supergirl

<> 30 <>

Ik snuif, 'laat ze los! Laat ze gaan!'

'Wie je vriendinnen' vraagt de baas terwijl hij de trap afloopt. 'Nee' zegt hij grijnzend 'dit vind ik een goede straf voor je. Jij deed iets wat ik niet zo leuk vond.'

'Je zei dat ik voor je moest zingen. Wel, I did. Je hebt me niet gecommandeerd om een leuk liedje voor je te zingen.'

'Leen' zegt Emma 'je zong op commando?'

'Ja, ik wilde dat hij me met rust zou laten en ik ging dus maar zingen en volgens hen was het geen leuk liedje.'

'Welk liedje zong je' vroeg Klara.

Ik grijns, 'rotten to the core. Descendents.'

Ze giechelen. 'Ja die was te verwachten' zei Emma.

Ik kijk weer naar de baas. Hij staat half voor me. 'En nu houd ik ze hier' zegt hij.

'Nee' roep ik 'laat ze gaan!'

'Nee, misschien ga je dan wel luisteren.'

'Ik luister! Ik had weg kunnen rennen toen jullie achter me aankwamen. En ik deed het niet!'

'Breng de meisjes naar de vergaderzaal. Sluit die hoge piefen op in de cellen.'

De schurken deden wat hen gevraagd werd. De handen van mij en de meiden werden op onze ruggen vast gebonden met touw. Mijn touw werd extra strak gedaan. en meerdere keren omheen gebonden. we werden met zijn vijven naast elkaar geduwd. De rest van de schurken gingen op hun normale plaatsen zitten. Ik probeerde mijn armen dunner te maken maar het touw gleed niet af. Ze bleven naar ons kijken. 'Oké' zeg ik 'of jullie gaan praten of ik peer hem naar mijn kamer samen met hen.'

De baas grinnikt, 'ik was alleen even aan het nadenken. Wat kan ik jou laten doen als ik dreig om hen iets aan te doen.'

'Ieuw' hoor ik Emma fluisteren.

'Dacht ik ook' sis ik.

Liv gniffelt. 'Wat zei je Lena' vroeg Julian.

'Iets waar Liv om moest lachen.'

'Lena' zegt Hover dreigend.

'Wat willen jullie nou van me? Eerst vonden jullie het grappig dat ik niet bang was en nu moet ik gehoorzamen. Jullie zijn wel onduidelijk hoor.'

De meiden gniffelen. 'Goed' zegt de baas 'je wilt dat we duidelijk zijn.'

Hij stond op, 'goed. Jij gaat ons helpen om je ouders en de rest te vinden en wij doen jou en je vriendinnen niks.'

'Dat heeft duidelijk in zich' zegt Emma.

'Ja, iets van duidelijkheid' zeg ik 'maar ik vind nog niet duidelijk hoe ik mijn ouders moet gaan zoeken. Als ik ze een berichtje stuur weten ze dat ik dat van jullie moest doen.'

'Ze heeft een punt' zei Hover.

'Goed' zegt de baas 'dan sluiten we hen op totdat we iets hebben. Julian?'

'Waar baas?'

'Sluit ze maar op in de bibliotheek.'

Julian staat op. 'Lena' zgt hij 'loop maar voorop.'

Ik draai me om en loop naar boven. De meiden lopen achter me aan en Julian loopt weer achter hen aan. Wanneer ik in de bibliotheek ben zeg ik tegen Julian: 'mogen onze handen los?'

Hij maakt mijn handen los. Ik wrijf over mijn polsen en daarna doe ik razendsnel de rest. Julian staat bij de deur als ik iedereen heb bevrijd. 'Goed' zegt hij 'ik ga weer.'

'Bey' zeg ik.

Hij loopt de deur, sluit die en doet die op slot. Ik kijk de meiden aan, 'hoe zijn jullie hier gekomen?'

'We kwamen erachter waar je was' zei Emma 'en we wilden je helpen ontsnappen.'

'Oke' zeg ik 'en nu ga ik jullie helpen ontsnappen.'

'Nee' roepen ze alle vier tegelijk.

'Wij blijven hier' zegt Klara 'bij jou.'

'Waarom?'

'Daarom' zei Liv.

'Daarom is geen reden, als je van de trap valt ben je snel beneden.'

'Lena!'

'Meiden!'

'Waarom mogen we niet hier blijven?'

'Ik wil niet dat jullie gewond raken.'

'Hoezo gewond?'

'Weet ik veel wat ze van plan zijn. Waarschijnlijk veel. Wacht Emma! Jij weet hun gave.'

'Ja' zegt ze.

'Daar hebben we wat aan. Maar niet nu. Dat verwachten ze.'

'en nu?'

'Muziek maken. Tenzij jullie willen lezen.'

'Nee hoor.'

'Oké' zeg ik 'welk liedje?'

'Weet je nog dat spelletje wat we deden' vraagt Liv 'jij speelt en wij raden welk liedje het is.'

'Goed idee' zeg ik.

Ik ga achter de piano zitten. De vier gaan op de grond zitten. Ik begin met spelen. Ze kennen alle liedjes heel goed en raden alles. Dan komen de baas en de schurken binnen. 'Hoe lang staan jullie daar al' vraag ik.

De meiden staan op. Julian zucht, 'we luisterden je niet af.'

'Mm-mmh' zeg ik grijnzend 'heel geloofwaardig.'

'Gaan jullie mee' zegt de baas 'we gaan eten.'

Ik zucht en sta op.