Narnia; The End

Hoofdstuk 5; What Lucy wrote

Susan

Ik zit in mijn kajuit. Peter en ik slapen samen en mama heeft haar eigen kamer. Gisternacht hoorde ik haar nog binnen komen, giechelt en met een man. Ik wordt misselijk als ik er aan denk. Is ze papa dan zo snel al vergeten? We zijn al twee dagen onderweg en ik heb het zo druk gehad, dat ik de brieven van Lucy nog niet heb geopend. Ik hoor een klop op de deur en Peter komt binnen. "Stoor ik?" Vraagt hij geschrokken als hij zit dat ik al onder de dekens lig. Ik schud mijn hoofd. "Nee, ik verstop me voor mama. Ze heeft me de afgelopen twee dagen aan alle vrijgezelle, rijken jongens voorgesteld" Peter zucht geïrriteerd. "Ze doet het alleen voor zichzelf. En dat weet je" Ik knik. "Ik ben nog niet klaar voor iemand anders" Peter komt naast me op het bed liggen, schopt zijn schoenen uit en wurmt zich onder de dekens. Hij begint me te kietelen. Ik hou het heel even vol maar begin dan te schaterlachen. "Jaa!" Lacht Peter. "Susan lacht hoor" zegt hij als een commentator. "Peter! Stop!" Hijg ik. "Ik kan niet meer" Peter stopt en we blijven hijgend en lachend op het bed liggen. "Had je de brieven van Lucy al gelezen?" Vraagt Peter na een tijdje stilte. "Nee" mompel ik. "Nou" zegt hij en kruipt uit bed, pakt de brieven uit mijn laadje en kruipt weer terug ik bed. "Eerst die van ons beide" zegt hij. "Jouw brief is voor jouw" Ik glimlach naar hem. Peter opent de brief en begint hem voor te lezen.

Lieve Peter en Susan.

Ik mis jullie verschrikkelijk! Eustaas is een klier en Edmund en ik krijgen alleen maar de schuld. Terwijl hij alles doet! Oom Harold is wel aardig maar tante Albertien is net zo erg als Eustaas zelf.
Edmund is vorige week in een gevecht betrokken geraakt met wezen uit Londen. Die jongens hebben toch niks meer te verliezen en scholden hem uit. En Ed is nog steeds een koning dus pikte hij dat natuurlijk niet. Toen hij thuis kwam met een blauw oog zei Eustaas dat hij een koning van niks was. Want hij heeft onze gesprekken afgeluisterd. Toen werdt Edmund echt kwaad en vloog op hem af. Hij sloeg hem een bloedneus. Tante Albertien kwam op het geschreeuw af en trok ze uit elkaar. Ze gaf Edmund nog een draai om zijn oren en stuurde hem toen naar boven. Ik ben maar meegegaan.
Zijn jullie al in Amerika? Want hier houden we het niet lang vol.
Ik hou van jullie.
Liefs Lucy.

Ik hoor Peter zuchten als er we her stuk van Edmund lezen. Ik kan er wel omlachen. Wat ik me nog van Eustaas herinner is dat hij altijd aan mijn haar trok en Peter pestte.
De datum van de brief is de week na ze van huis waren gegaan. Dus misschien gaat het nu wel beter. Als we een telefoon in ons nieuwe huis hebben, kan ik Lucy bellen. "Suus, ik ga naar het Beneden dek. Er is daar een voetbal wedstrijd" zegt Peter. "Leuk" zeg ik. Peter kruipt uit bed en doet zijn schoenen weer aan. Hij geeft me een knipoog en gaat dan naar buiten. De deur valt luidt in de klink.  Ik blijf nog even naar het plafon staren en scheur dan mijn brief van Lucy open. Deze is vorige week nog geschreven.

Susan deze brief is alleen voor jouw. Maar na het lezen mag je hem natuurlijk aan peter laten zien of vertellen.
Maar..
Ik heb Caspian gezien! En ik heb niet zulk leuk nieuws.
Het goede nieuws is wel dat hij je nog steeds leuk vindt. En hij is nu drie jaar ouder. Maar het slechte nieuws is dat hij misschien verliefd is geworden op een ander. Lilliandil. Ze is een ster.
Ja, je leest het goed een ster.
Ik zal het kort houden over hoe we in Narnia gekomen zijn.
Ed, Eustaas en ik waren aan het ruziën op onze kamer. Totdat het schilderij aan de muur met een schip erop, van de muur viel. De hele kamer kwam onder water te staan. En toen we naar boven zwommen, waren we in zee. Caspian haalde ons uit het water en vertelde ons dat hij op een missie was.  Samen hebben we die missie volbracht en Eustaas is ook in een draak veranderd.
Ed en ik kunnen nu ook niet meer naar Narnia. Misschien ooit nog eens.
Het spijt me Susan.

Liefs Lucy.

Verdoofd gooi ik de brief weg. Ik kruip helemaal weg onder de dekens en begin te huilen. Omdat ik niet meer terug kan naar Narnia,  omdat we naar Amerika moeten. En omdat degene aan wie ik dacht ook van mij hield nu een ander heeft.