He was different

hoofdstuk 40

Hoofdstuk 40.

Music: I hate you, I love you.

We zijn hier nu al bijna een week en alles is gewoon perfect! Elke avond hebben we wel een strandwandeling gemaakt en elke dag zijn we wel naar een bezienswaardigheid geweest. Jammer genoeg komt aan elke vakantie een einde en zo ook aan deze. Jammer genoeg.

Ik zucht als ik mijn tas weer inpak. "Ik wil helemaal niet weg!" Zeg ik. "Laten we hier blijven wonen!"

Het enige wat ik echt mis is de lekkere chocoladefontein in de achtertuin van ons huis. Heerlijke, heerlijk chocolade. Hmm.. Renzo lacht.

"Fijn dat je je chocoladefontein mist." Zegt hij. "Leuk dat het ook zo sensueel zegt." Ik bloos lichtjes en geef hem een por.

"Ik zou hier ook zo graag willen blijven maar dat kan jammer genoeg niet, er moeten dingen gebeuren thuis." Zegt hij.

"Zoals?" Probeer ik nog, in de hoop hier ook nog maar een week te blijven. "Jij die naar school gaat." Zegt hij.

"Oh nee!" Huil ik haast. "Ik kan echt niet meer terug naar school gaan er is een geschiedenis leraar eh!"

Hij lacht. "Echt? Hoe heeft hij? Is hij knap?"

"Oh nee! Hij is super lelijk heeft over puistjes en hij irriteert mij zo vaak! En zijn lichaam god, vraag me af waar hij woont!"

"Hm hoe heet hij?"

"Meneer Philips." Verafschuw ik de naam, hij kijkt mij grijnzend aan. "Niet eens een klein beetje knap?"

"Nou.." zeg ik en Renzo komt mijn kant opgelopen. Ik voel mijn wangen wat blozen en slik even. "Serieus?" Zegt hij en zijn hand gaat naar mijn wang. Een schok van complete warmte stroomt door mijn lichaam heen, ik huiver.

"Misschien een klein beetje." Geef ik toe. Hij glimlacht. "Ik heb ook gehoord dat hij super goed les kan geven."

Ik lach. "Oh komaan dit spel spelen we niet!" En ik druk mijn lippen die van zij. Hij lijkt in de eerste instantie verbaasd waardoor ik glimlach tegen zijn lippen aan.

We pakken daarna onze koffer weer in, checken uit bij het hotel waar we al een week verblijven en gaan dan met een taxi naar het vliegveld toe. Ik bespaar jullie de saaiste reis ooit.

---

"April, we zijn er." Fluistert de stem van Renzo in mijn oor, ik schrik wakker en kijk om me heen. Ik zit in het vliegveld.

"Kom, dan gaan we naar huis." Hij pakt mijn hand en samen lopen we uit het vliegveld, halen onze koffer op en lopen dan naar onze auto. Doen onze koffers in de achterbak en rijden nar huis. Ik voel mijn ogen moe worden en val daarom ook gelijk inslaap als we gaan rijden.

Wat is ze toch schattig als ze slaapt. Hoor ik de stem van Renzo in mijn gedachtes zeggen.

Wat is hij toch een pedofiel als hij naar een meisje kijkt die slaapt.

"Serieus? Je noemt me nu een pedofiel alleen omdat ik jou schattig noem wanneer je slaapt." Zegt hij droog.

Ik lach en knik. "Het spijt me makker, maar je maakt kleine meisjes zoals mij bang met je woordjes."