Unicode
၀မ်ရိပေါ် အသက် ၁၃ နှစ် ။
ရှောင်ကျန့် အသက် ၁၉ နှစ် ။
နောက်ဆုံးတော့ အစောကြီးအနှိုးခံရမဲ့
မနက်ခင်းတွေကနေ လွတ်မြောက်သွား...။
" ကိုကို ! ! ! ! ! "
အခန်းတံခါးနှင့်နံရံ ရိုက်မိသွားသောအသံဟာ
ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ဖြစ်ပြီး လက်ချောင်းများ ကွေးကောက်သွားသည်ထိ အုံးထားမိသော
ခေါင်းအုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ချေလိုက်မိ၏ ။
" ဒါ ဘာလဲ ? ! "
၀မ်ရိပေါ်လက်ထဲက ဘူးသေးသေးလေးကို
ငါ့အနေနဲ့ တစ်ခါမှ မမြင်ခဲ့ဖူးသော်လည်း
ချောကလက်ဘူးမှန်းတော့ သိသာပါသည် ။
" ဒါ ဘာလဲလို့ ? ! ! ! "
" မသိဘူးလေ ! "
" ကိုကို့ လွယ်အိတ်ထဲကနေ
တွေ့တာ ! ဘာလို့မသိတာလဲ ? ! "
" ငါ့လွယ်အိတ်ထဲက...? "
" ချစ်တယ်တဲ့ ဒီမှာ ရေးထားတာ ! "
ဘူးအဖုံးကို လှပ်ပြလာတဲ့အခါ ထိုဘူးအဖုံး
အတွင်းတင် ရေးထားတဲ့ စာသားက ငါ့ကို ကြိုက်နေတဲ့ တစ်ယောက်ယောက်ဆီကလို့ ညွှန်းတယ် ။
ဒီလွယ်အိတ်ကို စာမေးပွဲဖြေနေတုန်း အခန်းပြင်မှာ ထားခဲ့ရတာဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲပြီးကတည်းက
ဖွင့်မကြည့်တော့ဘဲ ဝဲပစ်လိုက်တာဖြစ်တယ် ။
ဒါကြောင့်လည်း ဒီဘူးကို ငါ မမြင်ဖူးတာပေါ့ ။
" တကယ် ရည်းစားထားနေတာလား ? ! "
" ဟမ် ! မဟုတ်ပါဘူး "
" ဒါဆို ဘာလို့ လက်ခံလာတာလဲ ? ! "
ပထမတော့ ရှင်းပြဖို့ ပါးစပ်ဟလိုက်ပေမဲ့
တရားခံစစ်သလို မေးလာတဲ့ ၀မ်ရိပေါ်ကြောင့်
နှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်း ပြန်စေ့လိုက်တယ် ။
ငါက ဘာလို့ဖြေရှင်းရမှာလဲ ? ! သူ့မှာ ငါ့ကို အဲ့လို
စစ်ဆေးပိုင်ခွင့်ရှိတယ်များ ထင်နေလား မသိ ? !
" ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ်ဆို ပါးရှောင်နဲ့တိုင်ပစ်မှာ "
" ဟက် ! မင်းက ဘယ်လိုတိုင်မှာလဲ ? ! ငါက
အသက်ပြည့်ပြီးလို့ တစ်နှစ်တောင်ကျော်နေတဲ့
လူကြီးတစ်ယောက်ပါ မင်းလိုကလေးစုတ်လေး
မဟုတ်ဘူး ! ဒါကြောင့် ရည်းစားထားရင်ရော ?
