EŞSİZ RİTİM

1.6

Şarkının nerede dinlenilmesi gerektiğini elbette belirttim!

İyi okumalar!

-16-

Bazen düşünmeden hareket eder ve duygulara kapılarak, farklı görüntüler çizerdik. Belki de akla alınamayacak şeyler yapardık. Bana sorulursa, bu yanlıştı. Mantık çerçevesinden çıkmadan hareketlerimizi kontrol etmeliydik. Sonradan pişmanlık getirmemeli ve bunu nasıl yaptım dedirtmemesi gerekirdi.

Tabii ki her zaman öyle olmuyordu.

Dün yaşadıklarım film şeridi gibi gözümün önünden akıp geçti. Hiçbir sahnesinde konaklamak istemedim. Aksi taktirde içimde kötü bir bulut var oluyordu. Yürüyüşe çıktığım zaman, Deniz aramıştı ve onunla kısa bir an konuşmuştuk. Bana kısaca okulda bir şey olmadığından bahsetmişti. Erkeklerin hiçbiri okula gitmemişti.

Dün gece, Deniz ile bizim eve geçtikten sonra Arda'dan bir telefon gelmişti. Mekana gideceklerini, Erez'in şampiyonluğu adına bünyelerine içki alacaklarını kibar bir biçimde sevgilisine bildirdi. Deniz bir şey demeden, kabul etmişti. Bu beni şaşırtsa da, içindeki güven duygusundan kaynaklı olduğunu biliyordum. Biz de bütün bir geceyi kız gecesine çevirmiş, film izlemiş ve konuşarak geçirmiştik. Deniz ile bir arada olmayı seviyordum. Bana enerji katıyordu.

''Ben kime anlatıyorum ki?'' Deniz'in bıkkın sesi beni düşüncelerim arasından sıyırdı. Kısa bir an odak noktamı kaybetsem de, Deniz'e konsantre olmam gerektiğini fark ettim.

''Sen niye dinlemiyorsun kızım beni?'' dedi yakarış ile. Kaşlarımı çattım. Dinliyordum aslında ama, sanırım bir süre sonra fark etmeden uçup gitmiştim.

''Dinliyordum..'' dediğim an yarıya gelemeden cümlemi kesti.

''Belli dinlediğin. En son ne dedim?'' diye sordu bir anda. Beklemediğim bu soru üzerine ağzımı açtım, hemen arkasından da kapadım. Cevabı yoktu çünkü. O sıra karman çorman olan kafam ile meşguldüm.

''Abim diyorum, geçen gece diyorum.'' Söyledikleri ile saniye sürmedi aklımdaki düşünceleri bir köşeye fırlatmam. Kafam anında boşaldı ve söyleyeceklerini alacak yer açtı.

''Güzel diyorsun, devam et.'' dedim. Kafasını hafifçe başka bir noktaya bakarak salladı. Bu davranışımı onaylamadığından oluşan bir hareketti. ''Vallahi dinliyorum kız.'' dedim ve dudaklarımı büzdüm. Hafifçe gülümsedi ve anlatmaya başladı.

''Geçen gece abimin galibiyetini kutlamak adına içmeye gittiler biliyorsun ki. Batu ve abim direk ağırdan girmiş  Arda ve Doğan'a güvenerek. Bir ara, Azra abimi arıyor,'' Gecenin o saatinde onunla ne işi olacağını merak etsem de bölmeyerek devam ettim dinlemeye. ''Ama eve nasıl girdi, nasıl oradaydı kimse bilmiyor. Arda ve Doğan hafif içmesine rağmen bir süreden sonrası onlarda da yok. Sadece kendini koltuğa attığı saniyeyi hatırlıyor Arda. Arabayı kim kullanmış, nasıl eve girmişler onu dahi bilmiyorlar.'' dedikleri vücudumda şok etkisi uyandırarak, tüylerimi diken diken yaptı. Karmaşık bir denklem gibi önümüzde uzanıyordu. Bir sürü bilinmeyeni vardı. Açıkta kalan bir bilinmeyen Azra'daydı ama onun da pek paylaşmak isteyeceğini zannetmiyordum bizimle.

''Yani gece, abim ve Azra..'' dedi yutkunarak Deniz. Aklımdan geçirdiğim şeyi, o da geçiriyordu. Canımın bir o yana bir bu yana çekildiğini hissediyordum. Ruhumda bir kırgınlık vardı. Ama bu yanlıştı. Erez'i beğeniyordum lakin, Erez beğeniden ibaretti bana. Bilhassa Erez de öyle bakmazdı buna.

Onca şey söylemesine rağmen belli ki, gönlü vardı Azra'da. Geçmiş öyle kolay bir köşeye atılamazdı. Acılarından ziyade, kız Erez'in ilkiydi. Ve benim o ikisine baktığımda, derin şeyler düşünmeye ya da hissetmeye hakkım yoktu.