supergirl

<> 27 <>

de volgende ochtend word ik laat wakker. Ik zucht en draai me om. Julian staat bij de deur. Samen met de baas. Ze praten zacht. Ik ga rechtop zitten en ze kijken beide naar me. 'Goedemorgen Lena' zegt de baas.

'Moggge' zeg ik.

'O nee hé' zegt Julian 'is het weer De week?'

'Nee, die is al afgelopen.'

Hij fronst, 'waarom ben je dan chago?'

'Waarom denk je' vraag ik geërgerd.

'Weet ik niet. anders had ik het niet gevraagd.'

'Ik weet het wel' zegt de baas 'ze is chagrijnig omdat ze haar ouders in de val heeft gelokt.'

Ik sla mijn ogen neer en knik. 'Dan hebben we goed nieuws' zegt Julian 'voor jou dan. Alleen die baas kwam. De rest is ergens anders.'

Ik kijk op, 'echt?'

'Echt.'

'Mooi. Dan kunnen ze jullie dus over een week tegen gaan houden.'

'Waarom ben je nu opeens blij?'

'Jij weet echt niks van meisjes hé?'

'Nee, niet echt.'

'Ik leg het je wel uit' zegt de baas 'vrouwen zijn ingewikkeld. begin er niet aan.'

'Alsof mannen dat niet zijn' mompel ik.

Ze kijken weer naar mij, 'nee.'

'Vrouwen snappen evenmin van mannen als andersom hoor.'

'Oké' zegt de baas 'waarom denk je dat?'

'Omdat het zo is. waarom moeten mannen altijd meteen een gevecht beginnen als ze bedreigd worden.'

'Vrouwen doen dat ook.'

'Ik startte geen gevecht met jullie. Ik ren weg en verstop me.'

'Ja, waarom doen vrouwen dat?'

'Natuur.'

'Hetzelfde bij mannen.'

'Oké, goed dan. Waarom zijn mannen niet geïnteresseerd in praten?'

'Omdat vrouwen dat meestal doen.'

'Waarom huilen mannen niet?'

'dan toon je zwakte.'

'Dus vrouwen zijn zwak?'

'Een beetje.'

Ik zucht, 'oké. Dit slaat nergens op. Ik ga in discussie met een man over vrouwen.'

'Laten we dan gaan ontbijten.'

Ik sta op en knik. Ik loop achter ze aan naar beneden. Naar de eetzaal. We ontbijten. De schurken zijn aan het praten over plannen. Ik luister niet echt en duw een hagelslag van ene kant naar de andere kant van mijn bord. Opeens zeggen ze: 'Lena.'

Ik schrik op, 'hé... wat?'

'Wat vind je van het plan?'

'weet ik veel, ik heb niet geluisterd.'

'Dan leggen we het nog een keer uit' zegt de aartsvijand van mijn moeder.

'Moet dat nu' vraag ik geërgerd.

'wat is er met jou' vraagt Julian.

'Laat maar' zeg ik 'vertel.'

Ze vertellen me het plan. Ik zie heel veel fouten maar zeg er maar een paar. Daarna moet ik mee met de baas naar de baas van de SHG.