Unicode
မှန်ထဲက မျက်ကွင်းဟောက်ပက်နဲ့
ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ ငါ့ ပုံရိပ်ကို ငါ
အထူးအဆန်း ကြည့်နေမိတယ် ။
ငါတော့ ငါပေမဲ့ ငါမဟုတ်သလိုမျိုး !
ပေါက်ပြဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို
ထပ်ဖိကိုက်လိုက်တော့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့
သွေးရည်ကြည်တွေဟာ အများသား !
လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိပွတ်လိုက်တော့
ပါးပြင်ပေါ်ထိအောင် အကြောင်းလိုက်
စွဲထင်ကျန်ရစ်သွားခဲ့တဲ့ သွေးစက်ရာ !
ရေနဲ့ အထပ်ထပ် အခါခါ ဆေးချနေတာတောင်
ပြောင်စင်မသွားဘူးပဲ စိတ်ထဲ ထင်နေတာကြောင့်
ရေပုံးထဲ ခေါင်းနစ်သည်အထိ နှစ်ချလိုက်တယ် ။
ဒီလောက်ဆို မှတ်ဉာဏ်တွေကိုရော
ဆေးကြောပစ်လို့မရနိုင်ဘူးလား ?
_____________________________
[ " ချစ်တယ် ~ " ]
[ "........" ]
[ " ဖြူစင်တဲ့မေတ္တာကို ကျော်လွန်ပြီးတော့ ~ " ]
[ " ၀မ်ရိပေါ် ! ငါတို့က... " ]
[ " သိတယ် ! သိတယ်လို့ အဲ့တာကြောင့် !
မချစ်သင့်မှန်းသိပေမဲ့ ချစ်နေခဲ့တာကြောင့် !
ချစ်နေမိတာကြောင့် ! မုန်းတယ်လို့တော့
မပြောလိုက်ပါနဲ့ ~ " ]
[ " မင်း ! ! ! ငါ့ပေါ်က ဖယ်စမ်း အခု ! " ]
[ " ကျွန်တော့်ကို မမုန်းလိုက်ပါနဲ့~ ကိုကို ~ " ]
[ " ငါ့ကိုလွှတ်လို့ ပြောနေတယ်နော် ၀မ် ရိ ပေါ် " ]
[ " အဲ့သလောက်တောင် မုန်းတာပဲလား ~ " ]
[ " မင်း ဒီလိုမျိုး ဆက်လုပ်နေရင်
အဲ့သလောက်ထက်ကို ပိုမုန်း..အွန်းးး " ]
[ " မပြောနဲ့လို့ ပြောတယ်မလား ? ! " ]
! ခလွမ်း !
____________________________
အမောတကောနဲ့ရှိုက်ယူနေရတဲ့ လေဟာ
ဘယ်လောက်ရှူရှူ အသက်မ၀သလိုပင် ။
ခေါင်းနှစ်ချထားတဲ့ ရေပုံးကို သွန်လိုက်ပြီး
အသစ်ထပ်ဖြည့်တော့ ရေပိုက်ခေါင်းကနေ
ကျလာတဲ့ ရေစက်သံတွေဟာ ဆူဆူညံညံ ။
အပြင်ထိအောင် ရေလျှံလာတော့
ရေပိုက်ခေါင်းကို လှည့်ပိတ်လိုက်ပြီး
သဘတ်တစ်ထည်ကို လှမ်းယူလိုက်တယ် ။
