22. Bölüm

324K 12.4K 3.6K
                                    

ARAF

''Abicim ben işe gidiyorum. '' dedim Aras 'a bakarak.

''Abi, Güneş gelse olur mu? ''

''Aras, ablanın işleri vardır. Başka zaman gelir. '' Suratını astı. Aras 'ın yanağından öptüm.

''Ben gidiyorum abicim. Bana öpücük yok mu? '' Usulca yanağıma öpücük kondurdu. Ardından evden çıktım arabama bindim. Rüzgar 'ın evine doğru sürdüm.

Aras dünle ilgili hiçbir şey sormadı. Buna şaşırdım. Ama sormaması daha iyi. Çünkü ne diyeceğimi bilmiyorum.

Rüzgar 'ın evine gelince arabadan indim ve kapıyı çaldım. Rüzgar kapıyı açtı. Tedirgin bir şekilde bana bakıyordu. Anladığım kadarıyla Esat içeride. Ama bir şey yapmayacağım. Uzatmanın bir anlamı yok.

''Beni içeri almayacak mısın? '' dedim alayla.

''Ah, gel içeri. '' İçeri girince Esat 'ı gördüm. Ne tepki vereceğimi ölçer gibi bana bakıyordu.

''Nasılsın Esat? '' Şaşkınca bana baktı. Sanırım benden bunu beklemiyordu. Ama daha fazla ona kızmayacağım. Daha ileriye gidersem arkadaşlığımız bozulabilir.

''Araf, sen benimle konuşuyor musun? '' dedi şaşkınlıkla.

''Hatanı anladığını düşünüyorum ve bu yüzden de fazla uzatmayacağım. ''

''Kesinlikle anladım. Bir daha böyle bir şey yaparsam kızlar yüzüme bakmasın. ''

''Abi büyük konuştu. Ben inanıyorum. '' dedi Rüzgar. Gerçekten büyük konuştu.

''Ben de inanıyorum. Uzatmanın bir anlamı yok zaten. Ben birçok kişiyle beraber oldum. Ama hiçbiriyle öpüşmedim. Biliyorsunuz bana bu olay fazla duygusal geliyor. Ama Güneş 'le dudaklarımızın birleşmesi bile fazlasıyla... İyi hissettirdi. '' Evet, itiraf ettim. Ben de bu duruma şaşıyorum ama öyle.

Rüzgar ve Esat bana şaşkınca bakıyordu. Bu konu hakkında bir yorum yapmalarını istemediğim için devam ettim. "Ben Güneş'i düşünüyorum. Utanmıştır, hemen gitti zaten. Hatta belki.." 

"Belki?" dedi Rüzgar tek kaşı havada.

Sözcükler dudaklarımdan zar zor çıkarken "Belki de bir sevgilisi, sevdiği vardır. " dedim. Olabilirdi sonuçta. 

"Doğru söylüyorsun. Güneş genç, güzel, etkileyici bir kız. Neden olmasın?" dedi Esat.  Ayağımla ritim tutmaya başlarken nefesim sıklaşmıştı. Yüzümü dikkatle inceleyen Esat'ı fark edince kaşlarımı çattım.

"Ne bakıyorsun lan? Ne var?"

Sırıttı. "Bilmem, ne var?"

"Sende bir kaşıntı seziyor gibiyim ama.. Neyse. Güneş 'le konuştun mu hiç? '' dedim.

''Hayır. '' Olumlu anlamda başımı salladım. Biriyle mesajlaşıp sırıtıyordu.

''Gene kiminle oynuyorsun? '' dedim.

''Ben mi? Kiminle oynayacağım canım. Bak ben ne diyorum. Kızları da alıp sinemaya mı gitsek? ''

''Ne sineması? Ne kızları Esat? Hayır. '' dedim.

''Bak hem Aras 'ı da alırız. Hep şikayet etmiyor muydun Aras Güneş 'i istiyor diye. '' Aslında haklı. Bugünde istemişti.

''Bence de abi. Gidelim işte. '' dedi Rüzgar.

''İyi madem. Kızlara kim haber verecek? '' dedim.

''Ben verdim bile. Tamamdır, gidiyoruz. '' dedi Esat sinsi sırıtışıyla.

ORMANTİK MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin