~~Lucky~~{Complete}

💜7💜

ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုတို့ချစ်သူနှစ်ဦးသား
ထယ်ယောင်းကျောင်းပိတ်ရက်မှာချစ်သူဖြစ်တာဆိုတော့
အမြဲတမ်းလိုလို ထယ်ယောင်းအခန်းထဲမှာချည်း~

"ကိုကို Japanစကားပြန်ပြောနိုင်ပြီလား~"

"အပြန်အလှန်ပြောမယ့်သူမရှိတော့ ယုံကြည်ချက်မရှိဘူး~"

"Onlineကနေ Japanစကားပြောသင်တန်းတက်လို့ရတယ်လေ အချိန်ပိုင်းပေါ့ တစ်နာရီလောက်
သင်တန်းဆရာနဲ့အပြန်အလှန်စကားပြောလို့ရတယ်လေ~"

"အဲ့လိုရလား~"

"ရတာပေါ့ မောင့်ကိုအားကိုးလိုက်~"

သူ့အတွက်onlineမှာJapanစကားအပြန်အလှန်ပြောလို့ရအောင်လုပ်ပေးတဲ့ထယ်ယောင်းကို
ဂျောင်ကုကျေးဇူးတင်လို့မဆုံး~

"japanစကားတတ်ပြီးသားကိုလေ့ကျင့်ချင်တယ်လို့ပြောတယ်နော်~"

"ဟုတ်ပါတယ်~"

"ဒါဆိုရင် japanအချိန်ပိုင်းဆရာနဲ့ပြောခွင့်ပေးပါ့မယ်~"

"ဟုတ်ကဲ့~"

စကားပြောလေ့ကျင့်တာဖြစ်လို့japanအချိန်ပိုင်းဆရာနဲ့
laptopမျက်နှာပြင်ကနေ
မျက်နှာချင်းဆိုင်စကားပြောရတော့ Japanစကားကိုပြောနိုင်သေးလို့ဂျောင်ကုပျော်မဆုံး~

'အသံဝဲတာကလွဲလို့ japanစကား
ကောင်းကောင်းပြောနိုင်သားဘဲ
သင်တန်းတက်တာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ~'

'အမေကjapanလူမျိုးမို့လို့ပါ မပြောတာကြာတော့
မေ့သွားမှာစိုးလို့~'

'အဲ့လိုကိုး~'

"ဘာတွေပြောနေကြတာလဲကိုကို
မောင့်ကိုလဲပြောပြပါဦး..မွ~"

အရမ်းကိုလှပတဲ့သူ့ရဲ့ချစ်သူလေးကို
တစ်ဖက်လူက စူးစူးစိုက်စိုက်ကိုကြည့်နေတာမို့
သဝန်တိုလာတဲ့ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုကိုနောက်နေဖက်ပြီးနမ်းနေတော့တာ~

"ကိုကိုjapanစကားပြောတာကောင်းကြောင်းပြောပြနေတာပါမောင်ရဲ့~"

"အော်~"

'သူကကောင်လေးလား~'

'ဟုတ်တယ် ကျွန်တော့်ကောင်လေးလေ ချစ်စရာမကောင်းဘူးလား~'