"ကိုကို??"
"မရုန္းပါနဲ႔အလွေလးရယ္~"
"လြတ္!...လူယုတ္မာ ကြၽန္ေတာ္ကေယာက်ာ္းေလးဗ်~"
"သိတယ္ ဒီကလဲေယာက်ာ္းေလးေတြကိုႀကိဳက္တာ~"
"မထိနဲ႔ေနာ္ မလုပ္နဲ႔!!"
တဏွာရူးေနတဲ့လူယုတ္မာေရာ
ေၾကာက္လန႔္ရုန္းကန္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုပါ
တံခါးေနာက္ကထယ္ေယာင္းေလးကိုမေတြ့တာမို႔
အျပင္ေျပးထြက္သြားျပန္တဲ့ထယ္ေယာင္း~
"က်ားေပါက္ေလးကိုမိၿပီကြ~"
"Ommaပန္ပုန္း သားလာရွာမယ္
သားကအခု မင္းအမီးေလးကိုဘီလူးလက္ထဲကကယ္ရဉီးမွာ~"
"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ~"
သူေျပာျပေနက်အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္ထဲက
အေၾကာင္းေျပာေနတယ္ထင္ၿပီး
Mrs.kimက ပုန္းဖို႔အတြက္ထြက္သြားခ်ိန္
မီးဖိုထဲကဓားသြားယူကာ ေဂ်ာင္ကုရိွတဲ့အခန္းထဲဝင္
အိပ္ယာေပၚကုန္းတက္ၿပီး လူယုတ္မာရဲ့လည္ပင္းကိုထိုးလိုက္တာ~
"ေယာင္း..ေယာင္းေလး~"
"ေရးး!ဘီလူးႀကီးေသဝါးၿပီ~"
ေသြးေတြရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ဓားကိုကိုင္ေျမႇာက္ကာ
ခုန္ေပါက္ရယ္ေမာေနတဲ့ထယ္ေယာင္းေလးက
သူသိတဲ့ခ်စ္စရာကေလးေလးနဲ႔မတူတာမို႔ေဂ်ာင္ကုလန္႔မိတာအမွန္~
"ေယာင္းေလး...ဟင့္...အီးးအီးး~"
"ကိုကို ငိုနဲ႔ေတာ့ေလ ငိုရင္လွေတာ့ဘူး~"
"အီးးဟီးးး...ေၾကာက္တယ္~"
"ဘီလူးႀကီးရိွေတာ့ဘူး ေၾကာက္နဲ႔ေတာ့~"
ေဂ်ာင္ကုကိုမ်က္ရည္သုတ္ေပးေနတဲ့ထယ္ေယာင္းေလးက
ဓားကိုလက္ထဲကမခ်ဘဲ ေဂ်ာင္ကုကိုဖက္ကာ
လြတ္ေနတဲ့လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ေဂ်ာင္ကုေက်ာကိုပြတ္ေပးေနေသး~
"ဘာျဖစ္လိုမဝင္ရမွာ...ဟင္..အားးး!"
"သားေလး??"
"Appa Omma ဘီလူးႀကီးကိုသားသတ္လိုက္ၿပီ
မင္းအမီးေလးေဘးကင္းဝါးၿပီ~"
ထယ္ေယာင္းကိုရွာရင္းအခန္းထဲေရာက္လာတဲ့Mrs.kimနဲ႔
မဝင္ဖို႔တားရင္းေရာက္လာတဲ့Mr.kimတို႔
အခန္းထဲကအျဖစ္အပ်က္ကိုျမင္ကာ ေသြးပ်က္သြားတာအမွန္~
VOUS LISEZ
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
💜3💜
Depuis le début
