İMKAN: Karanlık Aşk #Wattys2016

Bölüm 21 - "İlk Cinayet"

Merhaba, dün internet çok gitti, bu yüzden ve başka nedenlerden dolayı yeni bölüm gelemedi. Ama şimdi buradayız. İyi okumalar dilerim ^-^ ♥ 

Bu şarkıya bayılıyorum ♥♥ :)

~

"Merhaba tatlım."

~

Karan'ın yüzünde ki o muzip ifadesi...hala gerçek olduğuna inanamadığı o görüntü dehşet vericiydi. Eserini beğendin mi, Karan? Beni kandırıp koynuna başka birisini alarak, bu beni sen yarattın. Mutlu değil misin? Bu kadar niye şaşırdın? 

"Birsen..." dediğinde başımı hafifçe yana eğdim. Boş bakan gözlerimle onu süzdüm. "Birsen öldü." diye ekledim. Bakışlarını benden yere doğru çevirdi. Çatık kaşlarıyla yüzünü büzüştürmüş, bu durumdan rahatsız gibiydi. Ardından başını sağa çevirdi.

"Bana ihanet ettin..." diye mırıldanınca alayla güldüm. Onun hep bana yaptığı gibi ona yaklaşıp, kafasını bana doğru çevirdim, yüzüme bakmamaya çalışıyordu. İki elimi yanağına getirip aynı gülümseyişim ile devam ettim."Ohh, Karan. Yoksa yeni halimi sevmedin mi?" dediğimde gözlerini kapatıp bağlı olduğu ipten kurtulmayı çabaladı.

Onu öyle görmeye yine dayanamıyordum, içeri de bir yerlerde hala kendi benliğimi kaybetmediğime emindim ama geri dönemem. Yine eski halime dönemem, şimdi bile daha çok her şeyi anlamaya başladım. Neler döndüğünü daha yeni kavramaya başlamıştım.

Emir ellerini arkasında bağlamış Karan'a doğru ilerlemeye başladı. Saçını kavrayıp arkasına geçti ve saçını çekerek kendisine bakmasını sağlamıştı. Birbirlerine öldürücü bakışlar atarken Karan Emir'e doğru kükredi.

"Ona ne yaptın, adi herif!" dediğinde Emir başını sağ sola salladı.

"A-a, ben yapmadım. Sen ne yaptın? " deyip Karan'ı kızdırmayı çalışıyordu. Karan'dan bakışlarını bana doğru yönlendirip, Karan'ın da bana bakmasını sağladı."Nasıl, mükemmel olmuş değil mi? Eski saf Birsen'in yerine intikam, hırs dolu Birsen'e döndü." 

Karan'ın bana doğru gelen o rahatsız edici bakışları...Ne bakışıydı bu; acıma mı, yalvarış mı, alay mı, korku mu, kızgınlık mı? Hangisiydi? Garip bakıyordu. Öyle bakmasının nedeni ben değildim, yeni bendi. Bakışlarının altında "Ne yaptın Ak'ım?" diyor gibiydi. Kafamı karıştırmayı çalışıyordu, istediği bu değil miydi zaten? Beş gün sonra eğer böyle birine dönmezsem ölmeyecek miydim? Peki, bu bakışların nedeni neydi?

Aniden "Bana öyle bakmayı bırak!" diye haykırınca herkesin odağı ben olmuştum. Panik atak gibi bir şey geçirmiştim. Aşırı heyecan ve gerildiğimden nefes alışlarım bozulmuş, göğsüm hızlı bir şekilde kalkıp iniyordu. Kızgın mıydım, üzgün müydüm? Daha bu kızı ben bile tanımıyordum. İçimde ki karanlığı hiç dışarıya vurmamıştım ki... 

Aklıma Karan'ın içimde gördüğü karanlık geliyor... aslında ben bu muyum? Sanki kendime sorduğum bu soruyu ona sormuşum gibi cevap vermişti.

"Birsen, sen bu değilsin. Özür dilerim, ahmaklık yaptım. Bunu senden istememeliydim. Ama sen böyle biri değilsin."