Adopted by One Direction *1

15

Merle

'We moeten vandaag weer naar een interview.' Ik knik. Niall gaat met zijn hand door zijn haar, een teken dat hij nerveus is.

'Wat is er, Niall?' Vraag ik hem. Hij denkt na en schudt zijn hoofd.

'Niks. Alleen, Luke en de andere jongens hebben ook een interview, over de tour. Ze gaan weer bij ons als voorprogramma spelen. Maar, dan ben jij alleen thuis.'

Ik grijp hem angstig vast. 'Ik wil niet alleen blijven.'

'Ik weet het. Daarom mag je mee. Het hoeft niet, maar je mag wel.' Ik knik begrijpend. 'Als je niet wilt, ben je niet verplicht. Ik bedoel, dat ben je sowieso niet. Je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Ook al ben je 12 jaar... Nee, je mag misschien nog niet gaan en staan waar je wilt, maar...' Ik kap Niall's gepraat af door mijn hand over zijn mond te leggen.

'Ik wil wel mee.' Niall is meteen stil en zucht opgelucht.

'Mooi. Je wilt niet weten hoe gespannen ik was voor je reactie...' Ik grinnik. 'Maar, ik wil je wel waarschuwen voor de paparazzi, en de fans. Ze kennen je nog niet, en zullen dus heel veel vragen stellen. Misschien dat ze je ook dingen willen vragen bij het interview. We kunnen je niet altijd verbergen voor de buitenwereld. Ik bedoel, niet dat we je gevangen houden ofzo. Maar ze weten nog niet dat jij geadopteerd bent door ons.'

Ik glimlach naar Niall. 'Het is goed, Niall.' Hij zucht weer opgelucht en staat op van het bed. Ik sta ook op. 'Ik ga Louis en Harry wakker maken.' Niall knikt.

'Ik ga douchen.' Ik knik en loop de kamer uit, naar de kamer van Louis.

Ik pak mijn mobiel en zet Jochem Meyer met wakker worden op. Ik zet mijn mobiel op het volle geluid en het geluid gaat door de kamer heen.

Louis valt van schrik uit bed. 'What the hell was dat?!' Ik moet lachen om zijn gezicht en klap dubbel van het lachen. 'Oh, jij bent het. En is dat Jochem Meyer?'

Ik knik en Louis lacht. 'Zo heeft niemand me ooit wakker gemaakt.'

'Dan ben ik de eerste. Maar nu ga ik Harry wakker maken.' Louis knikt en kruipt overeind.

'Leuk jurkje.' Ik kijk om en zie Louis naar me glimlachen.

'Thanks.' Glimlach ik terug en ik loop uit de kamer.

Ik loop naar Harry's kamer en spring op zijn bed. 'Go away, Louis.' Ik grinnik.

'Of Niall.' Nu moet ik harder lachen. 'Of Merle.' Meteen ben ik stil.

'Goedemorgen, Merle.' Ik plof neer op zijn rug. 'Oef.' Hoor ik onder me. Ik lach en rol van hem af. Ik ga op mijn rug liggen en kijk naar het plafond.

'Mooi jurkje.' Mompeld Harry slaperig. Ik grinnik.

'Dankje.'

Hij glimlacht. 'Geen probleem. Ga je ook mee naar het interview?' Ik knik. 'Pas op voor de papz.'

'Niall heeft me al gewaarschuwd.' Harry knikt en staat op.

'Ik ga douchen.' Ik knik en loop de kamer uit. Ik loop naar beneden en plof naast Liam op de bank. Ik kruip langzaam tegen hem aan, nog steeds een beetje bang.

Liam blijft zitten, maar krijgt wel een grote glimlach op zijn gezicht. Ik voel langzaam zijn arm om me heen gaan en ril even. Meteen trekt Liam zijn arm terug en ik kijk op.

'Het is goed. Als die daar maar blijft liggen.' Liam knikt en legt zijn arm weer terug. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en hoor voetstappen op de trap. Niall en Louis komen de kamer inrennen en ik lach.

'Louis, Niall, stop it!' Roept Liam. Ik schrik en kruip van hem weg. 'Sorry, Merle.' Ik sta op en loop naar de achtertuin, waar ik op de veranda ga zitten. Even later komt er iemand naast me zitten.

'Het spijt me. Het was tegen Niall en Louis, niet tegen jou. Maar ik had niet moeten schreeuwen.' Ik glimlach naar Liam en sla mijn armen om hem heen. Hij ontspant en slaat dan zijn armen ook om mij heen.