Adopted by One Direction *1

37 (XXL)

10K special, ook al heb ik al iets van 12.4K!! Thanks allemaal en enjoy this chapter!

Merle

Kayne glijdt uit me als er lawaai bij de voordeur klinkt en sluipt naar de deur, die hij op een kiertje open maakt.

'Bek dicht houden!' sist hij naar mij. Ik slik en besluit dat het slim is om stil te blijven.

Ik weet namelijk dat ze wapens hebben. Daar had Jeremy mee gedreigd, toen ik probeerde te ontsnappen. Hij had het pistool onder mijn kin geplaatst.

Ik hoor geschreeuw, schoten en geren. En dan stilte, voor een paar minuten. Dan breekt de hel weer los. Meer schoten zijn te horen, met daarna geschreeuw naar elkaar. Ik hoor mensen naar de bovenverdieping rennen en dingen roepen naar elkaar.

Opeens zet Kayne een paar stappen achteruit en vliegt de deur open. Een politieagente verschijnt in de deuropening en Kayne drukt een mes tegen mijn keel.

'Één stap en ze gaat eraan!' Ik slik en krijg tranen in mijn ogen.

De agente richt haar pistool op Kayne en de mespunt drukt in mijn huid. Ik voel een klein straaltje bloed stromen en dan beginnen de tranen langzaam te stromen.

'Leg dat wapen neer en zet een stap van het meisje af, dan schiet ik je niet neer', zegt de agente rustig.

Hoe kan ze verdomme rustig blijven als er hier bijna iemand wordt vermoord?!

'Merle, rustig maar. Het komt allemaal goed. Wij helpen je hier uit, oke? Je gaat terug naar je vaders.' Ik kijk haar aan, knikken durf ik niet.

Het mes drukt strakker op mijn huid en Kayne sist: 'Ze gaat nergens heen! Ze blijft hier!'

'Kayne, het is over. Jeremy is al opgepakt. Als je je nu overgeeft, zal je straf milder worden.' De agente zet voorzichtig een stap dichterbij.

'Blijf daar!' roept Kayne snel. De agente staat weer stil, maar richt haar wapen nog steeds op Kayne. 'Ik zal me nooit overgeven! Dat is wel het laatste wat ik doe!'

Kayne zet het mes in één keer in mijn buik en haalt het er dan uit. Ik hap naar adem en zak in elkaar, voor hoever dat kan.

Ik voel het bloed uit mijn lichaam stromen en zie dat Kayne zichzelf in zijn borst steekt en neervalt op de grond.

De vrouw rent naar hem toe en legt haar wijsvinger en middelvinger net onder zijn kin.

'I-is hij d-dood?' komt er stotterend uit mijn mond. Ze knikt langzaam en loopt dan naar me toe.

Ze maakt mijn voeten los en staat dan op. Ik voel me langzaam wegzakken en de vrouw pakt me stevig bij mijn kin vast.

'Luister. Je moet blijven vechten voor je leven. Voor je vaders, maar vooral voor jezelf. Geef niet op.' Ik zie allemaal vlekjes voor mijn ogen en de kamer begint te draaien.

Ik voel hoe mijn handen worden losgemaakt en ik in de armen van de vrouw val. Van achteren voel ik een deken om me heen en dan wordt ik opgetild. Even later voel ik de koude buitenlucht tegen mijn hoofd aanslaan.

'Merle!' hoor ik 3 stemmen roepen. Ik open moeizaam mijn ogen en zie dan de jongens staan. Ik glimlach zwak en dan wordt alles zwart.

Louis

We rennen naar Merle toe, die in de ambulance wordt geplaatst. Niall is al richting het ziekenhuis, ook in een ambulance.

'Wil er iemand mee?' vraagt een ambulance-broeder. Ik kijk Liam en Harry aan en ze knikken.

'Ga jij maar, Louis. Jij bent degene naast Niall die een goede band met haar heeft', zegt Liam beslist. Ik knik en stap de wagen in.

'Wij rijden naar het ziekenhuis', vult Harry Liam aan. Ik knik weer en de ambulance-broeder stapt in en doet de deuren dicht.