"မဖြစ်ဘူး ပိုရှုပ်ကုန်မယ် မောင့်ရဲ့အရင်အိမ်ကိုသွားရအောင်~"
"Ok~"
ကိုယ်ပိုင်ကားဆိုရင် ဘိုးတော်ခြေရာခံမှာစိုးလို့
သူများကားတွေကိုဘဲ ခိုးယူစီးနှင်းတဲ့ဂျောင်ကုက
အခုလဲသူများကားနဲ့ဘဲ အိုဟောင်းနေတဲ့kimအိမ်တော်ကြီးဆီသို့~
"အိမ်အပြင်ကသိပ်မပျက်စီးဘေမဲ့ အထဲကတော်တော်ပျက်စီးသွားတာဘဲ~"
"အွန်း မီးလောင်တာဆိုတော့~"
"ထားပါ အပေါ်ထပ်သွားရအောင် မောင့်ဒဏ်ရာကို
အရင်စစ်ဆေးရအောင်~"
အိမ်အတွင်းပိုင်းမှာက ပြာမဲတွေနဲ့ဖုန်တွေချည်းဘဲမို့
အပေါ်ထပ်တက် အရင်ကထယ်ယောင်းရဲ့အခန်းထဲဝင်ရာ
အခန်းထဲမှာအသုံးအဆောင်ပစ္စည်းဘာမှမရှိ
သံကြိုးတစ်ခုနဲ့ ဖုန်တွေချည်းသာ~
"ဖုန်တွေချည်းဘဲကိုကို~"
"နောက်မှရှင်းလိုက်မယ် မောင့်လက်မောင်းထဲက
ကျည်ကိုအရင်ထုတ်ရအောင်~"
"အွန်း~"
ဂျောင်ကုက သူ့ကျောပိုးအိတ်ထဲကဘူးလေးတစ်ဘူးထုတ်လာကာ ဘူးထဲကခွဲစိတ်ခန်းသုံးဓားတွေညှပ်တွေနဲ့
သူ့လက်မောင်းထဲကကျည်ကိုထုတ်ပေးတာကြောင့်
ထယ်ယောင်းမှာငေးကြည့်လျှက်~
"ဒါတွေလဲလုပ်တတ်တာဘဲလားကိုကို~"
"ကိုကိုလဲအန္တာရယ်ကင်းနေတာမှမဟုတ်တာမောင်ရယ်
လေ့လာထားရတာပေါ့~"
"အာ့~"
"Sorryမောင် အရမ်းနာသွားလား~"
"ရတယ်ကိုကို မြန်မြန်သာထုတ်ပစ်လိုက်~"
ကျည်ကိုလဲအစိမ်းလိုက်ထုတ် ပြန်ချုပ်တော့လဲ
အစိမ်းလိုက်ချုပ်ဆိုတော့ ထယ်ယောင်းအရမ်းနာဘေမဲ့
သည်းခံကာ ဂျောင်ကုပေးတဲ့အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးကိုသာသောက်ထားလိုက်ရတယ်။
"မောင် ခနလောက်အပြင်ထွက်နေလိုက်~"
"ဘာလုပ်မလို့လဲ~"
"အခန်းသန့်ရှင်းရေးလုပ်မလို့~"
"ကိုကိုပင်ပန်းမှာပေါ့ မလုပ်ပါနဲ့~"
"မပင်ပန်းပါဘူး~"
"အဲ့တာဆိုမောင်လဲလုပ်ကူမယ်လေ~"
VOCÊ ESTÁ LENDO
~~Lucky~~{Complete}
Fanficဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜19💜
Começar do início
