Adopted by One Direction *1

42

Merle

'Luke, Ashton, Michael, Calum!' roep ik blij en ren op ze af. Ik spring in Luke's armen en Luke begint te lachen.

'Rustig, kleintje. Wow, wat ben jij licht geworden!' Ik laat hem langzaam los en loop naar Jason. Hij slaat meteen een arm om mijn schouders en drukt me dicht tegen zich aan.

'Het is oke, Merle.' Ik knik langzaam en Jason steekt zijn andere hand uit naar de jongens. 'Ik ben Jason, Merle's vriend.'

Luke schudt als eerst zijn hand, waarna de rest volgt. 'De vriend of een vriend?'

'De vriend', zeg ik blij. Jason drukt een kus op mijn voorhoofd en ik grinnik.

'Awh, wat schattig!' roept Michael uit. Ik lach en hoor dan gegil.

'Guys, we moeten gaan!' roept Liam en we rennen snel naar het busje, waar de koffers al in staan. Snel stappen we in en doen de deur dicht.

De fans slaan op de geblindeerde ramen en gillen de longen uit hun lijf. De buschauffeur toetert en even later rijden we langzaam weg. De fans blijven kloppen en ik duik bang weg.

Jason slaat beschermend zijn armen om me heen. 'Het is oke, Merle', zegt hij voor de tweede keer vandaag. Ik kruip dicht tegen hem aan en verstop mijn hoofd in zijn shirt. 'Ze kunnen niet binnen komen. Je bent veilig.'

Ik knik langzaam en voel zijn vingers op mijn onderrug, die langzaam rondjes draait zodat ik ontspan.

Tien minuten later stopt het busje voor het hotel. We stappen snel uit, rennen naar binnen en blijven staan in de lobby.

Liam is ons aan het inchecken en Paul haalt ondertussen de koffers naar binnen.

Als alle koffers binnen staan en Liam terugkomt met de sleutels, stappen we de lift in. Ik haal diep adem en sluit mijn ogen.

'Nog steeds claustrofobisch?' vraagt Harry zacht. Ik knik langzaam.

'Ik dacht dat ik er vanaf was. Maar blijkbaar is het teruggekeert.' Ik hoor een "pling" en open mijn ogen weer.

Opgelucht loop ik achter de rest de lift uit en laat me tegen de muur rusten naast de lift. Ik adem diep in en uit en sluit mijn ogen weer.

'Merle, gaat het?' hoor ik Liam bezorgd vragen. Ik laat me via de muur naar beneden zakken en leg mijn hoofd in mijn handen.

'I-ik... h-help', stotter ik. Ik hoor iemand voor me neer zakken.

'Achteruit! Geef haar de ruimte!' hoor ik Liam nu in paniek roepen. 'Merle, luister naar mijn ademhaling en probeer het na te doen, oke?'

Ik knik langzaam en luister naar Liam's rustige, maar duidelijke ademhaling.

Tranen laten sporen achter op mijn wangen en ik probeer te ontspannen. Mijn ademhaling gaat steeds langzamer.

Als ik compleet ontspannen ben, open ik mijn ogen en zie ik de jongens opgelucht ademhalen.

Effe een update. Hope you like it.

Oh ja, de Q&A eindigt trouwens de 23ste. Stuur zoveel je wilt, wat je wilt!

Love you all xxx wondergirl101