Adopted by One Direction *1

8

Louis

'Merle, de pizza is er!' Geen antwoord. Verbaasd loop ik naar boven. 'Merle?!' Ze is niet in haar kamer. Ik krab aan mijn achterhoofd.

Waar zal ze zijn?

Op dat moment hoor ik gezang en muziek van boven komen. Ik loop de trap langzaam op, en zie Merle achter de piano zitten. Ze zingt say something van A great big world.

Ik luister naar haar stem. Ze kan echt goed zingen.

'Say something, I'm giving up on you.
I'll be the one, if you want me to.
Anywhere I would have followed you.
Say something I'm giving up on you.

And I, I'm feeling zo small.
It was over my head.
I know nothing at all.
And I, will stumble and fall.
I'm still learning to love.
Just starting to crawl.

Say something I'm giving up on you.
I'm sorry that I couldn't get to you.
Anywhere I would have followed you.
Say something I'm giving up on you.

And I will swallow my pride.
You're the one that I love.
And I'm saying goodbye.

Say something I'm giving up on you.
And I'm sorry that I couldn't get to you.
And anywhere I would have followed you.
Oooooh.
Say something I'm giving up on you.

Say something I'm giving up on you.
Say something...'

Ik begin te klappen en Merle valt van schrik van haar kruk af. 'Au.' Mompeld ze. Ik snel naar haar toe en til haar op.

'Louis, zet me neer.' Lacht ze zacht. Ik schudt mijn hoofd. 'Louis.' Zegt ze nu serieus. Ik zet haar snel neer.

'Sorry.' Zeg ik zacht en ik kijk naar beneden.

'Het geeft niet.' Ik schudt mijn hoofd.

'Het geeft wel. Ik weet van je angst, en toch til ik je op.' Ik kijk weer op en zie Merle op haar lip bijten.

'Louis. Voel je er niet rot over.' Ze steekt onzeker haar armen uit voor een knuffel, en ik sla mijn armen om haar heen. Voorzichtig, zodat ze niet schrikt.

'Is dit oke?' Ze knikt.

'Als je verder niks doet, is alles goed.' Zegt ze zacht. Ik knik begrijpend en laat haar weer los.

'Je kan trouwens goed zingen.' Ze bloost en kijkt weg.

'Dat zeg je alleen om mij niet te hoeven kwetsen.' Ik schudt mijn hoofd. 'Ik weet dat ik niet kan zingen.'

'Wie heeft je dat gezegd?' Vraag ik verbaasd. Hoe kan iemand dat nou over haar zeggen? Ze haalt haar schouders op.

'Niemand, maar ik hoor mezelf wel zingen en vindt het klinken als een kat, die op zijn staart is getrapt.' Ik grinnik.

'Dat is niet zo. Je zingt echt goed.' Ze glimlacht.

'Dankje, denk ik.' Ik glimlach terug.

'Geen probleem. Kom, de pizza is er.' Ze loopt achter me aan naar beneden. Als we beneden zijn, zitten de jongens al klaar met de pizza's op tafel.

Niall valt meteen aan en ik grinnik. Die jongen heeft echt een verslaving aan eten.

Merle

Ik zit op mijn kamer en doe mijn nieuwe kleding in de kast. Daarna kijk ik nog even op mijn mobiel. Ik kijk op twitter en zie allemaal berichten, nieuwe volgers.

Nog niemand weet dat ik dé geadopteerde dochter van One Direction ben.

En wat mij betreft, mag dat zo blijven.

Ik hoor de deurbel en loop naar beneden. De jongens zijn beneden aan het gamen, en hebben het blijkbaar niet gehoord.

Ik open de voordeur en zie vier jongens staan. Ze kijken me verbaasd aan. 'Wie ben jij?' Vraagt een jongen met rood haar, en bruine ogen.

'Dat kan ik net zo goed aan jullie vragen.' Een jongen met blond haar en blauwe ogen draait zich om naar de roodharige jongen.

'Michael, ben je weer verkeerd gereden?' Hij draait zich weer om naar mij. 'Sorry, mevrouw.' Ik grinnik. Hij kijkt me vragend aan.

'Je noemde me "mevrouw". Ik ben nog maar 12 hoor.' De andere jongens lachen nu ook.

'Maar dit is nummer 291!' Roept de roodharige jongen, die blijkbaar Michael heet, opeens uit. Ik kijk op het bordje naast de deur.

'No shit, sherlock.' Zeg ik droog. Michael werpt me een geïrriteerde blik toe. Ik haal mijn schouders op.

'Wacht eens even. Ben jij niet de geadopteerde dochter van One Direction?' Vraagt een jongen met bruin haar en bruine ogen opeens.

'Ja, als je me zo wilt noemen, tenminste. Je mag me ook Merle Horan, Merle Tomlinson, Merle Styles of Merle Payne noemen.'

Een jongen met een bandana om zijn donker blonde haren, en bruin-groene ogen springt blij op en neer. 'Jongens, dit is ons nieuwe zusje!' Meteen zit ik in een knuffel en ik begin te gillen.

Meteen hoor ik voetstappen achter me en Niall die roept: 'Ashton, laat haar los!' De jongen, die blijkbaar Ashton heet, laat me geschrokken los.

Ik voel twee bekende armen om me heen en draai me om naar Niall, zodat ik in zijn shirt kan huilen. Niall trekt me dichter tegen hem aan en fluisterd sussende woorden in mijn oor.

'Deden we iets fout?' Vraagt volgens mij de blonde jongen achter me. Ik voel hoe Niall zijn hoofd schudt.

'Nee. Nou ja, niet tot Ashton Merle een knuffel gaf. Ze... heeft nogal traumatische ervaringen met jongens en vertrouwt jongens daarom ook niet zo snel.'

Niall laat me los. 'Laten we maar naar binnen gaan.' Ik sprint naar boven en sluit mijn kamerdeur.

Ik laat me met mijn rug tegen de deur naar beneden zakken en haal een hand door mijn haren.

Wat gebeurde er net?!