[HOLD] Enchanted: The Accursed Daughter

Chapter 37

Hindi ako gumalaw. Hindi ko na talaga maintindihan ang nangyayari. Ayokong paniwalain ang sarili kong ang nakikita ko ngayon ay siya rin ang nakilala kong Maya noon.

"Maya, kung galit ka sa'kin dahil inagaw ko si Red, pwes nagkakamali ka! Gusto talaga kitang tulungan–"

"Sabing tumayo ka diyan!"

Nagtama ang tingin namin ni Maya at sa 'di malamang dahilan, hindi ako makagalaw o makapagsalita. Nahihirapan na rin akong makahinga.

"Tumayo, Irine. Ayoko nang marinig ang sasabihin mo," usal niya.

Naramdaman ko nalang ang sarili kong kusang tumatayo at kinukuha ang sword kong inihagis ni Maya.

Hindi ko makontrol ang katawan ko, pati ang emosyon ko. Para akong isang puppet na kinokontrol ng ibang tao.

"Hindi lang 'yan ang kaya kong gawin, Irine. Kung tutuusin kaya kong kontrolin ang katawan mo at utusan nalang na iturok ang sword sa katawan mo pero hindi nakakatuwa 'yon," ani Maya habang naglalakad paikot sa kinatatayuan ko.

"Ang gusto kong makita ay ang naghihirap ka at unti-unting namamatay sa mga kamay ko. Nakakatuwa 'diba?" Tumawa siya.

Pumwesto muli si Maya sa harap ko kaya nakita ko muli ang mga mata niya at sa pagkakataong ito, malaya na akong nakagalaw.

Halos mapatumba ako nang makawala ako sa kapangyarihan niya.

Nymphs. Sana pala pinag-aralan ko ang mga kakayahan nila. Sana pala nalaman ko kung ano ang kaya nilang gawin.

"Dahil lang ba sa selos kung bakit ka nagkakaganito, Maya? Nababalutan na ng galit ang puso mo! Magising ka nga!" Sigaw ko.

Ngumisi si Maya. "Nagiging matapang ka, Irine. Sige nga. Tingnan natin kung ano ang kaya mo."

Kinuha niya ang sarili niyang sword at tyaka itinutok sa'kin. "Sugod."

Napakagat ako ng labi. Ito na ang pagkakataon para itest ang sarili kong kakayahan. Ilang linggo rin akong naghirap at napagod para matuto.

Ayokong mabigo sa pagkakataong ito.

Huminga ako ng malalim at hinigpitan ang pagkakahawak ko ng sword. Kumuha ako ng bwelo mula sa pagkakatayo at tumakbo sa direksyon kung saan siya naghihintay.

Nagtama ang mga hawak naming sword at nakagawa ng ingay sa battle ring. Tanging nagkikiskisan na tunog ng metal lamang ang naririnig ko sa lugar namin.

Ilang beses kong sinubukang puntiryahin ang braso niya pero palagi niya itong nasasangga.

"'Yan lang ba ang kaya mo?" Ngumisi si Maya. At nang tumingin ako sa mata niya, bigla akong napahinto at hindi na naman makagalaw.

Madaya.

Isang malakas na sipa ang natanggap ko mula sa kanya na tinamaan ang tiyan ko.

Nahagis ang katawan ko at natumba muli sa lupa. Umungol ako sa sakit na dulot ng pagkakasipa niya habang umuubo para maibsan ang sakit nito.

Halos hindi ako makahinga at namilipit sa sakit ng naramdaman kong impact ng pagkakasipa niya.

"Oh? Hindi mo ba inaasahan 'yon, Irine?"

Naramdaman ko nalang na nagkiskisan ang mga ngipin ko sa inis.

Asahan ko na dapat ang mga hindi magiging malinis ang paraan ng pakikipaglaban ni Maya. Nakikita ko palang siya, alam kong determinado siyang kitilin ang buhay ko. Gagawin niya ang lahat para mawala ako sa landas niya.

Tinungkod ko ang kamay ko para subukang makatayo pero nakaramdam ako ng presensya ni Maya kaya napatingin ako sa kanya. Hindi ako nagkamali dahil tumatakbo na si Maya sa direksyon ko habang nakatutok ang patalim ng sword niya na parang ibabaon sa katawan ko.