My stalker. My life.

Rehearsals and new threats

Voor ik begin met het hoofdstuk, het schuingedrukte gedeelte zijn aktes die gespeeld worden uit het stuk. Veel plezier,
Xx
-S
------------------------------

~Sidney
Eenmaal klaar pratend met Leon, nou ja, praten. Het was vooral blikkend die konden doden. Maar waar was ik, o ja. Eenmaal klaar met dat gingen we verder met de eerste akte waar ik in speelde. De akte dat ik *kuch* mijn "droomprins" *kuch* en Nathan (Jasper) ontmoet. Ik liep het podium op en begon mijn tekst voor te lezen. "Mam, pap, wat doen we hier? Is er iets aan de hand?" vroeg ik, het script volgend. Thomas, mijn vader, reageerde lachend: "We hebben een verrassing voor je, omdat je jarig bent, prinsesje. We hebben namelijk een man voor je uitgezocht." Ik keek mijn ouders verrast en boos aan en zei: "Wat! Sinds wanneer mag ik niet meer zelf kiezen met wie ik trouw?" Mijn moeder (Jill) schrok van mijn reactie en zei: "We zijn wel je ouders, schat. Dus je luistert naar wat we zeggen." Ik keek hem boos aan en op dat moment kwamen Clyde en Jace het podium op en kondigden aan dat Maurice kwam. Op dat moment kwam Leon het podium rustig op en keek verwaand om zich heen. Dat hoefde hij niet te spelen, dat was hij al. "Ach, prins Maurice. Wat fijn dat je kon komen. Waar zijn je ouders?" vroeg mijn vader(Thomas). "Die zijn al binnen bij u op het kasteel, mijnheer." zei Maurice (Leon) op een nette toon. "Oké, dan laten we jullie alleen. Dan kunnen jullie kennis maken." zei mijn moeder (Jill) lachend en liep met mijn vader het podium af. Maurice kwam naar me toe lopen en pakte mijn kin vast. "Niet erg knap." zei hij minachtig. Serieus, ik kon hem wel slaan. Ik draaide mijn hoofd van hem weg en draaide me om. "Dus Maurice, wat zijn je hobby's?" vroeg ik, ongeïnteresseerd naar het antwoord. "Nou, feesten, mensen irriteren en mooie meiden fixen." zei hij arrogant. "Owh.." zei ik als antwoord. Op dat moment kwamen Clyde en Megan aanlopen. "Rosie, kan ik je even alleen spreken?" vroeg Megan. Ik knikte en liep naar een hoek van het podium. "En hoe is hij?" vroeg ze. "Een woord, vre-se-lijk. Oh my god, echt vreselijk. Met z'n machogedrag. Het gaat hem om mijn ouders geld, ik weet het zeker." zei ik vastbesloten. "Het zal wel, maar ik moet snel gaan. Doei." zei ze en ze liep weg. Ik liep terug naar Leon en zag dat Clyde weg was. Op dat moment ging er een nep telefoongeluid af. Leon pakte de telefoon op en zei: "Heey Derek. Ja ik heb het niet druk. Ik kom er zo aan. Hou er een paar voor mij over hè?" Daarna hing hij op en keek ik hem boos aan. "Waar ga je heen?" vroeg ik geïrriteerd. "Gaat je niks aan, bitch." zei hij en hij liep het podium op. Ik ging op een bankje zitten dat er stond met mijn knieën opgetrokken en mijn hoofd erin gelegd. Op dat moment kwam Nathan (Jasper) met Zac(Caleb) het podium opgerend met een rugbybal. Zac keek naar mij en zei tegen Nathan: "Heey Nathan, daar zit een meisje. Volgens mij huilt ze, we moeten haar helpen." Ik hoorde voetstappen mijn kant opkomen en ik keek met betraande ogen op. Nathan zat voor me gehurkt en zei: "Waarom ben je zo verdrietig?" Ik keek hem aan en zei even niets. "Dat kan ik je niet vertellen." zei ik terwijl ik wegkeek. Hij kwam naast me zitten en pakte mijn kin vast, zodat ik hem aan moest kijken. "Een prinses zoals jij hoort niet te huilen. Wat is er, prinses Doornroosje?" vroeg hij lief en zacht. Caleb keek ons om de beurt aan en zei toen zuchtend: "Ik ga al. Ik ga mam wel helpen met koken." Ik rolde met mijn ogen en lachte kort. Daarna begon ik te vertellen. "Ik moet trouwen met een man die totaal geschift is. Ik heb geen eigen wil meer. Vroeger mocht ik alles doen zonder dat ik raar aangekeken werd. nu is het alleen nog maar, zit recht, eet als een dame, ga niet op z'n voeten staan. Ik word er gek van." zei ik teleurgesteld in mijn ouders. Nathan keek me aan en keek op z'n horloge. "Ik moet gaan, prinses. Het was een eer u te ontmoeten." zei hij en hij wilde al weglopen. "Noem me Rosie en zie ik je hier nog een keer terug?" vroeg ik verward. "Nee, denk het niet, Rosie. Hier deze is voor jou." zei hij lachend terwijl hij een roos plukte. Hij gaf hem aan mij en rende daarna weg, mij verbazend achterlatend. Iedereen begon te klappen en ik lachte. Leuke akte, bedacht ik me. Op dat moment kwam Leon naar me toe. "Kom je morgen naar mij toe? Dan kunnen we aan het nummer werken." Ik knikte en liep naar Jasper. Ik deed mijn handen voor zijn ogen en vroeg: "Wie ben ik?" Hij lachte even en zei daarna: "Mijn prinsesje." Ik sprong op z'n rug en zei dat dat klopte. "Sidney, ik heb een liedje voor jou bedacht om te zingen in de voorstelling op dit moment. Wil je het proberen?" vroeg mnr. Jacksons. Ik knikte en liep het podium op.

