Unicode
နဂိုကတည်းကမှ ရဲတင်းပြီးသား
လီယိုကန်ဇိုဟာ ဖွင့်ပြောပြီးနောက်မှာ
ပိုလို့တောင် အတင့်ရဲလို့ ငါ့ရုံးခန်းထဲထိ
ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ၀င်ရောက်လာတယ် ။
" မင်းကို ဘယ်သူ ဒီထဲ ၀င်ခွင့်ပေးလိုက်တာလဲ "
" ခင်ဗျား အတွင်းရေးမှူးလေ
ချောလို့တဲ့ ကျွန်တော့်ကို "
မေးစေ့အောက် လက်နှစ်ဖက်ထောက်လို့
စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်နေတဲ့ မျက်နှာအား မကြည့်ချင်စွာ
ငါ့မျက်လုံးတွေကို အပေါ်သို့ လှိမ့်လိုက်မိတယ် ။
" အရှက်ကို မရှိဘူး ! "
" ရှိပါတယ်နော် ကြည့်ချင်ရင် ချွတ်ပြရမလား "
အနားတိုးလာပြီး ခါးကော့ပြတာကြောင့်
လက်သီးကို အဆင်သင့်ရွယ်လိုက်မိတယ် ။
" မျက်ခွက်စုတ်အောင် အထိုးမခံချင်ရင်
အခုချက်ချင်း နောက်ကို ဆုတ်လိုက်တော့ ! "
" ဟွန့် စိတ်ကြီးပဲ "
" လာရင်း ကိစ္စကိုပြော "
" လွမ်းလို့ ~ "
နှုတ်ခမ်းကိုပါ ပြုစ်ခနဲအသံမြည်အောင်ဆူပြရင်း
မျက်ခွက်လာပြောင်နေသူအား ငါ တစ်ချက်တော့
ထထိုးသင့်ပြီလို့ ထင်တယ် ။ အဲ့ဒီ့လီယိုကန်ဇိုက
ဘာလို့များ ဒီလောက်ထိတောင် အမြင်ကတ်စရာ
ကောင်းပြီး ကုတ်ဖဲ့ချင်စရာကောင်းနေရတာလဲ ?
" ဆက်ပြီး ဒီလိုပဲ စနေမယ်ဆို ထွက်သွားလိုက်ပါ
လီယိုကန်ဇို ငါ့မှာ မင်းအတွက် အချိန်ရယ်မရှိဘူး "
" ရက်စက်လိုက်တာ အချစ်ရယ် "
" အတည်ပြောနေတာ ငါ ထမထိုးခင် လစ်တော့ "
ကော်လံစကို အတည် ထထိုးတော့မလို
ဆွဲလိုက်မှ လက်မြှောက်ပြပြီး စတာ
ရပ်သွားခဲ့တဲ့ လီယိုကန်ဇိုက...။
" အိုခေ အိုခေ မနောက်တော့ဘူး
ဒီတစ်ခါ အတည်ပေါက်ပြောမယ် "
ငါ့လက်ကို အသာတကြည် လွှတ်ခိုင်းလာပြီး...။
" လာရင်းကိစ္စက အလုပ်ကြောင့်ပဲ "
သူ့ အင်္ကျီအောက်က စာချုပ်တစ်ခုအား
ဆွဲထုတ်ရင်း ငါ့ရှေ့ကို ထုတ်ပြလာတယ် ။
