My stalker. My life.

Are you crazy?

~Sidney
Ik werd wakker van gestommel en ik opende langzaam mijn ogen. Ik zag Leon staan zonder shirt en ik was meteen wakker. "Leon, je mag niet lopen en rustig aan doen. Wat ben je trouwens van plan?" vroeg ik en hij keek me geamuseerd aan. "Ik wilde gaan douchen." zei hij grinnikend en ik rolde met m'n ogen. "Moet ik helpen?" vroeg ik toen ik zag dat hij zijn broek niet uitkreeg. "Nee, ik heb je hulp niet nodig." zei hij en ik knikte. "Oké, dan zit ik beneden." zei ik en ik maakte aanstalten om naar beneden te lopen. "Wacht! Sidney!" riep hij me terug. Ik draaide me lachend om en hij zei grommend: "Ik heb je wél nodig." Ik lachte en liep naar hem toe. "Wat krijg ik dan?" zei ik en ik keek hem vragend aan. Hij lachte en plaatste een korte kus op mijn mond. "O, je weet niet wat ik nog meer wil doen. Vooral je nu een shirt van mij aan hebt." zei hij tegen m'n lippen aan. "Geduld, Leon." zei ik sussend en ik maakte z'n broeksknoop los. Ik trok z'n broek uit en hij schopte het laatste stukje van z'n voeten af. "Ik hou mijn boxershort aan, dat is teveel moeite." zei hij lachend. Hij trok voorzichtig en licht kreunend m'n shirt uit en ik ondersteunde hem naar de badkamer. Eenmaal daar zette ik de douche aan en hielp Leon eronder. "We moeten je dadelijk opnieuw verbinden." zei ik toen ik het bloed zag vloeien op de grond. Ik moest er bijna van kotsen. "Ik weet niet zo zeker of dat wel hoeft." zei hij en hij hield het verband omhoog, er was alleen nog maar een litteken te zien. "Cool!" zei ik en ik streek erover. Op dat moment besefte ik dat hij dus zelf zijn broek uit kon trekken. Ik sloeg mijn armen over elkaar en zei: "Leon!" Hij haalde z'n schouders op en lachte. "En trouwens, het was niet H." zei Leon en ik keek met grote ogen naar hem. "Hoe weet je dat?" vroeg ik en hij zei: "Omdat dit de baas van Mason was. Ik herken z'n geur nog." Ik keek hem bang aan en zei: "Je bedoelt..." Hij knikte en knuffelde me. "Het komt goed, Sidney." zei hij zacht, proberend mij te kalmeren, maar hij was er niet zo goed in. "Wat nou als ze nu probeerde mij neer te schieten en dat het gewoon toeval was dat jij er voor sprong? Wat nou als ze jou willen pijn doen met mij? Ik wil je niet in gevaar brengen, Leon." zei ik snikkend en ik draaide me om. "Ik kan dit niet meer aan, Leon. Ik wil niet meer mensen in gevaar brengen." zei ik terwijl de tranen over mijn wangen rolden. "Sidney, dat doe je niet." zei Leon, proberend me over te halen. "Ik heb even een time-out nodig, Leon. Dat is beter voor ons." zei ik terwijl ik me terug draaide naar hem. "Is het dus nu over tussen ons?" vroeg hij met betraande ogen. "Ja, maar we komen weer bij elkaar. Dat beloof ik je. Ik hou namelijk van je en ik heb je nodig. En we kunnen vrienden blijven." zei ik en ik knuffelde hem. Hij duwde me van zich af en zei: "Dat kan ik niet, Sidney. Ik kan niet gewoon vrienden met je blijven. De verleiding om je te kussen wordt dan te groot." Er rolde een traan over mijn wang en ik zei: "Ik hou van je." Hij wreef de traan weg en zei: "Ik ook van jou en ik vind het jammer, maar als dit beter voor jou voelt, dan doen we het zo. En ik beloof plechtig niet vreemd te gaan als wij uit elkaar zijn." Ik lachte zwak en kuste hem. Hij kuste me vurig terug en ik trok me na een tijdje terug. "Ik ga maar eens." zei ik en hij knikte. Hij liep met me naar beneden en een maal bij de deur zei hij: "Wees voorzichtig!" Ik knikte en liep naar buiten. Ik stapte op m'n fiets en begon te fietsen. Eenmaal thuis kreeg ik een appje van Ginny. Er stond in:

Heey, vanavond feest bij mij thuis. Trek iets leuks aan en kom. Er is drank, dus het wordt geweldig.
Xx
Ginny

Ik rende naar boven en begon te kijken voor een leuke outfit. Daar vond ik een roze met wit jurkje en witte pumps. Perfect, dacht ik. Daarna nam ik een korte douche en trok het jurkje aan. Na een tijdje zag ik dat het al 6 uur was en besloot ik om te vertrekken. Eenmaal bij Ginny zag ik haar met Leon praten. Opeens zag ze mij en zei iets tegen Leon. Leon keek me kort aan en liep toen weg. Daarna liep Ginny op me af en zei: "Heey, ik hoorde net van Leon dat jij een time-out hebt ingeschakeld. Waarom?" Opeens zag ik Leon bij een meisje staan en het meisje was hem aan het versieren. Oké, mijn jaloerse gedrag kwam te werking. "Omdat ik Leon alleen maar pijn doe. En hij mij." zei ik en ik zag Leon vanuit mijn ooghoeken naar mij kijken. "Ik ga even de rest van de meiden zoeken, ik zie je straks." zei ik en ze knikte. Na een tijdje kwam ik Rover en Lily tegen en ze wenkten me vrolijk. Ik liep naar hen toe en knuffelden ze beiden. "Heey, jongens. Wat doe jullie hier?" vroeg ik en ze zeiden dat ze door Leon mee waren gevraagd. "Hij wilde niet alleen komen, nadat..." zei Rover, maar hij maakte z'n zin niet af. "Ja, snap ik. Het zag er net wel even uit alsof hij me alweer was vergeten." zei ik en ik keek naar de grond. "Hij kan je nooit vergeten, Sidney. Je hebt teveel voor hem gedaan om hem je te kunnen vergeten." zei Lily en ik lachte. "En daarbij hij houdt van je." plakte Rover erachteraan. "Thanks lieverds, maar ik loop even verder. O, en Rover. Als je een meisje tegen komt met blauwe ogen en blond haar, vraag haar mee uit." zei ik lachend en hij knikte. Daarna liep ik verder, totdat de muziek stilviel en ik Ginny's stem hoorde. "Ik heb hier vanavond een speciale gast en hij wil iets voor jullie zingen. Geef een groot applaus aan Leon." zei ze en ik keek meteen naar de plek waar de stem vandaan kwam. "Leon." fluisterde ik toen Leon het podium op kwam. Wat deed hij daar? En waarom? Op die vragen kreeg ik snel antwoord.