vampieren liefde

hoofdstuk 60

15 jaar later

Roos,

We hebben intussen ons 2e kindje ook gehad en het is een jongentje die 2 jaar jonger is dan Mel. Myck zo heet hij. Alleen gaat het er niet altijd even veredig aan toe met die 2.

Ik ben intussen alweer 33 maar geen steek verandert aan mijn uiterlijk. En daar ben ik blij mee.

Lorenzo is nu al wel veel ouder ik weet niet meer hou oud maar hij was al wel een aantal jaar vampier. Hij is oud ik weet het, maar toch hou ik van hem.

'Ben je wakker?' Ik draai me om en kijk recht in de ogen van Lorenzo. Hij glimlacht en ik krijg automatisch ook een glimlach op mijn gezicht.

'Mama!' Hoor ik Mel schreeuwen. Ik zucht en sta op.

'Wat is er?' Vraag ik terwijl ik mijn badjas dicht knoop. 'Myck wil niet uit mijn kamer' jammert ze. Ik grinnek Sett is zo te zien blijven slapen.

Sett en Mel zijn een stelletje wat ik niet echt erg vind. Ze zijn wel neef en nichtje maar dat maakt ons niet echt uit. We vinden ze schattig. Max vind het nog niet echt iets goeds maar hij went wel. Iedereen hoopt dat die twee iets worden. Ze kunnen ook geen minuut zonder elkaar. Sett begint te draaien en trekt Mel tegen hem aan. Mel grinnekt en drukt een kus op zijn voorhoofd waardoor hij zijn ogen opent.

'Oh... eh... goedemorgen tante'

'Je weet het, Roos, geen tante of mevrouw gewoon Roos' zeg ik met een knipoog. Hij glimlacht en stopt zijn gezicht in haar haar. Ik duw Myck de kamer uit en sluit de deur.

'Ga slapen het is pas 5 uur in de ochtend' zeg ik en Myck strompelt zijn kamer weer in. Ik loop de kamer weer in en zie Lorenzo op mijn helft van het bed liggen. Ik grinnek en por hem tussen zijn ribben waardoor hij gelijk wegrolt. Ik ga liggen en trek hem tegen me aan. Zijn warme lichaam tegen de mijne aan voelt geweldig.

'Mam' zegt de slaperige stem van Myck ik ga overeind zitten.

'Ik heb honger' ik sta op en trek mijn badjas weer aan.

'Zal ik pannekoeken maken?' Hij begint uitbundig te springen. Ik pak de pan en begin met het maken van het beslag voor de pannekoeken.

'Oh heerlijk nu hoef ik niet te gaan smeren' zegt Mel en komt de keuken in. Sett die zit aan tafel in de woonkamer en speelt een spelletje met Myck en Lorenzo. Ik glimlach en doe het laatste beetje beslag in de kom.

'Mel, zet je de borden op tafel?' En even later verschijnt ze in de keuken en pakt de borden en bestek. 'Ben klaar' zegt ze 2 seconde later. Ik knik en het bord vol met pannekoeken en zet die op tafel. Lorenzo ruimt het spelletje op en komt aan het hoofdeinde aan de tafel zitten. Iedereen pakt een pannekoek en smeert er lekker op wat ze zelf willen.

Na mijn 2e pannekoek zit ik vol en wacht tot de rest helemaal is uit gegeten.

'Nemen jullie pannekoeken mee naar school?' Vraag ik aan mel, Myck en Sett als er nog pannekoeken over zijn. Ze knikken en ik pak voor iedereen 2 pannekoeken in en voor Lorenzo 3 voor naar zijn werk.

Iedereen gaat zoch klaar maken en ik blijf lekker thuis vandaag. Ik heb vandaag vrij en ben alleen bereikbaar in noodgevallen.

Lorenzo is al heel lang advocaat en ik ben dierenarts afgestudeert, 4 jaar geleden. Ja je zal wel denken ik kan me inhouden voor wat bloed betreft.
Ik rek me uit en laat me op bed vallen.

'Doei mam, doei pap!' Schreeuwen Myck en Mel.

'Dag Roos, doei oom!' Schreeuwt Sett.

Lorenzo kijkt me raar aan maar we zeggen ze allebei nog even gedag.

'Noemt Sett jou Roos?'

'Jep' zeg ik lachend 'maak je geen zorgen ik heb gezegt dat hij me Roos moet noemen' zeg ik en kijk naar het plafond.

Mijn uitzicht wordt al snel verpest door Lorenzo die boven me hangt.

Al is het niet echt een uitzicht naar het plafond staren.

Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en houdt zijn hoofd schuin.

'Misschien blijf ik ook wel thuis?' Zegt hij plagend. Ik duw hem van me af 'naar het werk jij' zeg ik en duw hem de deur uit.

Jason komt zo en ik ga hem helpen met het zoeken van een vriendin. Hij heeft in die 15 jaar geen enkele vriendin kunnen vinden, maar ik heb hem ingeschreven op een site waar hij een vriendin kan vinden. Er hebben 5 vrouwen gereageert met een leeftijd van 17 tot 19 jaar. Ja Jason wou op een gewone mensen datingssite.

We gaan vandaag naar een café waar we hebben afgesproken met die meiden. Ieder op een ander tijdstip en ik speel vandaag zijn zusje.

Jason,

Ik hoop maar dat het vandaag wat wordt want het singel leven bevalt me niet echt.

Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel voor ik naar Roos toe vertrek. Ik heb er nog steeds spijt van wat ik heb gedaan maar ik moet gewoon een vriendin zoeken waar ik dan mee kan verder gaan.

Ik kom aan bij het huis van Roos en Lorenzo en parkeer de auto op de oprit en stap uit. De deur wordt open gegooid en Roos komt naar buiten in een kort broekje en een hemdje. Het is zomer dus dat kan wel. Ik glimlach en hou voor haar de portier open. Ze stapt in nadat ze me een knuffel heeft gegeven.

We rijden richting het cafeetje en onderweg komt er een fietser aan van de andere kant en een snelle auto die haar inhaalt en afsnijd waardoor ze in de berm valt.

Ik zet de auto aan de kant van de weg en kijk die auto na. Vervolgens loop ik naar het meisje die een snee in haar arm heeft. Ik til haar op en zet haar een stukje verder neer op het tafeltje.

'Hij is niet diep dus hij is zo weer gestopt met bloeden' zeg ik en bekijk het wondje. Ik trek mijn shirt uit en druk die tegen het wondje aan. Ze blijft maar staren naar mijn sixpack en ik blijf staren naar haar mooie gezichtje.
'Is ie mooi?' Vraag ik lachend. Ze kijkt beschamend de andere kant op.

'Jason' stel ik me voor.
'Laura' antwoord ze met een glimlach. 'Misschien kunnen we een keer afspreken?' Ze glimlacht en knikt. Ik haar mijn shirt eraf en zie dat hij is gestopt met bloeden.

We delen ons nummers en ik zwaai haar uit.

'Zal ik je shirt anders gaan uitwassen?' Vraagt ze en houdt me tegen. Ik knik en geef haar mijn shirt. Ze glimlacht en stapt weer op haar fiets.

'Laat die andere meiden maar zitten' grijns ik en draai de auto om.

Nou dit is dan het laatste hoofdstuk van dit deel.
Beetje flut hoofdstuk. Hierna epiloog, dankwoord.
Vote en comment?