"သိတယ် မောင့်ရဲ့ထောင်မှတ်တမ်းထဲမှာ တူတစ်ချောင်းနဲ့
လူ12ယောက်ကိုတစ်ပြိုင်တည်းသတ်လိုက်တယ်ဆိုတာပါတယ်လေ~"
ထယ်ယောင်းကရုပ်ချောတယ် တည်ငြိမ်တယ်
ဒါဘေမဲ့ လူသတ်တဲ့အခါမှာစိတ္တဇဆန်ပြီးရက်စက်တယ်
ဂျောင်ကုကလှတယ် သူများရဲ့စိတ်ကိုဆွရတာကြိုက်တယ်
လူသတ်တဲ့အခါမှာတော့တည်ငြိမ်ပြီးသပ်ရပ်တယ်။
နှစ်ယောက်လုံးကမတူညီတဲ့ပုံစံတွေရှိကြဘေမဲ့
တူညီတာကတော့အချစ်ကြီးတယ် ချစ်တဲ့သူနာကျင်မှာကို
သေလောက်အောင်ကြောက်တယ် ချစ်သူနဲ့လုံးဝမခွဲနိုင်ဘူး
ဒါတွေကြောင့်လက်တွဲပြီးတောင်စျေးဝယ်ထွက်လာကြပြီလေ~
"ဟိုမှာဆံပင်ညှပ်ဆိုင်~မောင့်ရဲ့ဆံပင်ကိုသွားညှပ်ရအောင်~"
"အွန်း~ဆံပင်ကမျက်စိကိုတောင်အုပ်နေပြီ~"
"ဟုတ်တယ် အဲ့တာကြောင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေးဖြစ်အောင်သွားလုပ်ကြမယ်~"
ထောင်သားတွေအားလုံးကခေါင်းကပ်ကေတွေညှပ်ရဘေမဲ့
ထယ်ယောင်းကိုကဘယ်ထောင်စောင့်ကမှမထိရဲတာမို့
ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဖြစ်သလိုညှပ်ရင်း ဆံပင်ကပုံမကျ
အုပ်အုပ်ဆိုင်းဆိုင်း~
"နှုတ်ခမ်းမွေးတွေက ဒီတိုင်းထားမှာလား
ပုံဖော်ပေးရမလား~"
"ပုံဖော်.......
"အကုန်အပြောင်ရိတ်လိုက်~"
"ကိုကို~"
"ကိုကို့ကိုမောင်နမ်းရင် မောင့်နှုတ်ခမ်းမွေးတွေက
ကိုကို့ပါးကိုစူးတယ်လေ အဲ့တာကနာတယ်
မရိတ်ချင်လဲမရိတ်နဲ့လေ မောင့်သဘောပါ~"
"အပြောင်ရိတ်လိုက်တော့~"
သူကဂျောင်ကုကို ခနခနနမ်းတဲ့သူမို့
သူနမ်းတိုင်း ဂျောင်ကုနာမှာကိုမလိုလားတဲ့အတွက်
အပြောင်ရိတ်လိုက်ရာ အသက်20အရွယ် ငယ်ရွယ်ချောမောတဲ့ထယ်ယောင်းရဲ့ရုပ်ရည်ကထင်းနေရော~
"မောင်ကချောလိုက်တာ..မွ~"
"အခုကျေနပ်ပြီလား~"
"အွန်း~ကျေနပ်ပြီ~"
သူများဆိုင်မှာသာယာနေကြတဲ့ထယ်ယောင်းတို့နှစ်ယောက်ကဆံပင်ညှပ်ဆရာတွေကိုမျက်စိနှောက်လောက်အောင်roပြပြီးမှ အဝတ်စားဆိုင်သွားကာ ထယ်ယောင်းအတွက်အဝတ်စားဝယ်ပေးလေရဲ့~
ESTÁS LEYENDO
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
