"I'll take a shower first then I'll cook breakfast before you take med for hangover. Give me just few minutes. Mag-uusap tayo." As we walks towards the comfort room.

"Ah..ano, hindi na! Ano kasi..na-nakakahiya naman sayo. U-uwi nalang ako--" He shut me again by closing the door. Grabe naman!

Bigla akong nakaramdam ng kaba nang maalala ang sinabi nitong mag-uusap kami.

Oh God! Baka tungkol sa sinabi o' ginawa ko kagabi? Wala naman akong maalala! Damn! Ang tanga lang talaga. I hate myself for being this careless and stupid.

****

I watched Radicus as he faced the stove to cook for breakfast. Nakaupo naman ako sa high stool at pinagsasawa ang mga mata ko sa likod nito. He is wearing dark jeans and gray shirt same as what I am wearing. Hindi naman ako makapagpalit dahil hindi ko alam kung nasaan ang mga gamit ko. Naiilang tuloy ako dahil pakiramdam ko wala akong suot pambaba. This boyshorts sucks.

"You know..you don't really have to do that. Dyan lang naman sa kabila ang unit ko. I can provide myself breakfast--"

Napatigil ako nang humarap ito sa akin. He is definitely breathtaking. Titig lang, ay halos malusaw na ako. He squinted his eyes. His forehead knotted. I pulled the shirt lower. I felt naked all of a sudden.

"Bakit ka nasa bar? " He asked. Napamaang ako sa tanong ito. I wasn't really expecting him to ask about it.

"I..I kind of got bored in my unit kaya naisipan kong lumabas." I said.

"Were you even aware of you alcohol tolerance?" He asked.

"I..No. No idea at all. I'm not use to drinking." I answered. He turned his back. Inayos na nito ang mga pagkain.

I sighed.

"I'm sorry. Sorry talaga. Naabala na naman ata kita kagabi. I didn't know it was you....again.. Although hindi ko maalala kung paanong ikaw..I mean, ang naalala ko si Chase ang kausap ko tapos hindi ko na alam. I'm sorry kung may nagawa man ako o' nasabi sayo kagabi. "

"Hindi mo maalala ang mga sinabi mo and here you are mentioning Chase's name. How come siya naalala mo?" He asked.

I didn't utter any response. I just don't know what to answer! He squinted his eyes again. Mukha siyang naiirita.

"Maybe that's because I was kind of impressed--"

"Impressed? In what way?" He cut me off.

"I mean, he's a good companion--"

"Good companion? " He asked at mas lalong lumalim ang pagkakakunot ng noo nito.

"Ang ibig kong sabihin, siya kasi ang kausap ko buong gabi. He was the one entertaining me. Kakuwentuhan ganon. Ah..he's fun to be with. Sort of. Nawala yung boredom ko. Besides, siya ang nagseserve ng drinks ko kaya siguro naalala ko siya. "I explained.

Why do I have to explain anyway? Ganoon ba kalala ang ginawa ko? Nafufrustrate tuloy ako!

We were silent for a couple of minutes. Pinilit kong iwasan ang tingin nito.

"Eat. Then drink the med para mawala ang hang-over mo." He said. Umalis ito at naiwan akong mag-isa sa mesa.

Hindi naman nagtagal ay bumalik din ito na mukhang naiinis na pumipindot sa phone nito. He's left handed. Kanina ko pa actually narealize. It's cute.

Ipinatong nito ang phone sa mesa at naupo na sa harap ko. Napatitig na naman ako. Everything about him is just so...perfect. I can't even put a word on it but just perfect.

Radicus Alcantara (Published under PSICOM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon