vampieren liefde

hoofdstuk 11

Roos,

Ik hou echt van Jason, ik had niemand anders liever willen hebbe voor mijn eerste keer. Ik vraag me af wie zijn eerste keer was want ik denk dat hij vast al wel is met 1 van die poederdozen jet bed in is gedoken. Ach ik vraag het gewoon. 'Jason?'
'Hm'
'Wie was jou eerste keer?' Hij lijkt te twijfelen
'Jij' mijn mond valt open
'Ben jij nog nooit eerder met iemand naar bed geweest? Ik had gedacht dat je wel is met 1 van die poederdozen naar bed bent geweest'
'Moet dat dan?'
'Nee helemaal niet' en kijk naar de grond die in één klap heel interessant is geworden. Hij loopt naar me toe en gaat op zijn hurken zitten 'eerlijk gezegt zou ik in geen honderd jaar met een met een poederdoos een bed delen. En ik heb zelfs voor mijn 18 geen bed gedeeld met een meisje'
'Hoezo niet?'
'Vampieren die in de toekomst kunnen kijken kunnen die beelden naar andere sturen. Toen zag ik jou en ik moest je hebben, dus ik heb die 50 jaar gewacht'
'Aaaw das lief' en hij drukt een kusje op mijn lippen.

'Hoe moet ik het nu eigenlijk met mijn ouders doen want die denken nu nogsteeds dat ik leef. Net zoals Max'
'Heey lekkerding' ik kijk om en zie die ene jongen lopen.
'Wie is dat eigenlijk?'
'Dat is Lorenzo de badboy van de school, heb er niet te veel problemen mee want hij is zo sterk dat hij je met één slag dood kan slaan' mijn mond valt open.
'Heeft hij dat al is gedaan?' Jason knikt en we lopen verder.
'Heeheehee waar denk jij naar toe te gaan madame?' Vraagt Lorenzo die mijn arm vast heeft.
'Mag ik haar even lenen?' Vraagt Lorenzo aan Jason. Hij kijkt naar mij wat ik ervan vindt.
'Mag ik hem heel even spreken'
'Jahoor doe maar'
'Onder vier ogen' hij knikt en laat me los.
'Als je het maar waagt om hem weg te peren dan heb je een probleem Roos!' Hoe weet hij mijn naam?
'Jason er is niks aan de hand en als er wel wat is ga ik zo hard schreeuwen dat zelfs de andere kant van de wereld het kan horen. En wat kan hij doen hij sloeg me zelfs niet toen ik in zijn ballen had getrapt' Jason begint te lachen. Ik wil weer terug lopen maar Jason houdt me tegen en drukt een kus op mijn lippen.

'Ik ben er en wat moet je?'
'Je gaat me wat terug betalen madame' en hij haalt het shirt dat over zijn weg en zie een grote rode/paarse plek. Ik leg mijn hamd op zijn schouder, althans dat wil ik want hij trekt terug en pakt mijn hand vast. 'Gast ik probeer je alleen maar te helpen, oke?'
'Niet hier' fluistert hij bij me oor.
Ik zucht en steek mijn hand naar hem uit en hij pakt mijn hand.
'Waar gaan we heen?'
'Mijn kamer' geschrokken deins ik terug.
'Dacht het niet vriend'
'Relax ik ga je niet gelijk nadat Jason met jou naar bed is geweest met jou naar bed' zegt hij knipogend.
'Nou daar ben ik niet zo zeker van' hij zucht en trekt me verder maar ik stribbel hevig tegen en hij me bij mijn middel pakt en me over zijn schouder heen gooit. 'Ik haat je weet je dat'
'Tuurlijk weet ik dat, alleen de meesten die gaan gewoon met me mee zonder tegen stribbeling'
'Zo we zijn er, kun jij even de deur open doen want ik vertrouw je niet echt om je los te laten'
'Je hoeft me ook niet los te laten want je kan me ook gewoon neerzetten en je arm om me middel heen slaan' fack heb ik dat nou echt letterlijk tegen hem gezegt. 'Mooi bedacht maar ik doe het toch liever zo' en hij zet me neer en duwt me tegen de deur aan. 'Pak mijn sleutel uit mijn broekzak' comandeert hij me.
'Ik ben geen hond' kat ik terug
'Zo moeilijk is het niet, je steekt gewoon je hand in mijn broekzak en haalt de sleutel eruit' terwijl hij dat zegt pakt hij mijn hand en stopt hem in zijn broekzak en sluit mijn vingers om zijn sleutel heen en haalt mijn hand eruit.
'Zie je niet zo moeilijk, nu mag je de deur open maken' ik zucht en draai me om om de deur open te maken. Als de de deur klik zegt duwt hij de klink naar beneden en duwt me naar binnen waardoor ik struikel en hij de deur achter zich opslot doet. Ik kijk de kamer rond of er enige teken is van nog een sleutel, maar dat valt tegen geen extra sleutel. Ik open zijn klerenkast en zie allemaal zwarte kleding hangen. Typisch iets voor jongens. 'Bevalt het je in mijn kleding snuffelen' vraagt een heese stem die achter me staat. Hij pakt mijn heupen vast en draait me om, trekt me een stukje naar voren en sluit zijn inloop kast. 'En nu is het mijn mijn beurt' hij duwt me tegen de deur aan en duwt zacht zijn lippen op de mijne. En zo steeds ruwer tot het verandert in een zoen. Ik blijf staan niks doen wat een kneep in mijn kont als gevolg heeft. En dat deed aardig pijn maar dat laat ik niet merken en zoen hem maar terug, wat erg veel moeite kost. Hij tilt me op en ik moet mijn benen wel om zijn middel heen slaan. Hij houdt zijn handen tussen mijn kont en benen in om me te ondersteunen. Hij loopt naar zijn bed toe en legt me op bed neer, doet zijn shirt uit en gaat boven me hangen. Mijn blik valt automatisch op de paarse plek die ik heb veroorzaakt. Langzaam ga ik met mijn hand erheen en hij schiet naar achter maar blijft wel op het bed zitten. Ik zucht en ga bij hem op schoot zitten en pak zijn armen en leg die om mijn middel heen. Mijn ene hand leg ik op zijn borst en mijn andere leg ik rustig op zijn schouder, terwijl ik voel dat zijn spieren aanspannen onder mijn aanraking. Ik fluister wat en merk dat zijn paarse plek langzaam verdwijnt en zijn spieren ontspannen. Ik kijk hem recht in de ogen aan en ga van zijn schoot af. Hij kijkt me nog steeds vol ongeloof aan.