ထယ္ေယာင္းကစကားတာေျပာေနတာ
စကပ္ေအာက္ထဲကမထြက္တဲ့အျပင္
ေဂ်ာင္ကုေဘာင္းဘီထဲလက္ႏိႈက္ကာ မက္မြန္သီးကိုကိုင္ေနေဘမဲ့ ေဂ်ာင္ကုလဲအက်င့္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘာမွမျဖစ္~
"ရၿပီေယာင္းေလး ထြက္ေတာ့ စားစရာေတြရၿပီ
လက္သြားေဆး~"
"မေဆးေတာ့ပါဘူး ဘာမွေပတာမွမဟုတ္တာ~"
"မေပရင္လဲေဆးရမွာေပါ့ေယာင္းေလးရဲ့~"
"ၿပီးေရာဗ်ာ~"
စူးေအာင့္စြာလက္သြားေဆးတဲ့ထယ္ေယာင္းက
ေက်ာင္းသြားရင္ရတဲ့မုန္႔ဖိုးနဲ႔ ေဂ်ာင္ကုအတြက္
အတြင္းခံေဘာင္းဘီဝယ္ေပးတာကို မိန္းကေလးဝတ္ထဲက
အရုပ္ေလးေတြပါတဲ့ဟာဝယ္ေပးတာ~
"အခုတစ္ထည္ဝတ္လိုက္ကိုကို~"
"အခုႀကီးကမျဖစ္ဘူးေလ မနက္ျဖန္ေရခ်ိဳးၿပီးမွဝတ္လိုက္မယ္~"
"မဘူး အခုဝတ္ရမွာ လွသလား သားၾကည့္ခ်င္တယ္~"
"ေယာင္းေလးကကြာ~"
အိမ္ပန္းၿခံထဲမွာ ေဂ်ာင္ကုကိုအတြင္းခံအသစ္ဝတ္ခိုင္းေနတဲ့ထယ္ေယာင္းကအသက္ဆယ္ႏွစ္ဆိုေဘမဲ့
ေဂ်ာင္ကုကအသက္ႏွစ္ဆယ္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသားေကာင္ေလးေလ~
"လုပ္ပါ အေဟာင္းကိုခြၽတ္ၿပီး အသစ္ဝတ္လိုက္~"
"တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ~"
"ဘယ္သူမွမျမင္ဘူး သားခြၽတ္ေပးမယ္ လာ~"
"မလုပ္နဲ႔ ကိုကိုကိုယ့္ဖာသာခြၽတ္မယ္~"
ထယ္ေယာင္းကအတင္းခြၽတ္ခိုင္းေနေတာ့
ေဂ်ာင္ကုလဲမျငင္းသာေတာ့ဘဲ ဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ကာ အျဖဴခံေပၚအညိုေရာင္ဝက္ဝံေခါင္းပံုေလးေတြပါတဲ့ေဘာင္းဘီအသစ္ကိုဝတ္လိုက္ရတယ္။
"ရၿပီ ဝတ္ၿပီးၿပီ~"
"ျပၾကည့္ အိုး ထင္တဲ့အတိုင္းဘဲ
ကိုကိုနဲ႔လိုက္တယ္ ခ်စ္စရာေလး~"
ျပၾကည့္လို႔ေျပာေဘမဲ့လဲ ကိုယ္တိုင္စကပ္ကိုလွန္ၾကည့္တဲ့ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုမွာ
ေဘးဘီကိုၾကည့္ရင္း လူရိွမရိွစစ္ေဆးရေသး~
"ေယာင္းေလး ေတာ္ၿပီေလ ဒီေလာက္ဘဲၾကည့္ေတာ့ေနာ္~"
"ၾကည့္လို႔ေတာင္မဝေသးဘူးေလ~"
YOU ARE READING
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
