Hoofdstuk 46

9.5K 696 251
                                    

"Mira je snapt het niet.." jammer ik. "Ik kan inderdaad alles nogal moeilijk begrijpen als je die verdomde deur niet open wilt doen!" Mira laat na haar uitbarsting een harde zucht horen.

"Ik wil alleen.." mijn stem trilt.

"Wat wil je?" Mira haar stem klinkt gevaarlijk. "Brandon?"

"Chocolade." huil ik. Ik laat de tranen stromen. Ik weet niet waarom, maar het voelt alsof ik hem écht kwijt ben. Weer zonder dat ik een echt afscheid genomen heb. Hij zat nog wel Mean Girls voor mij te kijken, mijn favoriete film.

En nu is hij waarschijnlijk weer bij Lucy die hem overrompelt in haar heksenketel.

Als hij had willen sterven, had hij ook Mira een bitch kunnen noemen. Dan had ik tenminste nog vaarwel kunnen zeggen. Ook al ben ík eigenlijk weg gegaan deze keer. Het telt eigenlijk niet. Ik ben naar mijn kamer gegaan. Hij was naar New York gegaan. Dat weegt nog steeds niet tegen elkaar op.

"Allison. Je bent deze keer echt diep, diep gezonken in de verdoemde put. De Brandon put. Ik ben teleurgesteld in je." ik negeer haar. Ik kan niet reageren. Dan barst ik weer in huilen uit.

"Best. Geen reactie, geen chocolade." de voordeur slaat een paar seconden later dicht, en mijn ogen worden zo groot als Kim Kardashian haar kont.

Ze heeft me toch niet serieus alleen gelaten? Dat zou ze niet doen. Nee.

Ik krabbel overeind en kijk door het sleutelgat van mijn deur.

Fijn. Ik zie niks. Niemand. Verdomme.

Ik maak de deur langzaam open en mijn voeten maken contact met het koude laminaat, dat overigens nodig eens vervangen moet worden door tapijt.

"Mira?" vraag ik in een willekeurige richting.

"HA!"

Ik word gevloerd. Mira heeft me gevloerd. Ik maak geen grapje. Mijn hoofd heeft ze met haar hand tegen de vloer gedrukt en ze zit bovenop me.

"Mir-"

"Ja, hallo? Brandon! Nee, niet ophangen."

Ik wring mezelf in allemaal bochten om vrij te komen, maar het heeft echter geen effect. Mira is sterk. Al zou je dat niet denken als je haar zou zien.

"Wat? Ik? Gemeen? Pfft. Nee, joh. Ik doe hier juist wat heel aardigs." verdedigd ze zichzelf.

"HEL-"

Ze heeft me geslagen.

Ze heeft me serieus geslagen.

"Dit is mishandeling. En gijzeling." stel ik vast, als ik mijn ontsnappingspogingen heb opgegeven.

"Nee hoor. Ik speel gewoon even cupido. Iemand moet jullie sukkels toch weer bij elkaar brengen."



---------------------------------------

*kijkt naar hoelang het geleden is dat ik een hoofdstuk heb geplaatst*

*kijkt dan naar het poep hoofdstukje dat ik jullie heb gegeven*

*valt flauw*

IK HEB BTW 300K READS OMG

He loves me, crazy isn't it?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu