Hoofdstuk 13

9.9K 651 167
                                    

Ik veeg het plakkende haar uit mijn gezicht.

"Hallo,"

Ik gil verschrikkelijk hard. Zo hard dat mijn eigen oren er pijn van beginnen te doen.

"Moet dit altijd zo gaan? Ik ben het maar!"

"Dat weet ik." zeg ik droog tegen hem als ik uit gegild ben.

"Hoelang ben je hier al?"

"Een half uurtje, denk ik" zegt Brandon schouder ophalend.

"Creep"

"Wat? Waarom?"

"Ik lag te slapen. En je hebt ingebroken in mijn appartement. En toen keek je naar me. Terwijl ik lag te slapen"

"Inbreken is een groot woord," verdedigd hij zichzelf.

"Hottetottetentententoonstelling ook." zeg ik terwijl ik hem aan blijf kijken.

"Wat een woorden reeks hier"

Mira komt de badkamer uitgelopen.

"Waarom laat je de verloofde van je stiefzus hier naar mij zitten kijken terwijl ik slaap?" vraag ik haar overdonderd. Dat is geen normale actie voor Mira. Zeker niet.

"Jij viel in slaap, Brandon belde aan en wou niet weg, ik ging even jou make-up uit testen" zegt ze simpel. Ik trek een wenkbrauw op.

"Grapje, hij moest gewoon inzien dat jij veel leuker bent dan Lucy dus ik heb hem gebeld. Al had ik geen idee dat hij er al was.. Gast, hoe kom je hier zo snel? Ugh, terug naar mijn verhaal. Ik was dus een emmer aan het zoeken waar ik water in kon doen,"

Ze wijst naar de emmer vol water die ze in haar handen houdt.

"Om je zo liefdevol mogelijk wakker te maken. Wat ben ik toch een goede beste vriendin" ze glimlacht even, trots op zichzelf.

Ik ben daar in tegen erg beschaamd.
Ik slaap namelijk nogal, oncharmant. Laten we het zo noemen.

Kwijl loopt als watervallen uit mijn mond, mijn oog word half verminkt door mijn kussen, ik slaap met een konijnen knuffel én mijn haar zit verschrikkelijk.

Ik begin gelijk mijn haar wat te fatsoeneren terwijl ik de knuffel subtiel weg probeer te stoppen.

Waar is dat verdomde beest?

Mira kucht en zwaait dan met de knuffel, net zodat Brandon het niet kan zien.

God, wat hou ik van haar.

"Je moet model worden, weetje" grijnst Brandon.

Ik haat hem. Dat hij er nou elk moment van de dag perfect uitziet betekent niet dat andere dat ook doen.

Ik grom gefrustreerd. "Was dat alles? Je mag dan namelijk wel weer gaan"

"Denk je nou echt dat ik hier zo gehaast gekomen ben om nu al weer weg te gaan?"

"Wij gaan vandaag wat leuks doen,"

"Met zijn tweetjes."

Hij schenkt me een knipoog.

En ik smelt weg.

"Kom maar op"

--------------------------------------
Ik kon het niet laten om een hoofdstuk van Brandon en Allison te maken... Waarin dingen werkelijk vooruitgang boeken... #TeamBrallison. Hehehe

MAAR HÉ, DAMENS, EN MISSCHIEN HEREN,

IK HEB GEEN IDEE,

MAAR STEL JE DIE KNIPOOG VAN BRANDON EVEN VOOR.

*valt flauw*

He loves me, crazy isn't it?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu