He loves me, crazy isn't it?

Hoofdstuk 44

"Serieus, Allison? Ik probeer je te verleiden met mijn flirt-skills en je zegt dat." ik trek een wenkbrauw naar hem op.

"Welke flirt-skills?" Brandon rolt dramatisch met zijn ogen, en gaat dan op één knie.

"Ik heb het niet nagekeken, maar volgensmij, als je iemand ten huwelijk vraagt, terwijl je verloofd bent."

Ik wacht even.

"Krijg je de doodstraf."

"Ik wil geen aanzoek doen," Brandon pakt mijn hand en drukt er een kus op. "Ik wil,"

"Je wilt blijkbaar een hele harde klap in je gezicht. -"

"Jou."

Ik lach hem uit. Verschrikkelijk hard. "Volgens mij haal je me, net als die ene keer toen met Lydia, door de war. Maar dan nu met Lucy." ik rol met mijn ogen terwijl het Frozen liedje zich in mijn hoofd afspeeld.

Don't let him in,
don't let him see
Be the *bad girl you always have to be.

Hij moet nu niet denken dat alles weer goed is. Hij heeft waarschijnlijk ruzie met Lucy en komt nu bij mij bedelen zodat hij me later weer aan het lijntje kan houden.

Ja, ik dacht het dus even niet.

"Ik wil dat je vertrekt," zeg ik kinderachtig.

"Hoezo? Zodat je weer als gevoelens therapie Netflix kan kijken en al het Ben & Jerry ijs opeten?"

Ik kijk mijn kamer rond. Overal liggen ijsbakken, chipszakken, zelfs bakje van de McDonalds. Een bigmac. Jum.

"Precies ja." is mijn werkelijk geweldige antwoord.

Kuch.

"Dan doen we dat samen." voor ik kan protesteren heeft Brandon zich al op de bank gevestigd.

"Juist." prevel ik. "Samen." komt er zwak achterna.

"Samen in andere kamers." ik ren naar mijn kamer toe en draai de deur op slot.

"Allison, dit is niet grappig." ik hoor Brandon lachen.

"Nee weet ik. Maar ik moet toch echt Netflix kijken. Strak schema.. Begrijp je vast wel." ik laat me na die woorden gezegd te hebben neerzakken op mijn bed.

"Ik ga niet weg!" waarschuwt hij me vanaf de andere kant van de deur.

Ik wil ook niet dat je gaat.

"Moet jij weten."