vampieren liefde

hoofdstuk 27

Foto zijn Jace en Roos

Jace,

'Hier Max heb je pannekoeken' zeg ik terwijl in de deur open duw. Mijn mond valt open als ik zie wie Max in een omhelzing heeft genomen. Max zit er als verdoofd en kijkt niet eens op. 'Roos ben jij dat echt?' Vraag ik als ik naast ze sta. Ze schrikt op en kijkt me aan, ik zet het bord met pannekoeken op het trappetje neer en trek haar in een omhelzing. Ze begint te snikken en ik pak haar nog steviger vast. 'Max!' Hij kijkt op en blijft duf voor zich uitstaren. 'Max! Roos is er weer!' Roep ik enthousiast. 'Gast het is maar een droom' dit is geen droom toch. Of is het maar een verbeelding? Ik hoop het niet want ze ziet er niet uit, maar ik wil haar ook niet los laten voor als het als nog een droom is dat ik haar straks niet meer zie. 'Roos zeg me dat dit echt is' 'het is ook echt, of moet ik het je laten voelen?' Met een ruk laat ik haar los en hou mijn handen beschermend voor me, schud nee met mijn hoofd en loop rustig achteruit terwijl zij juist naar voren loopt. Hoe is ze hier eigenlijk gekomen? Wat zou het gebeurd zijn? En wie heeft haar ontvoerd? 'Roos wie heeft je ontvoerd?' Vraag ik voordat ik het weet dat ik het eruit heb gegooit. 'Jason' fluisterd ze zacht en kijkt naar beneden. Ik bal woedend mijn handen tot vuisten en trap tegen de boom die tegen de trap aan staat. 'Ik vermoord hem' roep ik boos 'wie vermoord je?'
'Jason' roep ik boos en wil nog een keer tegen de boom trappen maar wordt tegen gehouden en op het trappetje neer gezet 'zo je bent er eindelijk bij Max' zeg ik als ik zie dat hij me heeft neer gezet. Hij knikt en omhelst Roos stevig terwijl Roos nog harder begint te snikken. Ik kijk naar Daan die er een beetje bedroeft bij zit en kijkt in het rond alsof er iets op ieder moment kan komen opduiken. Ik ga naast hem zitten 'waar kijk je naar?' Hij zucht en kijkt mij recht in mijn ogen aan met een doodse blik 'jack' antwoord hij kort en kijkt dan naar Max en Roos die nog steeds zo staat als voordat ik ging zitten. 'Moet je haar vriendje niet gaan halen?' Eigenlijk zou ik het wel moeten doen, ik sta op en loop naar binnen neem de lift naar boven en ga naar de kamer van Roos waar Lorenzo hoogst waarschijnlijk is. Ik doe de deur open en zie hem met een knuffel die hij gewonnen had voor haar in zijn armen slapen. Ik ga stilletjes op het bed zitten en schud hem rustig heen en weer om hem te wekken. Maar ik heb dan weer niet na gedacht dat het ook mis kan gaan want hij trekt me in zijn armen en drukt zijn lippen op de mijne. 'Jakkes, Lorenzo' en ik stomp hem in zijn maag hij krimpt zichtbaar ineen.

'Sorry gast ik dacht dat je Roos was' zegt hij snel en ik wrijf met mijn mouw langs mijn mond, om de smaak weg te krijgen. Ik wenk hem dat hij met me mee moet komen. Hij loopt een beetje verdoofd achter me aan en kijkt somber naar beneden.

Lorenzo,

Dat was echt beschamend dus ik kijk hem maar beter gewoon niet aan. Ik vraag me af waar we heen gaan, eigenlijk hoop ik dat er nieuws is over Roos want ik mis haar echt. Ik hoop dat ze ongedeerd is, dat ze snel terug komt en natuurlijk niet aangerand is of iets dergelijks. Maar toch moet ze heel huids thuis komen ik mis haar te erg. Ik huil mezelf in slaap in haar bed die ik tot nu toe nog niet heb verschoond. Ik klink nu echt een watje maar ik kan er ook niks aandoen dat ik de eerste dag van onze verkering haar al gelijk kwijt ben omdat ze ontvoerd is. Eigenlijk had ik er wel wat aankunnen doen, haar gewoon niet alleen achter laten. En wij lekker in een attractie plezier maken terwijl zijn gewoon fucking ontvoerd wordt. Langzamer hand komen we steeds meer bij de hoofdingang en Jace loopt naar buiten met mij achter hem aan schuifelen. Langzaam kijk ik voor me uit tot mijn ogen blijven haken bij Max die een meisje knuffelt een stukje verder zie ik Daan zitten op de trap. Die omzich heen aan het spotten is alsof hem iets opwacht. Hem heb ik ook al een tijdje niet gezien en de andere jongens al helemaal niet. Iemand springt tegen me op en slaat haar benen om mijn middel ik pak haar stevig vast. Langzaam snuif haar geur op en kom tot de conclusie dat ze een erg bekende geur draagt, erg licht is en dezelfde kleur haar. En dan nog niet over haar stem gesproken 'Roosje ik heb je gemist' fluister ik in haar nek en plaats ondertussen kusjes in haar hals en laat mijn hoek tanden langs haar hals schrapen. 'Je bent echt afgevallen' zeg ik en laat mijn handen langs haar zij en dijbeen heen gaan terwijl zij met mijn haar aan het spelen is. 'Wat is er gebeurt? Wie heeft je ontvoerd? Hoe ben je hier weer terug gekomen? Is er iets gebeurd wat jij niet wou?' Ik wil nog meer vragen maar Roos kapt me af 'who who who, even rustig. Ehm.. ik werd ontvoerd door Jason, Daan heeft me terug gebracht en ik ben verkracht geweest. Maar niet door Daan of Jack dat zijn goeie jongens dus doe hun asjeblieft niks' vraagt ze met smekende ogen en kijkt naar Daan die nog steeds futloos voor zich uit staart. Mijn handen laten Roos los ik loop richting Daan die opstaat en ik zie dat Jack deze kant op komt gelopen met 2 tassen die er erg zwaar uit zien. Hij helpt hem en ik neem de andere tas van hem over Daan wil weer verder lopen maar ik hou ze beide tegen. Ik steek mijn hand uit en die neemt hij verbaasd aan 'dankje voor het veilig terug brengen van Roosje' en ik geef ze nog een mannenhug voor ik weer naar Roos toe loop en mijn lippen ruw op de hare druk.

Vote en comment wat je er van vond