supergirl

<> 25 <>

'Gewoon' zegt Julian 'er schoot me iets te binnen.'

'Ik hoop dat het niet over mijn vriendinnen gaat' zeg ik.

Hij kijkt me aan, 'misschien.'

'Ik zweer het ik doe je nog wat.'

'Misschien moeten we je gaan opsluiten in een andere kamer' mompelt Julian.

Ik wil antwoord geven maar ik hoor een pijltje. Mijn mobiel. Ik pak hem snel uit mijn laars. Mijn moeder heeft gereageerd. Julian pakt mijn mobiel snel af en zegt: 'yes.'

Ik pak mijn mobiel terug en lees wat mijn moeder heeft gezegt: 'slaap vanavond thuis. dan komen we je halen. xxx.'

Julian pakt mijn mobiel weer af en leest het voor. 'Goed' zegt de baas 'dan doen we dat.'

'U weet dat Lena niet naar u gaat luisteren' zegt Julian 'toch?'

'Dat weet ik. Ik weet een plannetje. Lena sluiten we op in de kamer van haar ouders. we wachtten haar ouders op en nemen hen gevangen.'

'Is dat niet wat te simpel' vraag ik uitdagend.

'Ja, maar omdat het zo simpel is komen je ouders er niet op.'

Ik zucht, 'demn.'

We eten verder in stilte. Ik probeer te bedenken hoe ik hier weg kan komen en mijn ouders kan waarschuwen voordat ze naar me komen zoeken. Even later gaan we naar mijn huis. Ze sluiten me op in de kamer van mijn ouders. Ik val neer op bed en begin zachtjes te snikken. Ik heb mijn eigen ouders in de val gelokt. Wat ben ik voor een dochter?! Ik weet dat Hover en nog vier andere schurken in mijn kamer zijn. Ze wachtten mijn ouders op. Ik weet ook dat Julian mijn vaders werkkamer aan het doorzoeken is. Opzoek naar aanwijzingen over de SHG. De rest zit beneden in de tuin en is verspreid over de straat. Voor als ze mijn ouders zouden zien. Ik heb eigenlijk geen idee waar die baas is. De deur gaat zachtjes open. Ik kijk naar de deur. De baas staat in de deuropening. 'Wat is er' vraag ik geërgerd.

'Ik dacht dat jij sliep' zegt hij terwijl hij de deur dichtdoet.

Ik schud mijn hoofd, 'hoe kan ik slapen. Als ik weet dat ik mijn ouders heb verraden.'

'Mmh.'

Hij gaat op zijn hurken naast het bed zitten. Ik kijk hem aan. 'Je verraad ze niet' zegt hij 'je hebt ze in de val gelokt.'

'Ja, wrijf het er nog maar in.'

Hij zucht, 'op wie ben je boos?'

'Mezelf. Ik had nee moeten zeggen.'

'Dan hadden we je vriendinnen opgepakt.'

Ik zucht, 'ja dat weet ik. En nu doen jullie dat bij mijn ouders.'

Hij wil antwoord geven maar we horen wat gestommel. 'Baas' hoor ik Hover roepen.

De baas rent weg. Ik ga rechtop zitten. De baas sluit de deur achter zich en doet die op slot. Ik val neer op bed. Even later komt Julian binnen. 'O Lena' zegt hij grijnzend 'we hebben iemand die je graag wil zien denk ik. Vier zelfs.'

'Vier' vraag ik terwijl ik rechtop ga zitten.

Ja' zegt hij grijnzend 'vier.'

Ik sta op en loop achter hem aan naar mijn kamer. De schurken houden vier meisjes vast. Vier meisjes die ik heel goed ken. Julian draait mijn armen op mijn rug en zegt: 'herken je ze?'