Kyung Soo မ်က္လံုးေတြ ပြင့္လာလာခ်င္းမွာ အရင္ဆံုး ျမင္လိုက္ရတာ ခပ္စိမ္းစိမ္း မ်က္ႏွာက်က္ တစ္ခု။..
သူ အခု ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..?
လွဲေနရာက ထထိုင္လိုက္ရင္း ဦးေႏွာက္ကို အေျပးအလႊား အလုပ္ေပးမိေတာ့ ဝိုးတိုးဝါးတား မွတ္ဉာဏ္တစ္ခု ထြက္လာသည္။
သူ.. သတိလစ္သြားတာလား..? အာ.. ဟုတ္တယ္
ဟို စာအုပ္ကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ သူ သတိလစ္သြားတာ..
ဒါေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္လဲ ? သတိလစ္သြားစရာ အေၾကာင္းမွ ေထြေထြထူးထူးမရွိတာ..
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္လံုးကစားၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ဒီေနရာက သူနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး မရင္းႏွီးတဲ့ေနရာ.. သတိလစ္သြားတုန္းက အိမ္မွာပါ.. အခု သူ ေဆး႐ုံမွာလား..?
ဆက္ၿပီး ၾကည့္ေနရင္း သူ႔ေရွ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စားပြဲတစ္ခုမွာ သူ႔ကို ေက်ာေပးၿပီး အလုပ္ရႈပ္ေနပံု ရတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဟမ္..? သူ က ဘယ္သူလဲ..?
အေျခအေနကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း သူ ထို ျမင္ေနရေသာ ေက်ာျပင္ကို တိတ္ဆိတ္စြာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"မင္း ႏိုးလာၿပီ လား..?"
ထိုေကာင္ေလး ဆီမွ စကားသံ။
သူ ဘာမွ ျပန္မေျဖမိ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ အသံကိုလည္း သူ မရင္းႏွီးပါ။
"အဲ့ေလာက္ႀကီးလည္း စိုက္ၾကည့္မေနပါနဲ႔ကြာ..
ဘာလဲ ? ငါေခ်ာလို႔လား..?"
ထိုလူက ရယ္က်ဲက်ဲ အသံႏွင့္ေျပာသည္။..
အမ္.. သူ ေခ်ာလို႔လားတဲ့။ မ်က္ႏွာမွ မျမင္ရတဲ့ ဟာႀကီးကို။
ေနပါဦး.. သူ က ေနာက္လည္း လွည့္မၾကည့္ဘဲ Kyung Soo ႏိုးလာတာေရာ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာေရာ ဘယ္လိုသိတာလဲ မသိ။
ထို႔ျပင္ အခုမွ ေတြ႕တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုမ်ိဴး စေနာက္ဖို႔ဆိိုတာ လြယ္တာမဟုတ္လို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္မည္ဟု Kyung Soo မွတ္ခ်က္ခ်မိသည္။
"ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာဘူးေရာ္.. မဟုတ္မွလြဲေရာ.. မင္း.. စကားေတာ့ ေျပာတတ္ပါတယ္ေနာ္။"
အင့္.. ေသစမ္း။.. ေနရင္းထိုင္ရင္း စကားမေျပာတတ္ဘူး အထင္ခံလိုက္ရၿပီ။
"ဟာ.. ေျပာတတ္ပါတယ္။"
ဒီတစ္ခါေတာ့ Kyung Soo ခ်က္ခ်င္းကို ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထိုသူက အဲ့ေတာ့မွ ခပ္ဟဟ ရယ္ၿပီး Kyung Soo ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဘက္ကို လွည့္လာသည္။ မ်က္ႏွာကို ျမင္သည့္တိုင္ ထိုလူက ဘယ္သူလဲ Kyung Soo မသိ။ တကယ္ကို.. Kyung Soo ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ?
YOU ARE READING
Time Travel
FanfictionMe and You together;in the past,now and in the future. အတိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို သိရဖို႔ အတြက္ အတိတ္ကိုတဖန္ ျပန္သြားခဲ့တဲ့ Kyung Soo ေသြးေအး ရက္စက္ၿပီး အရာရာကို ဦးေနွာက္သံုးၿပီးပဲ ဆံုးျဖတ္တတ္ေပမဲ့ အတြင္းစိတ္က ႏူးညံ့ၿပီး ကေလးဆန္သူ Vampi...
