Veranderingen

De bel ging en iedereen stond op om naar de volgende les te gaan. Mijn volgende les was geschiedenis, niet bepaald mijn beste vak. Ik strompelde naar het lokaal, dwars door de stroom leerlingen, en bleef even voor het lokaal staan voor ik naar binnen ging. Met een diepe zucht stapte ik langs meneer Kasse, een oude man die ons geschiedenis gaf, en liep naar de achterste rij en nam plaats achter mijn tafel. De les was al een halfuur bezig, toen er op de deur werd geklopt. Ik keek onwillekeurig op, ondanks dat ik al wist wie het was. Meneer Kasse deed de deur open, met een geel uitstuurformulier in zijn handen, en liet een bleke jongen, met donkerbruin haar binnen. Meneer Kasse zei niets maar hield het vel voor zich. De jongen pakte het vel, keek er even naar, en keek toen naar meneer Kasse. Even leek het alsof hij nog iets wilde zeggen, maar hij draaide zich om en ging de klas weer uit. Alsof er niets gebeurd was, ging ik verder met mijn werk. Dit gebeurde overigens bijna altijd als Louis les had. Hij kwam nooit op tijd, was brutaal, onbeschoft en in bijna alles mijn tegenpool. Met zijn zwarte kleding en piercings zag hij er intimiderend, en zelfs gevaarlijk uit. Daarom hield bijna iedereen afstand van hem. Aan het eind van de les begon meneer Kasse over het project wat we over een maand moesten inleveren. Hij was er al bijna een week over aan het praten. Vandaag ging hij de groepjes indelen, met wie we het project moesten maken. Meneer Kasse keek even de klas rond, en draaide zich naar het bord.

'Ik verwacht dat het project klaar is over een maand. Gebruik jullie tijd goed.' zei hij, terwijl hij het huiswerk op het bord schreef. 'De groepjes zijn als volgt.' Hij schreef de groepjes op het bord, en voor zover ik kon zien, zag ik mijn naam nergens staan. Louis kwam het lokaal weer in en ging aan zijn tafel zitten. Meneer Kasse keek hem nors aan, en schreef toen zijn naam op het bord, zonder partner.

'Ben ik nog iemand vergeten?' vroeg meneer Kasse.

Ik keek om me heen, en twijfelde of ik mijn vinger op zou steken. Toen keek ik even naar Louis, die kwaad voor zich uitstaarde.

Langzaam stak ik mijn vinger op.

'Mij, meneer.' zei ik met een klein stemmetje.

'Ah, Louis en Jennifer.' zei meneer Kasse, en hij schreef mijn naam op het bord.

Ik keek naar mijn schrift, en zag vanuit mijn ooghoek dat Louis me vernietigend aankeek.