He loves me, crazy isn't it?

Hoofdstuk 21

"Allison Brown, neemt u Brandon McCall tot uw wettige echtgenoot?"

Ik knik, terwijl tranen van geluk over mijn wangen stromen.

"Brandon McCall, neemt u Allison Brown tot uw wettige ech-"

Brandon laat de oude man niet uitpraten en zoent me vol passie. Ik zoen hem terug terwijl onze familie en vrienden blij juichen. Blij voor ons. Blij voor mij en Brandon. Ik glimlach door onze zoen heen en laat Brandon dan los.

Mira, die overemotioneel aan het huilen is, houdt het niet meer en rent op me af. Ze knuffelt me plat, maar het is niet erg, ik knuffel haar terug.

Ik ben getrouwd met de liefde van mijn leven. En niemand kan me dat afnemen.

Lucy niet. En Keith niet. Ik en Brandon zijn onafscheidelijk.

Althans. Tot de dood ons scheidt.

*%*%*%*%*

Splash.

Ik schiet overeind. Verward.

"Je wou niet wakker worden," zegt Mira met haar liefste glimlach.

Mijn onderlip begint te trillen.

"Heb je het koud? Ik heb nog warm water gebruikt.. Koukleum"

Ik barst in huilen uit. Als een kleuter die geen chocolade mag van zijn moeder.

"God, nee, All, wat is er?" Mira rent op me af en knuffelt me.

"Ik heb niks. Ik heb niemand. Brandon gaat trouwen met Lucy," ik spreek haar naam vol walging uit, tussen het gesnotter door. "Ik ben helemaal nat," ik laat mijn hoofd verwoed hangen en haal oncharmant mijn neus op. "En mijn Ben & Jerry's is op" brul ik huilend. Mira weet niet wat ze moet doen. Ik begrijp haar wel. Ik kan ook niet goed omgaan met huilende kleuters.

"Je hebt mij nog" probeert ze. Ik kijk haar droog aan. "Nog wel ja. Totdat ik jou ook weg jaag." Mira staat resoluut op. "Je kan mij niet weg jagen. Al zou je dat willen. Nooit niet. Wij zijn samen, tot de dood ons scheidt"

Tot de dood ons scheidt.

Ik begin nog harder te huilen. Niemand houdt van me. Helemaal niemand. Het moment dat Brandon vertrok naar New York wist ik al dat het voorbij was. Met Brandon en onze relatie. En met mij als persoon. Ik was gedaan. Toen al. Ik bleef alleen doorgaan. Maar de vraag is hoelang ik door kan gaan zonder in te storten.

Een kip zonder kop stopt ook een keer met rennen.

En mentaal is mijn hoofd eraf gehakt. Al toen Brandon vertrok.

"Mira?"

"Ja?" Mira geeft me een blik vol medelijden.

"Kan jij ons naar het dieren asiel rijden? Ik wil alvast aan mijn kattencollectie beginnen. Dan hoef ik dat later niet meer te doen."