ထယ်ယောင်းက ကျောင်းပြန်ဖွင့်တော့အထက်တန်း
နောက်ဆုံးနှစ်ကိုတက်ရတာဖြစ်ပြီး အရပ်ရှည်ကာ
ရုပ်ရည်ချောမောတာကြောင့်ကျောင်းမှာဆိုနာမည်ကြီးဘဲ~
"ပြွတ်စ်...မွ~"
"မောင်...အင်း...ဟင့်...စိတ်လျှော့ပါဦး~"
"မရဘူး လွမ်းနေပြီ..မွ~"
ကျောင်းပြန်ပြန်ချင်းသူ့ကိုအခန်းထဲဆွဲသွင်းနမ်းရှိုက်တဲ့ထယ်ယောင်းက သူ့ရဲ့ချယ်ရီသီးတွေကိုအင်္ကျီပေါ်ကနေညစ်ချေကာ
မက်မွန်သီးတွေကိုလဲကိုင်ညစ်နေတာမို့ဘယ်အထိသွားမလဲသိနေပြီ~
"ကိုကိုအလုပ်မပြီးသေးဘူးနော်..မောင်~"
"မကြာဘူး ခနလေးပါကိုကိုရဲ့~"
"သေချာလို့လားမောင်ရယ်~"
"သေချာတာပေါ့ ဟိုဘက်လှည့်လိုက်ကိုကို~"
ထယ်ယောင်းက ဂျောင်ကုကိုနောက်လှည့်
ကုတင်ကိုကိုင်ကုန်းစေကာ သူကအနောက်ကနေ
ဂျောင်ကုရဲ့စကပ်ကိုလှန် အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်လေရဲ့~
"ကိုကို့ရဲ့အပေါက်လေးကလှလိုက်တာ...မွ~"
"မလုပ်နဲ့ ညစ်ပတ်တယ်~"
"မညစ်ပတ်ပါဘူး...ပြွတ်စ်..မွ~"
"မြန်မြန်လုပ်တာကောင်းမယ်နော်မောင်~"
"အင်းပါ မောင်လဲမစောင့်နိုင်တော့ပါဘူး~"
ဂျောင်ကုကိုမနာကျင်စေချင်တဲ့ထယ်ယောင်းက
မြန်မြန်လဲလုပ်ချင်နေပြီမို့ သူ့ရဲ့d*ckပေါ်ကို
ခေါင်းလိမ်းဆီသုတ်လိမ်းကာ ဂျောင်ကုအပေါက်ကိုလဲလိမ်းပြီးဖိသွင်းလိုက်လေရဲ့~
"အား...အာ့...မောင်...နာတယ်~"
"စိတ်လျှော့ထားကိုကို..အား~"
"အင်း...အင့်...ဟင်းး...အာ့~"
"ဟူးး...တကယ်အရသာရှိတယ်~"
"အာ့...အား...မောင်ကြိုက်လားဟင်...အင့်...အွင်း~"
"ကြိုက်တာပေါ့...အင့်...အင့်~"
"အာ့...အာ့...မောင်...ဟာ့...အား...အင့်...အင်း...ဟင့်~"
"ဒီထက်ပိုငြီးပေး...အင့်...အာ့~"
YOU ARE READING
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
