napag-utusan niya na babalikan niya ako"
"Anong tingin niya sayo laruan na pwede niyang balikan anytime he wants?! Wala siyang itlog kamo!" inis na sigaw ni Daniel.
Hindi ko alam kung maiiyak ba ako matatawa. Siraulo talaga tong lalaking to.
"Gaga. Wag kang maingay baka pagalitan tayo nung nurse" pagsaway ko dito.
"Nakakainis naman kasi A. Para siyang walang itlog"
Ngumiti ako. "Oo na. Wala na."
"Kapag bumalik ba siya papayag kang bumalik sa kanya?" seryosong tanong nito.
I shook my head. "Hindi. Patay na ang Alplea na mahal na mahal siya" I moved on. Thanks to baby Gage.
"Buti naman. Nakamove-on kana ba?" tanong pa nito.
I nodded. "Oo although nakakaramdam pa ako ng kirot whenever I remember him"
"Taray! Paano? Tulungan mo ko"
"Ipapakilala kita sa baby ko na tumulong sakin makarecover."
Nanlaki ang mata ni Daniel. "Baby mo? Bakit hindi namin alam na may jowa kana?"
"Basta. Ipapakilala ko siya sayo"
"Bakit siya lang? Hindi na ba ako belong dito sainyo?" may pagtatampo sa boses ni Jamie. Mukhang kanina pa siya nakatayo sa may gilid hindi lang namin ni Daniel napapansin.
