RGS#1: TO BREAK AN AFFAIR (PUBLISHED)

THIRTY SIX

Nagtungo ako sa isang café hindi kalayuan sa DC habang breaktime pa. Halos naubos ang lakas ko sa magdamagang pag-upo, taking calls from clients and suppliers at may iba pang additional na materyales na kailangang i-deliver sa site. Mino-monitor ko rin ang  motorpool na nasa likod ng building. Maraming kulang na mga supplies at sirang kagamitan kaya sinali ko na sa pinapa-purchase.

Abala ang lahat hindi lang sa opisina kundi pati sa bahay, ani pa ni Shirley kanina na hinatiran kami ng breakfast, para sa birthday mamaya ni dad ang ka-busy-han ng mga tao roon. So to sum up the half of my day, stressful didn't even come up close as an understatement. It was beyond that.

Sumimsim ako sa green tea na unang hinatid ng server. I still have to wait ten minutes for my salad. Dumungaw ako sa 'king relo, makaka-balik pa naman ako on-time sa end ng break.

Nag-reply ako sa isang text ng purchasing officer namin habang binababa ko ang tasa. Masyado akong tutok sa pagtitipa na ikinagulat ko ang ingay ng pag-hila sa katapat kong silya. 

Tila hinatak ako pabalik noong isang araw sa industrial park pagkakita ko kay Rouge na may dalang tasa ng kape. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla nalang uminit ang labi ko. He's not even touching it but the memory itself has made its way into my lips. Pinapaso na naman ako ng tingin niya.

Pinanood ko siyang umupo sa harap ko kasabay ang paglapag niya ng umuusok pang tasa ng kape. Who could ever forget his love for coffee? He couldn't even get enough of it at lunch time.

Metikuloso niyang hinila ang manggas ng kanyang dark gray sweater hanggang siko. Malandi itong humahapit sa kanyang katawan, a reason for me to eye the obvious curves of his biceps, broad shoulders and hard pecs. May nababasa rin akong mamahaling brand sa kanyang kasuotan. Inatake naman ng pabango niya ang ilong ko.

Dumestino ang aking mga mata sa mukha niya nang umangat ang mga kamay niyang nakakuwadro sa tasa.  He's eyeing me while sipping his coffee, or he's more like reading my thoughts.

"Why are you here?" nagtitimpi kong untag. "Why are you following me again?"

Umangat ang isang makapal niyang kilay sabay lapag ng tasa. "Ikaw lang ba ang pwedeng pumunta rito?"

Pinigilan kong hindi siya ikutan ng mata.

"Maraming kainan sa distrito. I don't believe your being here is coincidental," sabi ko.

Gumalaw ang nakanguso niyang labi saka tumingin sa ibang direksyon, nag-iisip. Panandalian lamang 'yon dahil agad din niyang ibinalik ang tuon sa 'kin.

"Let's say...I'm looking for contractors for our sixty thousand square feet warehouse expansion project," ani niya sa matatas na ingles.

Sixty thousand square feet? That's a massive area for an expansion. Saan naman nila gustong ipatayo? I'd been to White Harbor and I hadn't seen a vacant lot that could occupy the establishment.

"You'd been our client before. Why not get us to do the job pronto?" usisa ko.

Hindi ko maintindihan ang nakapinta sa mga mata niya. Parang maingat na mapanuri pero may imoral at kalamigan na nakatago sa likod nito.

"I'm exploring other options. Malay natin, baka may mas magaling pa sa inyo."

Kung bubuksan ko ang tarangkahan ng galit ko, ay baka ngayon inabot ko na ang tasa ng kape niya't ibinuhos sa kanyang mukha. How dare him insult us like that!

He dared kiss me the last time we met tapos ngayon magsasalita siya ng ganyan? He seemed too careful with his words but even without intending to harm (was he not?), it still scarred not just me but the our company per se.