Code 365 Project Memory

Datum 4 : Savior

Hagalaz then stood up straight and signaled his blue tooth car remote.

"We should be in a hurry now. Hindi tayo dapat magsayang pa ng oras. we must find her no matter what." Hagalaz with his authoritative voice as his silver sports car approached. 

Mukhang sasabay pa saamin ang panahon as thunder howls over the dark heavy night skies. 

"The next time she falls on the wrong hands, I'll assure you, I'll kill that man." he seriously said.

Nagsalubong ang aming mga tingin. I saw a worried man inside but he manages to contain his worries and be calm. 

Napakunot noo ako as I watched him try to keep his sorrow, trying hard not to let anyone seep through his true feelings.

How true that he had already moved on with his feelings for Revienne?

How true is it, Hagalaz?

Revienne's Point of View

Damang dama ko ang mga matatalim na mga batong sumasadsad saaking mga paa habang pilit kong hinahabol ang aking mga hininga.

Hindi ko alintana ang sakit na dala ito saaking buong katawan. Wala ito kung ipaghahambing saaking nadarama ngayon.

Ano ba ang aking nagawang pagkakamali? Saan ba ako nagkulang? Ano ang aking nagawa upang gawin niya ito saakin?

Agad akong napatigil nang dalhin ako ng aking nilalamig na mga paa sa isang napakataas na bahagi ng isang marupok na bangin hindi kalayuan mula sa isang tanyag na himlayang tinatawag nilang "Memoria Sagrada."

Buong pait akong napangiti saaking napagtanto. Tignan mo nga naman ang pagkakataon, mukhang ang langit pa mismo ang naghanap ng aking huling himlayan.

Pilit kong ikinubli ang aking kaba nang kumalat sa buong paligid ang ugong ng galit na galit na kalangitan. Humampas saaking mukha ang kanyang malakas na hangin na nagpagalaw ng aking buhok. 

Mula sa ibaba ng bangin ay natanaw ng aking mga mata ang rumaragasang mga alon na nagsasalpukan sa mga matatalim na mga bato. Natatakpan ng mala itim na tubig ang lalim ng dagat na naghihintay saakin mula sa ibaba. 

Napatayo ako ng tuwid. Mukhang nagluluksa din ang kalangitan para saakin. Dahan dahan kong kinuha mula sa bulsa ng aking mahabang sleeping gown ang sulat na siyang nagpulbos saaking mga pangarap.

Ang sulat na siyang nagwakas saaking maliligayang araw. Ang sulat na naging sanhi ng aking nararamdamang natinding sakit.

Ang huling sulat ni Alexander.

Nanginginig ko muling binuklat ang nakayuping papel na halatang pinagpasa-pasahan upang basahin. Wala na akong magawa kundi ang mapakagat labi nalang sa sobrang sakit ng aking mga natauklasan.

Lakas loob ko itong muling binasa sa huling pagkakataon. Nagbabakasakali na isa lamang itong masamang biro o kaya naman isang bangungot. 

Letter Contents

Revienne,

I know I'll be hurting you badly for doing this. Alam kong baka hindi mo na ako mapatawad pa. I know you'll hate me for an eternity, but this time, I want to be honest and to be true to you and to my self.

I want to be straight forward for I am leaving soon.

Hindi ko na kaya pang itago ang bagay na ito mula sayo. You see, Revienne, we cant deny the sad truth that all things to do change. 

So as my love for you. 

I realized it when I had met a certain girl of your age. She had changed the perspective of love for me. That I had found "true" love in her arms.