Adopted by One Direction *1

57

Niall

'Hey', begin ik als ik bij het bruinharige meisje sta. Ze draait zich om en kijkt me vragend aan.

'Hallo, waarmee kan ik u helpen?' Ik kijk onzeker rond en kijk haar dan weer aan.

'Uhm... Wanneer is je dienst afgelopen?' Ze kijkt me fronsend aan.

'Hoezo?' Ik kijk onzeker naar beneden.

'Misschien dat we dan wat samen kunnen drinken? Als je wilt, tenminste.' Ik kijk op. 'Ik bedoel, ik snap wel dat je niks met mij wilt drinken. Ik bedoel, je kent me niet en ik ben lelijk en stom.' Ze legt haar hand op mijn schouder en kijkt me met een kleine glimlach aan.

'Het is goed. Mijn dienst is om zes uur afgelopen. Als je me dan voor het restaurant wilt opwachten?' Ik knik blij. 'Wat is je naam eigenlijk?'

'Horan. Niall Horan', zeg ik op een James Bond manier en ik maak met mijn handen een pistool.

Ze grinnikt zachtjes. 'Ik ben Abigail.' Ik glimlach van geluk bij het horen van haar naam.

Abigail. Haar naam rolt over mijn tong. Het klinkt als een zonnige lentedag.

'Abigail, ga verder met je werk!' Abigail schrikt en pakt snel een bord van de balie. Ze neemt snel afscheid van me en gaat verder met werken.

'Doei', zeg ik haar na en ik loop snel weer naar buiten. De jongens en de kinderen staan nog buiten en zuchten opgelucht als ik het gebouw uitstap.

'Eindelijk. Moest je een grote boodschap doen ofzo?' Louis lacht om zijn eigen grap en ik schudt mijn hoofd.

'Nee. Zullen we gaan?' De jongens grinniken en we stappen in de busjes. Merle gaat weer bij me op schoot en ik doe de gordel om ons heen.

Na een tijdje zijn we weer bij ons huis en ik kijk op de klok. Half 6. Snel loop ik naar boven om me om te kleden in een zwarte skinny jeans en een wit t-shirt.

Een klopje op de deur laat me opkijken en ik zie Merle in de deuropening staan. Ze grijnst naar me en ik frons.

'Je hebt een date, is het niet?' Ik bijt op mijn lip en knik betrapt. 'Met die serveerster?' Ik knik weer.

'Ik ga na haar dienst wat drinken met haar.' Merle knikt begrijpend en leunt tegen de deurpost.

'Hoelaat ben je er denk je weer?' Ik denk even na.

'Geen idee eigenlijk. Hoezo?' Merle haalt haar schouders op en kijkt naar haar voeten.

'Ik wilde het vanavond met jullie hebben over dat platencontract.' Ik glimlach en druk een kus op haar voorhoofd.

'Ik ben er zo snel mogelijk weer, oké?' Merle knikt en we lopen samen naar beneden. Ik neem afscheid van iedereen en stap de auto in, weer op weg naar het restaurant.