"အူငဲ...အူအူငဲ~"
"ေယာင္းေလး~ဘာလို႔ငိုတာလဲ ႏို႔ဆာလို႔လား
သခင္မႀကီးကအီးသြားပါတယ္~"
"ဟင့္...အူဝါး~"
"မငိုပါနဲ႔ေယာင္းေလးရယ္ ေယာင္းေလးရဲ့Ommaဆီသြားၾကမယ္ေနာ္~"
ႏို႔ဆာလို႔ငိုေနတဲ့ထယ္ေယာင္းေလးကို
ေဂ်ာင္ကုကေပြ့ၿပီး toiletေရ႔ွသြားေနခ်ိန္
ကေလးကသူ႔လက္ညိုးကိုဖမ္းကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္စုပ္ပါေလေရာ~
"သနားပါတယ္ ႏို႔အရမ္းဆာေနၿပီဘဲ~"
"မင္းရဲ့ညစ္ပတ္တဲ့လက္ကို ငါ့သားပါးစပ္ထဲကထုတ္လိုက္စမ္း!"
"အာ့!..ဟင့္~"
"အူငဲ...အူငဲ..အူငဲ~"
ရုတ္တရက္ႀကီးေရာက္လာတဲ့Mr.kimက
ကေလးကိုဆြဲယူၿပီး ေဂ်ာင္ကုကိုကန္ထုတ္လိုက္ရာ
ေဂ်ာင္ကုကလဲငို ကေလးကလဲငိုနဲ႔
တစ္ခန္းလံုးဆူညံေနေရာ~
"တိတ္စမ္း နားၿငီးတယ္ အိမ္ေတာ္ထိန္း အျမန္လာစမ္း!"
"ေရာက္ပါၿပီသခင္ႀကီး~"
"ဒီေကာင္ကို ႀကိမ္ဒဏ္အခ်က္ငါးဆယ္ေပးလိုက္~"
"ဗ်ာ??"
"ငါကထပ္ေျပာရၪီးမွာလား!"
"ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္~"
"ဘာေတျြဖစ္ေနၾကတာလဲ ဆူညံေနတာဘဲ~"
အျပင္ကဆူညံသံေတြေၾကာင့္toiletထဲကထြက္လာတဲ့Mrs.kimဟာ အေၾကာင္းစံုကိုသိသြားေဘမဲ့
တားခြင့္မရိွေတာ့ စိတ္မေကာင္းရံုမွအပ~
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အန္တီေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါ
အမ်ားႀကီးနာေနမွာဘဲ~"
"ခနကအထိနာတယ္ ဒါေဘမဲ့အခုေတာ့
ေယာင္းေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရလို႔မနာေတာ့ဘူး~"
"ထယ္ေယာင္းေလးကိုအရမ္းခ်စ္တာဘဲလား~"
"အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္ ေယာင္းေလးကခ်စ္စရာေလး~"
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းေလးကိုၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုကိုMrs.kimက သနားစြာၾကည့္ရင္း
ေျခတံလံုးေပၚက အညိုမဲဒဏ္ရာေတြကိုေဆးလိမ္းေပးေလရဲ့~
"ေဂ်ာင္ကု~သားရဲ့မိဘေတြကိုသတိမရဘူးလား~"
"အေမ့ကိုသတိရတယ္ အေမကအမ်ားႀကီးပင္ပန္းေနရတာ
အခုလဲ ဘယ္လိုေနလဲမသိဘူး Appaရိုက္တာကိုေတာ့ခံရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး ပိုက္ဆံေတြရသြားၿပီေလ~"
YOU ARE READING
~~Lucky~~{Complete}
Fanfictionဤficသညျ စာရေးသူ၏ စိတျကူးသကျသကျသာဖွဈသညျ🙃 ဤficသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃
