supergirl

<> 18 <>

Ik stond met mijn rug tegen de muur. er vlogen wat vliegtuigen naar de stad toe. Waarschijnlijk soldaten van Hover. Die zouden iedereen gevangen nemen. Alle belangrijke mensen en de supers. Inclusief mijn ouders. Ik zucht en kijk omhoog. Ik moet op die muur komen. Mijn armen langer maken. of mijn benen. Ik kijk weer voor me, of beide! Ik draai me om en maak mijn armen en benen langer. Ik pak de muur vast en trek me op. Ik sta nu op de muur. Ik spring ervan af met een salto. Midden tussen de planten. Gelukkig tussen de planten want bij het gebouw komt een man de hoek om. Hij heeft een wapen bij zich. Een wachter van Hover dus. ik verschuil me achter een boom. Ik wacht tot de wachter de hoek om is. Ik sprint naar het gebouw en kijk omhoog. Er zijn geen wachters op de galerij. Ik klim naar boven met mijn lange armen. Wanneer ik op de galerij ben roept iemand: 'Hover! Laat ons met rust! Dit slaat nergens op!'

Ik hoor Hover vals lachen en ik hoor voetstappen. Ik verstop me in een gang. Hover komt langslopen. Achter hem lopen een man en drie vrouwen. Ze lijken heel veel op elkaar. Ook zij hebben een superpak aan en ook maskers. Hun handen zijn vastgebonden met touw. Achter hen lopen acht bewakers. Ik wacht tot ik ze niet meer hoor en kijk de gang op. er is niemand. Ik loop achter ze aan en kom in een grote hal. Overal zijn celdeuren. Hover en de wachters staan voor één. Gelukkig staan ze met hun rug naar me toe. Ik pak de balken aan het plafond vast en trek me omhoog. 'Dit slaat nergens op' roept een man 'Hover. Laat ons gaan!'

'Als ik dat doe' zegt Hover 'zullen jullie me proberen tegen te houden. en dat is tegen de deal.'

'Hoe heb je in godsnaam die deal kunnen sluiten' hoor ik iemand anders zeggen. het is een vrouw.

'Doordat ik de dochter van BG en WL had ontvoerd. Lena heet ze. Ik zou haar laten gaan als ik twee weken mijn gang mocht gaan zonder dat jullie me zouden stoppen. Dus ik neem alle supers gevangen pak hun krachten af en regeer over de wereld.'

'Monster' hoor ik een andere vrouw zeggen.

Hover grinnikt en loopt weg. De mannen lopen achter hem aan. Zodra ze de deur hebben gesloten laat ik me naar beneden zakken. Ik loop naar de cel. In de cel zijn dus de man en drie vrouwen. Ze kijken me verbaasd aan, 'wie ben jij?'

'Ehm... mijn naam is Lena.'

'Als in Lena de dochter van...' vraagt de man.

Ik knik nog voordat hij zijn zin afmaakt. 'Wat doe jij hier' vraagt een vrouw.

'Die sukkel stoppen. Beide.'

'beide?'

'Ja zijn zoon ook.'

'Maar... dat is tegen de deal.'

'Nee, dat is het niet. Ik ben geen lid van de SHG. Jullie wel. De SHG mag hem niet stoppen. en aangezien ik een individu ben geld het niet voor mij. Maar jullie moeten hieruit.'

Ik kijk naar het slot. 'Hoe snel heb je dat bedacht?'

'Een minuutje ongeveer.'

'Een minuut' roepen ze allemaal verbaasd.

Ik knik. De deur gaat open. Ik kijk naar de deur. Julian komt binnen. Hij grijnst, 'ah Lena.'

'O hemel' zeg ik 'heb je hem weer.'

'Wat dacht jij te doen?'

'Inbreken, naar de cafetaria gaan en een patatje eten. Wat denk je dat ik hier doe?!'

'Komen zeggen dat je me wil....'

'Die zin niet afmaken of jij hebt straks een blauw oog.'

Hij komt naar me toelopen, 'ach Lena toch. je vind me wel leuk.'

Ik loop weg, 'nee dat doe ik niet!'

'Dat doe je wel!'

'Niet!'

'Wel!'

Ik maak mijn armen langer en zwaai naar de deur. Hij laat voor de deur een muur van vuur verschijnen. 'Fack jouw gave' mompel ik.

Hij grinnikt en komt naar me toelopen, 'ik vind hem anders geweldig. Net als die van jou.'

Ik kijk hem aan, 'o ja?'

Ik maak mijn arm razendsnel langer en geef hem een klap met mijn vuist. Hij vliegt achteruit. Het vuur verdwijnt. Ik ren weg door de gangen. Dan kom ik alle schurken tegen. 'O shit' zeg ik.

Ik draai me om om terug te rennen maar de aartsvijand van mijn moeder maakt een ijzeren ketting om mijn enkels heen. Ik val op de grond. 'Fack' sis ik.

Julian komt aanlopen. Ik ga op mijn knieën zitten. Hover pakt mijn arm en trekt me omhoog. 'Dus jij bent er ook weer' zegt hij grijnzend.

'Zoals je ziet' zeg ik nors.

'Je weet dat je ons niet mag tegen houden' zegt een ander 'toch?'

'O dat mag ik wel. De SHG mag jullie niet tegenhouden. Maar ik ben geen lid nog dus ben een individu.'

'Daar heeft ze lang over nagedacht' zegt een ander.

'Nee, vanaf het moment dat ik hoorde dat ik geen lid was dus een minuutje.'

De ogen van Julian lichtten even op, 'geweldig dat zij mij moet helpen.'

'sinds wanneer' vraag ik kwaad.

Hover pakt mijn hand en houd die omhoog, 'sinds dit is gesloten.'

'Maar ik wist niet wat het betekende dus is het ongeldig.'

'dan doen we het nog een keer' zegt Julian grijnzend.

Hij haalt de dolk tevoorschijn. Ik wil weglopen maar mijn voeten zitten nog steeds vast. Ik probeer mezelf los te trekken. Hover kan me net aan houden dus zegt hij: 'hey help eens.'

De aartsvijand van mijn moeder pakt mijn andere arm beet. Weer een ander gaat achter me staan en pakt mijn schouders beet. Hover pakt mijn hand en trekt mijn vingers weg. Julian loopt naar me toe en snijd in mijn hand. Ik bijt op mijn lip aangezien het pijn doet. Daarna snijd Julian zichzelf. Hij pakt mijn hand weer met zijn hand.
'Wij helpen elkaar' zegt Julian grijnzend 'voor altijd. Tot de dood dit verbond verbreekt.'

Ik probeer mezelf los te trekken. Julian grinnikt en trekt me naar zich toe, 'o Lena toch. Wij zullen zo'n goed team zijn.'

'ik wil dat liever niet meemaken' zeg ik.

Hij lacht en zegt: 'ik sluit je op. In mijn kamer.'

De aartsvijand van mijn moeder laat de kettingen verdwijnen en Julian trekt me mee. Hij gooit me in een kamer en sluit me op.