အရင်ဘဝက ပုန်ကန်ခဲ့တဲ့ စစ်သူကြီးရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီ။

အခန်း (၅၈)

အရင်ဘဝက သစ္စာဖောက် စစ်သူကြီး​၏ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ လွယ်ထားရပြီ

အခန်း ၅၈

လသည် အေးစိမ့်စိမ့်နှင့် ကြည်လင်လာသော်လည်း အိပ်ရာပေါ်တွင် မတူညီသော ရှုခင်း ရှိနေသည်။

လီယွမ်မင်သည် နီလျဲ့၏ တောင့်တင်းမှုနှင့် အနည်းငယ် တုန်ရင်မှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ရင်ထဲတွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုများ ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့နဖူးကို အသာအယာ နမ်းလိုက်ကာ ပျော့ပျောင်းသွယ်လျသော ခန္ဓာကိုယ်သည် ပိုပိုချစ်မြတ်နိုးစွာဖြင့် သူ့ကို ဖိကပ်လိုက်သည်။ သူ့နားနှင့် ကပ်နေသော စိုစွတ်နေသော နှုတ်ခမ်းများသည် နူးညံ့သော ချစ်စကား အချို့ကို ပြောလိုက်သည်။

သူ့ရှေ့က လူငယ်လေးကို တကယ့်ကို အရမ်းချစ်သည်။ သူ့နှလုံးသားကို သူ့ထံ ယုံကြည်အပ်နှံရန် စိတ်အားထက်သန်နေခဲ့သည်- သူ့တစ်ဦးတည်းအပိုင် သူ​၏ အားလျဲ့။

"အင်း..."

နီလျဲ့သည် သူ့အား ပြန်လည်မပွေ့ဖက်မိရန် သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်ရန် ခွန်အား မည်မျှအသုံးပြုခဲ့ရသည်ကို သူ မသိသော်လည်း သေချာသော တစ်ခုတည်းသောအချက်မှာ ခွန်အား အားလုံးကို အသုံးချခဲ့ခြင်း မရှိပါ။ သူ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော ဒီပျက်စီးနေသော အလှလေး၏ ဦးခေါင်းကို တစ်စစီဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ပါသည်။ လက်သီးကို တင်းတင်းဆုပ်ပြီး နိုင်လိုမင်းထက်ပြုချင်သော ဆန္ဒကို ထပ်တလဲလဲ သည်းခံနေရသည်။

သို့သော် သူ့ရှေ့ကလူသည် သူ့အန္တရာယ်ကို လုံးဝသတိမထားမိဘဲ အေးမြသော မွှေးရနံ့ဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ လွှမ်းခြုံထားသည့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင်လို စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းနေသည်။ သူ​၏ နဖူး၊ နှာသီးဖျား၊ ပါးလွှာသော နှုတ်ခမ်းများပေါ်တွင် သူ​၏ စိုစွတ်ပူပြင်းသော အနမ်းများ ကျရောက်ပြီး လည်စလုပ်ပေါ်နှင့် အောက်တစ်လျှောက် ရောယှက်သွားသည်။

နီလျဲ့ သည်းမခံနိုင်တော့ပါ။ နောက်ဆုံးတော့ သူ့လက်သီးဆုပ်ကို ဖြေလိုက်ပြီး သူ့လက်များဖြင့် သူ့ကို အပြင်းအထန် ရစ်ပတ်ပြီး သူ့အောက်တွင် ဖိထားလိုက်သည်။