ΜΕΡΑ 85

9.5K 780 105
                                    

Ήρθε ο Αντώνης σπίτι μου στις 8 για να ζυγιστώ και μετά να πάμε για τρέξιμο και γυμναστήριο. Μπαίνει στο δωμάτιό μου και βλέπει το αχούρι. Ρούχα, κουκλάκια, χαρτιά, σκουπίδια παντού. Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήμουν τσαπατσούλα.

«Τι γίνεται εδώ μέσα;» με ρωτάει ο Αντώνης κατατρομαγμένος. «Α ναι, σόρι για το χάος, πάω να φέρω τη ζυγαριά» του λέω και με σταματάει. «Όχι, Μαρτίνα. Δε μπορείς απ' τη μία να θες να βάλεις όρια στον εαυτό σου όταν ζεις έτσι. Λοιπόν, θα καθαρίσουμε το δωμάτιό σου. Τώρα» μου λέει και γελάω. «Δεν κάνεις πλάκα;» τον ρωτάω.

«Καθόλου. Ξεκινάμε τώρα αλλιώς ξέχνα το πρόγραμμα, Μαρτίνα!» μου λέει αυστηρά και αρχίζουμε με τα χίλια ζόρια. Πετάμε σκουπίδια, βάζουμε σκούπα, ξεσκονίζουμε, βάζουμε πλυντήριο, αλλάζουμε σεντόνια, σφουγγαρίζουμε με μουσική υπόκρουση, κι αυτός χορεύει και με σκουντάει με τον πισινό του, γελώντας.

Ξαφνικά, μπαίνει ο πατέρας μου! «Μπαμπά;;;» φωνάζω εγώ χαρούμενη και τρέχω στην αγκαλιά του. «Αγάπη μου, πόσο μου έλειψες! Έμαθα τι έγινε και πήρα έκτακτη άδεια. Ε...μήπως έχεις δουλειά;» ρωτάει κοιτώντας τον Αντώνη, καχύποπτα.

«Γεια σας, με λένε Αντώνη, είμαι ο...» πάει να πει ο Αντώνης κι ο πατέρας μου τον διακόπτει. «ο Αντώνης ο ήρωας των παιδιών μου;;» λέει ο μπαμπάς, ενθουσιασμένος και δίνουν τα χέρια. «Είμαι ο προσωπικός γυμναστής της Μαρτίνας βασικά. Τα άλλα προέκυψαν» του λέει. «Δε ξέρω πώς να σ' ευχαριστήσω, Αντώνη. Σε είδα και στη συνέντευξη που έδωσες. Είσαι φοβερός άνθρωπος» του λέει κι εγώ τους παρακολουθώ που μιλούν πιο χαρούμενη από ποτέ. Οι δυο άντρες που αγαπώ τόσο πολύ να τα πάνε καλά! Ανυπομονώ να έρθει η μαμά σπίτι να δει τον μπαμπά να χαρεί κι αυτή.

Ήρθε όμως η ώρα για το ζύγισμα της αγελάδας. Οι δυο τους στέκονται από πίσω μου κι εγώ ανεβαίνω σιγά σιγά στην ηλεκτρονική μου ζυγαριά. Κλείνω τα μάτια. «Είσαι έτοιμη;» ρωτάει ο Αντώνης. Ανοίγω τα μάτια...είμαι 108 κιλά!!! Αρχίζω να κλαίω για το κιλό που ξαναπήρα και πάει να μ' αγκαλιάσει ο Αντώνης αλλά έρχεται μπροστά ο μπαμπάς και με αγκαλιάζει εκείνος.

«Λοιπόν, ώρα να φεύγουμε, έχουμε σκληρή δουλειά να κάνουμε» λέει ο Αντώνης. «Ναι, να πηγαίνετε, παιδιά. Μην ανησυχείς, καρδιά μου, δεν είναι εύκολο αυτό που κάνεις αλλά με τον Αντώνη δίπλα σου, είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις στο τέλος. Θέλει απλά να πιστέψεις στον εαυτό σου. Α και πριν φύγεις, Αντώνη, θέλω να σε καλέσω απόψε να φάμε όλοι μαζί» λέει ο μπαμπάς κι ο Αντώνης τον ευχαριστεί.

Προσωπικός Γυμναστής Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin