RGS#1: TO BREAK AN AFFAIR (PUBLISHED)

THREE

Maaga akong gumising para sa unang araw ko sa internship ngayong semester. Ilang araw palang ang lumipas mula nung inihatid ako ni Rouge ay parang kahapon lang ito nangyari dahil sariwa pa sa isip ko. I couldn't even get the image out of my mind.

Pinuntahan ko si Lauris sa kanyang kwarto. Maingat kong binuksan ang pinto. He's sleeping on his stomach at nakaharap sa bintana ang kanyang mukha, isang advantage sa'kin dahil hindi niya makikita ang pagpasok ko.

Kinuha ko ang kanyang cellphone sa bedside table saka pinalitan ang oras ng alarm. Inadjust ko rin ang volume. Dali dali akong lumabas at pigil tawang dumiretso sa dining room kung saan nakapaghanda na si Manang Edna.

Nilapag niya sa harap ko ang platitong may wheat bread sandwich. May nalasahan akong parang meat. May pagtataka kong sinilip ang laman ng sandwich.

"Ba't may patty? This is beef." ani ko. Muntik ko nang iluwa ang ningunguya ko.

Sandali akong nilingon ni manang saka pinagpatuloy ang pagprito. "Ay hindi po ma'am. Mga gulay po ang laman niyan tsaka ground tofu."

Tumango ako. Inabot ko ang platito na may mga sliced na gulay. Kaunti lang ang nilagay ni manang sa sandwhich ko kaya dinagdagan ko pa ito ng lettuce at pipino.

"Gising na si dad?" tanong ko.

"Opo, nasa garden po sila ni mam Antonia." aniya.

Mas maaga pa pala silang nagising. Maybe they'll go to work. I wonder kung magtatrabaho pa si Antonia. She's a college professor sa university na pinasukan ko. I won't get to see her today dahil sa OJT ko.

Napatigil ako sa pagnguya upang mas marinig ang pag-kanta ng alarm na nanggaling sa taas. Mabilis sumunod ang daing at pagmumura.

"Looory!"

Humalakhak ako sa pagsigaw ni Lauris. Padabog na bumukas ang pinto kasunod ang mabibigat niyang mga yabag. Iritado ang mukha niyang pumasok sa dining at matalim ang tingin sa'kin habang tinutungo ang upuan.

"What?" inosente kong tanong.

Walang imik siyang umupo sa tabi ko. Pumeke ako ng ubo saka uminom ng tubig habang pinanood ang pagsasalin ni Lauris ng agahan.

"Maaga schedule mo this sem?" tanong ko sa kanya.

"Ha-ha. Funny, Lory." sarkastiko niyang ani.

"What did I do?" natatawa kong tanong.

Bigla niya akong kiniliti dahilan upang muntik ko nang mabuga ang kinain ko. Hindi ako makaiwas at makaganti sa kanya dahil sa marahas niyang mga sundot sa'king tagiliran. Napatili ako dahilan upang tarantang pumasok sina dad at Antonia.

"Anong nangyayari dito?" natigil kami sa striktong boses ni dad.

"Ten pa ang klase ko. Pinalitan niya ang alarm ko ng ganito kaaga!" sumbong ni Lauris.

"Wala kang pruweba! There's no way you knew it was me. Baka di mo namalayang ikaw ang nag-set kagabi." depensa ko.

"I remember it pretty well. I set the alarm at seven thirty." sinamaan niya ako ng tingin bago sumubo ng pagkain.

"Matulog ka nalang ulit."

Inirapan niya ako.

"Anong oras kayong pupunta sa school? Sumabay na kayo sa'min ng daddy niyo. Today's my first day in school as Mrs. Dreyfus." sabat ni Antonia.

"I can't. OJT." maikli kong sabi. Siniko ko si Lauris. "Hatid mo ako ha?"

"Mag-taxi ka." pagsusuplado niya.

Mukhang iritado pa rin siya sa ginawa ko. I wasn't affected at tinawanan lang ang maktol niya. I know his annoyance won't last long.

As usual ay si Antonia na naman ang naglalagay ng pagkain sa plato ni dad. It's already been like the rite of passage since their first day. Hanggang ngayon hindi pa rin ako sanay, at ilang pa akong nakikita silang ganito.