We were both young when I first saw you.
I close my eyes and the flashback starts:
I'm standing there on a balcony in summer air.

See the lights, see the party, the ball gowns.
See you make your way through the crowd
And say, "Hello, "
Little did I know...

That you were Romeo, you were throwing pebbles,
And my daddy said, "Stay away from Juliet"
And I was crying on the staircase
Begging you, "Please don't go"
And I said...

Romeo, take me somewhere we can be alone.
I'll be waiting; all that's left to do is run.
You'll be the prince and I'll be the princess,
It's a love story, baby, just say, "Yes".

So I sneak out to the garden to see you.
We keep quiet 'cause we're dead if they knew
So close your eyes... escape this town for a little while.
Oh, oh.

'Cause you were Romeo - I was a scarlet letter,
And my daddy said, "Stay away from Juliet"
But you were everything to me,
I was begging you, "Please don't go"
And I said...

Romeo, take me somewhere we can be alone.
I'll be waiting; all that's left to do is run.
You'll be the prince and I'll be the princess.
It's a love story, baby, just say, "Yes".

Romeo, save me, they're trying to tell me how to feel.
This love is difficult but it's real.
Don't be afraid, we'll make it out of this mess.
It's a love story, baby, just say, "Yes".

Oh, oh.

I got tired of waiting
Wondering if you were ever coming around.
My faith in you was fading
When I met you on the outskirts of town.
And I said...

Romeo, save me, I've been feeling so alone.
I keep waiting for you but you never come.
Is this in my head? I don't know what to think.
He knelt to the ground and pulled out a ring and said...

Marry me, Juliet, you'll never have to be alone.
I love you, and that's all I really know.
I talked to your dad - go pick out a white dress
It's a love story, baby, just say, "Yes".

Oh, oh, oh, oh, oh.

'Cause we were both young when I first saw you

Ik lachte om het liedje, het was een Romeo en Julia liedje. Echt geweldig. Dit werd een mooie show. Ik wist het zeker. Dit was namelijk ons lot.