[HOLD] Enchanted: The Accursed Daughter

Chapter 35

"Irine," tawag niya.

Unti-unti ko muling minulat ang aking mga mata at doon ko nakita kung papaano nagbago ang itsura ni Red.

Namumutla na siya. Marami nang nawalang dugo mula sa braso niya.

"Bryan! Ikaw nalang ang gumamot!" Pasigaw kong sabi sa kanya.

Aligaga si Bryan na gumalaw at kinuha ang kagamitan niya. Pero hindi siya nakalapit pa kay Red nang bilang nagkaroon ng isang linya ng naglalakihang apoy sa pagitan nila Bryan at Red.

Hindi siya makalapit.

"Red, ano ba! Si Bryan nalang ang gagamot!"

Marahas na hinablot ni Red ang kaliwang braso ko gamit ang hindi nasugatang kamay.

"Sabihin mo, Irine. Hanggang ngayon ba magpapatalo ka parin sa takot mo?" Mariin niyang saad habang nakatitig sa mga mata ko.

Hindi ako makapagsalita.

Sa hindi malamang dahilan, unti-unting tumulo ang luha ko.

Napatigil si Red at tila iniisip ang ano mang sasabihin niya. Pansin kong lalo nang namutla ang mga mukha niya. At pansin ko na rin ang sakit at hirap sa mga mata niyang nakatitig sa 'kin.

Sinubukan kong tumingin muli sa braso niyang nasugatan at hawakan ito pero kaagad na nanginig ang mga kamay ko.

Hindi ko mapigilan ang panginginig na para bang kusa nang nangyayari ang ganito kapag nagtrigger ang trauma ko.

Kaagad akong napalayo at tumingin sa mga mata ni Red. Umiling ako sa kanya para sabihing hindi ko kaya.

Isang masakit na ekspresyon ang binigay niya sa'kin habang nakatayo sa harap ko. Alam kong nadisappoint ko siya at bakas sa mukha niya 'yon.

Nawala ang linya ng apoy kaya kaagad na napatakbo si Bryan sa kanya.

"RED!" Isang malakas na sigaw ang umalingawngaw sa taas.

Napatingin kami sa direksyon kung saan nanggagaling ito at nakita namin si Tristan at Lina sa taas na nakasakay sa isang dambuhalang lawin.

Lawin na mistulang nag-aapoy na katulad ng kay Fiery.

Lumakas ang hangin nang mapadaan sa taas namin ang lawin dahilan kung bakit napahawak ako sa buhok ko. Mabilis silang bumaba sa malaking espasyo ng rooftop.

Pagkababa ni Lina ay tumakbo kaagad siya sa direksyon namin at itinulak ako.

Nakaramdam ako ng sakit sa balakang nang mapatumba ako sa sahig.

"Anong ginawa mo sa kanya?! Pahamak ka talaga ano?! Kapag may nangyaring masama sa kanya, ikaw ang sisisihin ko, wala ka talagang kwenta!" Bakas sa mukha ni Lina ang sobrang galit.

Hindi ako makasagot dahil alam kong ako rin ang may mali.

"Irine, tumayo ka diyan." Tinulungan ako ni Tristan na tumayo at inilayo sa galit na si Lina.

"Sabi ko na nga ba..." Lumapit nang bahagya si Lina sa'min. "Wala kang maidudulot kundi puro katangahan lang."

"Lina." Hinila siya ni Red.

"Alam mo, Red. Hindi ko alam kung bakit sumasama ka pa diyan sa babaeng kapahamakan ang laging dala! Tingnan mo nga 'yang braso mo! Mukhang may lason pa ang armas na nakasugat sayo!" Bakas sa mukha ni Lina ang pag-aalala habang nakatingin sa braso ni Red na nabalutan ng dugo.

Tuluyan nang nawala ang pokus ni Lina sa 'kin at tinulungan si Bryan na gamutin si Red.

Hinawakan ni Tristan ang balikat ko at lumayo pa muli sa kanila. Tumabi na rin sa 'kin sina Cyndel at Nisha na para bang nagbibigay ng comfort.