"မောင်...အား...လက်ဖယ်တော့...အင်း...အာ့...အားး~"
ဂျောင်ကုပြီးသွားတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် ထယ်ယောင်း
သူ့လက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရာ
ညကသူထည့်ထားတဲ့အရည်တွေအကုန်
ပန်းထုတ်ခဲ့တာမို့ စိတ်လှုပ်ရှားကာd*ckကထောင်လာရော~
"မောင့်ရဲ့ပစ္စည်းက မာနေတယ်~"
"ဟုတ်တယ် အဲ့တာကိုဖြေရှင်းမှဖြစ်မယ်~"
"ဒါဘေမဲ့..အာ့~"
သူ့ကိုရေချိုးခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျောင်ကုလန့်သွားဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းကသူ့ကို
နမ်းပြီးကိုယ့်ဟာကိုhand-jobလုပ် ရေအတူချိုးရုံပါဘဲ~
*မောင့်ရဲ့ဘောင်းဘီက ရှေ့ဘက်မှာချောင်နေတယ်~*
"ကြာလိုက်တာသားရယ် ဘာတွေများလုပ်နေတာလဲ~"
"ရေချိုးနေလို့ပါommaရဲ့~''
ရေချိုးပြီးဆင်းလာကြတဲ့ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုမှာ
ဂျောင်ကုက ထယ်ယောင်းရဲ့အတွင်းခံကိုဝတ်ထားတာမို့
နေရတာမလုံမလဲနဲ့အဆင်မပြေ~
"ဟုတ်ပါပြီ~happy birthdayပါOmmaရဲ့သားလေးရေ~"
"မွေးနေ့လက်ဆောင်ဘာပေးမှာလဲ~"
"ဘာလိုချင်လဲပြော~"
"ကိုကို့ကိုလိုချင်တယ်~"
"ဟဟ~သားရယ် မွေးနေ့တိုင်းကိုကို့ကိုဘဲတောင်းနေပါလား
သားလေးတစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ကတည်းကပေးပြီးပြီလေ~"
"မသေချာမှာစိုးလို့..ဟီးဟီး~"
တစ်နှစ်သားကတည်းက ဂျောင်ကုကိုဘဲလိုချင်တဲ့ထယ်ယောင်းကိုMrs.kimကချစ်စရာသားလေးအဖြစ်မြင်ဘေမဲ့Mr.kimကတော့အလိုမကျ~
"Ommaတို့ရဲ့မိတ်ဆွေနှစ်ဦးသုံးဦးကိုဖိတ်ထားသေးတယ်~"
"တိတိကျကျပြောရရင် သမီးလှလှလေးတွေမွေးထားတဲ့မိတ်ဆွေတွေပေါ့~"
"စိတ်မဝင်စားပါဘူးAppaရာ~"
Mr.kimကဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပြောတယ်ဆိုတာသိတဲ့ထယ်ယောင်းကအလိုမကျစွာနဲ့ပြန်ပြောကာ
ဂျောင်ကုကိုကြည့်လိုက်တော့ဂျောင်ကုကသူ့ကိုပြုံးပြလေရဲ့~
YOU ARE READING
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
