"သခင္ေလးသေဘာက်တာမဆန္းပါဘူး
မင္းရဲ့တင္ပါးေလးေတြကလွတာကို~"
"အြန္း...ဟြန္႔~"
"ငိုမေနပါနဲ႔ ေယာက်ာ္းအခ်င္းခ်င္းဘဲ
အရႈံးမရိွပါဘူး ဗိုက္လဲမႀကီးဘူး~"
"ကိုကို႔ကို ညစ္ပတ္တဲ့လက္ေတြနဲ႔မထိနဲ႔!"
*ဇြပ္!..ဇြပ္!..ဇြပ္!*
"အား!"
အခ်ိန္မွီကိုေရာက္လာတဲ့ဆယ္ႏွစ္သားထယ္ေယာင္းက
သန္႔ရွင္းေရးအိမ္ေစကို အပင္ေျမဆြတဲ့ခက္ရင္းခြနဲ႔
ေက်ာေတြမွာထိုးလိုက္လို႔ အိမ္ေစလွဲက်သြားေတာ့လဲ
တက္ခြၿပီး မ်က္ႏွာေတြမွာအဆက္မျပတ္ထိုးေနတဲ့အခ်ိန္
ထင္ရွားစြာျမင္ေနရတာက အစိမ္းေရာင္မ်က္လံုးေတြ~
"ဟာ့...ငါ့သားကေတာ့ ထင္ထားသလိုျဖစ္လာၿပီဘဲ~"
"ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲOppa~"
"အခ်စ္? ဘာမွမၾကည့္ပါဘူး ထမင္းစားဖို႔လာေခၚတာမဟုတ္လား သြားရေအာင္ေလ~"
ထယ္ေယာင္း ပထမဆံုးလူသတ္တဲ့သံုးႏွစ္သားအရြယ္က
အရမ္းလန္႔သြားၿပီး ႏွလံုးေရာဂါစရလာတဲ့Mrs.kimကို
Mr.kimက ဒီတစ္ႀကိမ္ထယ္ေယာင္းလူသတ္တာကိုမျမင္ေစေတာ့~
"ကိုကို႔ကိုမထိနဲ႔ မထိနဲ႔!"
"အြန္း...အြန္း~"
"ကိုကို~~"
လႈပ္ရွားမႈမရိွေတာ့တဲ့အိမ္ေစကို
ခက္ရင္းခြနဲ႔အဆက္မျပတ္ထိုးသြင္းေနရင္း
ေဂ်ာင္ကုအသံၾကားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းရပ္ကာ
ေဂ်ာင္ကုပါးစပ္ထဲကေဘာင္းဘီကိုထုတ္ ႀကိဳးျဖည္ေပးတဲ့ထယ္ေယာင္း~
"ေယာင္းေလး..ဟင့္...အဲ့လိုထပ္မလုပ္ပါနဲ႔~"
"ကိုကိုဘယ္နားနာသြားေသးလဲ~"
"ဟင့္အင္း~"
"အဲ့တာဆို သြားရေအာင္ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ~"
"ကိုကိုေျပာတာၾကားရဲ့လား အဲ့လိုေတြထပ္မလုပ္ပါနဲ႔လို႔
အႏၲာရယ္မ်ားတယ္~"
"အင္း~"
ဒီတစ္ႀကိမ္မွာလဲMr.kimက အိမ္ေစအေလာင္းကို
တိတ္တဆိတ္ေျဖရွင္းကာ ထယ္ေယာင္းကိုအျပစ္မေျပာေဘမဲ့ထယ္ေယာင္းရဲ့ေဒါသအရင္းအျမစ္ျဖစ္တဲ့ေဂ်ာင္ကုကိုေတာ့
အာရံုစိုက္မိေနတာအမွန္~
"ကိုကိုဒီမွာ ဒီေန့သင္ခဲ့တဲ့စာေတြ~"
"ဟုတ္လား ကိုကိုၾကည့္မယ္ေနာ္~"
"ၾကည့္ေလ နားမလည္တာေတြ့ရင္ေမးလို႔ရတယ္~"
"ဟုတ္ပါၿပီ~"
ေဂ်ာင္ကုက အတန္းပညာကိုေကာင္းေကာင္းမသင္ခဲ့ရတာမို႔ထယ္ေယာင္းညဘက္စာလုပ္တိုင္း တစ္ေန့သာသင္ခဲ့တဲ့စာကို
သူပါလိုက္ၾကည့္လိုက္မွတ္လိုက္က်က္ေတာ့ စာနဲ႔မေဝးသြား~
"ဝွါးး..အိပ္ခ်င္လိုက္တာ~"
"အိပ္ေတာ့ေလေယာင္းေလး ကိုကိုလဲစာၾကည့္လို႔ၿပီးၿပီ~"
"အြန္း ကိုကိုလဲလာအိပ္~"
"လာပါၿပီ~"
ထယ္ေယာင္းရဲ့အိပ္ယာေပၚတက္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ထယ္ေယာင္းကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲအိပ္ေစၿပီး
ေက်ာေလးကိုအသာပုတ္ေပးကာ ထယ္ေယာင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားမွ သူကအိပ္ယာေပၚကထ စာအုပ္ေတြသိမ္းၿပီး
ေအာက္ထပ္ဆင္းရတယ္။
"သားေလးအိပ္သြားၿပီလားေဂ်ာင္ကု~"
"ဟုတ္ကဲ့ အခုတင္ေလးအိပ္သြားတာပါသခင္မႀကီး~"
"ေဂ်ာင္ကုလဲပင္ပန္းေနေတာ့မယ္ အိမ္အလုပ္လဲလုပ္ရ
သားေလးကိုလဲအေဖာ္ျပဳေပးရနဲ႔~"
"မပင္ပန္းပါသခင္မႀကီးရဲ့ ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္~"
တကယ္လဲေဂ်ာင္ကုက ထယ္ေယာင္းအနားမွာေနရင္
လံုးဝမပင္ပန္း~ဘာလို႔ဆိုထယ္ေယာင္းက
သူ႔ကိုဘာအလုပ္မွမလုပ္ခိုင္းဘူးေလ~
👉🌟👈💬💬
...........................................................
Thank you for reading🙏
DU LIEST GERADE
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
