အရင်ဘဝက ပုန်ကန်ခဲ့တဲ့ စစ်သူကြီးရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီ။

အခန်း (၄၈)

အရင်ဘဝက သစ္စာဖောက် စစ်သူကြီး​၏ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ လွယ်ထားရပြီ

အခန်း ၄၈

ညသည် လုံးဝမည်းမှောင်နေ၏။ အိမ်တော်စင်္ကြန်များတွင် အပြေးအလွှား ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်သွားနေသော အစေခံများနှင့် ပြည့်နေသည်။ သူတို့သည် နေရာတိုင်းတွင် မီးထွန်းရန် အလုပ်ရှုပ်နေကြပြီး အလွန်လျင်မြန်စွာပင် အလင်းရောင်မှိန်ပျပျ အိပ်မက်မြေတစ်ခုလို အလင်းရောင်သည် ပို၍ထွန်းလင်းလာသည်။

နီလျဲ့သည် ရေနွေးရေချိုးစည်ထဲမှ လူကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ခြောက်သွေ့သော ရေချိုးပုဝါဖြင့် ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ဂရုတစိုက် ချပေးလိုက်သည်။ သူကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်သည်နှင့် သူ့ရှေ့ကလူ​၏ အနုစိတ်သော မျက်ခုံးသည် ကျုံ့သွားသည်။

နီလျဲ့​၏ မျက်လုံးများ လှုပ်ခတ်သွားသည်။ သူ့ကို လှဲစေပြီး အဖြူရောင်ပိုးသားစကို ယူကာ သူ့ခြေထောက်များကို ကားစေပြီး ညင်သာစွာ သုတ်လိုက်သည်။

အဖြူရောင် ပိုးသားပေါ်တွင် သွေးစများ ရှိနေသည်။

လီယွမ်မင်လည်း မြင်သည်။ သူ့ခြေထောက်များကို တိတ်ဆိတ်စွာ စုကျုံ့ပြီး ကွေးနေလိုက်သည်။ သူ့မျက်ခွံနှင့် နှာဖျားတွင် ပန်းရောင်ဖျော့ဖျော့အချို့ ကျန်ရှိနေသေးသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိ ကျန်ရှိသော လက္ခဏာများသည် အနှီးထဲက မလုံခြုံသော မွေးကင်းစကလေးငယ်ကဲ့သို့၊ သို့မဟုတ် ချမ်းအေးလှသော ဆောင်းရာသီတွင် အလွယ်တကူ အတောင်ကျိုးသွားနိုင်သော နုနယ်သည့် လိပ်ပြာတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ကျန်ရှိနေသေးသည်။

နီလျဲ့သည် ရုတ်တရက် သူ့ရင်ထဲတွင် ပြင်းထန်သော နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရပြီး သူ့လက်ထဲက အဖြူရောင်ပိုးသားကို တင်းတင်းဆုပ်ထားမိသည်။ အနည်းငယ် စိုထိုင်းနေသော သူ့ဆံနွယ်များကို ထိကာ ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး- "နာနေလား?"

လီယွမ်မင် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းကို ဖုံးကွယ်ရန် အပိုတွေလုပ်ပြမိပြီး ပိုဆိုးသွားသည်ကို တွေးမိသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်၊ သူ့ကို ညင်သာစွာ ချော့လိုက်ပြီး- "နည်းနည်းပဲ ရောင်တာပါ"