MEPA 16

5.3K 469 66
                                    

Είχα άστατο ύπνο απόψε, ξυπνούσα κάθε 2 ώρες. Η Μαρία μ' έκανε μπλοκ στο Facebook και ο Ηλίας δεν μου μιλάει ακόμα. Πώς έφτασα ως εδώ; Νιώθω τόσο μόνη, αλλά σκέφτομαι ότι σε λίγο θα έρθει ο Αντώνης να πάμε για τρέξιμο και μετά γυμναστήριο σαν τις παλιές μέρες που με ξυπνούσε από τα άγρια χαράματα. Αυτή τη φορά όμως ήμουν ξύπνια ήδη.

Πήγα και ζυγίστηκα, είμαι 74 κιλά, έχασα 3 ακόμα κιλά, πάλι καλά δηλαδή που δεν έφαγα από την γαμήλια τούρτα του Στέλιου. Χασκογελάω μόνη μου, καθώς βάζω λίγη μάσκαρα και χτενίζομαι. Όσο σκέφτομαι το κακό που μου προκάλεσε ο Σταμάτης μέχρι τώρα, μου 'ρχεται να τα σπάσω όλα. Σας έχει τύχει να παίρνετε μια απόφαση να αλλάξετε τη ζωή σας και να κάνετε κάτι καλό για τον εαυτό σας, και ξαφνικά τα πάντα να συνωμοτούν εναντίον σας; Έτσι νιώθω αυτόν τον καιρό.

Τον στόχο μου τον έφτασα τελικά, που ήταν να χάσω 40 κιλά αλλά δε νιώθω την ικανοποίηση που πίστευα θα νιώσω. Ναι, είναι ωραία να φοράς υπέροχα ρούχα που δεν έβγαιναν στο μέγεθός σου πριν, αλλά...τι να τα κάνεις τα ωραία ρούχα όταν δεν έχεις κάποιον να τα δείξεις;

Η Θεσσαλονίκη ίσως να είναι η αρχή που περίμενα, να ξεκινήσω από το μηδέν με τον νέο μου εαυτό. Αλλά σκέφτομαι το σπίτι που νοίκιασα με τον Ηλία, άραγε θα τα βρούμε μέχρι τότε ή θα μου κρατάει κακία; Κάτι μέσα μου λέει ότι ίσως έγινε για καλό, ώστε να νοικιάσω το δικό μου σπίτι, αυτό άλλωστε που ήθελα από την αρχή.

Χτυπάει το κουδούνι, είμαι έτοιμη, φοράω την λευκή φόρμα μου που αναδεικνύει τις καμπύλες μου και ένα κόκκινο μπλουζάκι. Δένω τα μαλλιά μου πίσω και αρπάζω τον σάκο και το νερό μου κι ανοίγω την πόρτα. Ο Αντώνης σαστίζει λίγο γιατί την τελευταία φορά που ήρθε πρωί για τρέξιμο, δεν φαινόμουν και τόνο άνετη με τον εαυτό μου.

"Καλημέρα" μου λέει κι αρχίζουμε με περπάτημα και λίγο τέντωμα χεριών και ποδιών. Ο ήλιος δεν είναι ακόμα δυνατός, αφού είναι 7 το πρωί και κάνει ακόμα λίγη δροσιά. Η μυρωδιά από το πράσινο της γειτονιάς είναι τόσο όμορφη και παίρνω μια βαθιά αναπνοή να γεμίσω τα πνευμόνια μου με καθαρό αέρα. Αυτό που χρειαζόμουν, αέρα.

"Πώς είσαι;" με ρωτάει καθώς αρχίζουμε χαλαρό τροχάδην. "Καλά, δεν κοιμήθηκα και πολύ αλλά είμαι καλά" του λέω. "Έχει...να κάνει με τον Ηλία;" με ρωτάει και ξεροβήχει άβολα. "Και με τον Ηλία και με την Μαρία που δεν μου μιλάει..." του λέω και με κοιτάει, μπερδεμένος.

"Φαίνεται ο Σταμάτης την εκβίαζε τόσον καιρό ότι αν ασχοληθώ εγώ θα πειράξει τον Φίλιππο. Και επειδή ασχολήθηκα, αυτός μας έστειλε αυτήν την φωτογραφία" του λέω και του δείχνω την φωτογραφία με τον Φίλιππο. Ο Αντώνης σταματάει το τρέξιμο και την κοιτάει, κουνώντας το κεφάλι του.

Προσωπικός Γυμναστής Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα