အရင်ဘဝက ပုန်ကန်ခဲ့တဲ့ စစ်သူကြီးရဲ့ ကိုယ်ဝန်ရသွားပြီ။

အခန်း (၁၇)

အရင်ဘဝက သစ္စာဖောက် စစ်သူကြီး​၏ ကိုယ်ဝန်ကို ငါ လွယ်ထားရပြီ

အခန်း ၁၇

ညဘက်တွင် နီလျဲ့သည် ယခင်ကကဲ့သို့ အပြင်ခန်းရှိ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် လှဲနေခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ မြို့တော်မှ ရရှိခဲ့သော အလေ့အထဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လီယွမ်မင်က သူ့ကို ခွင့်ပြုခဲ့လျှင်တောင်မှ ဒါက မသင့်တော်ကြောင်း သူလည်း သိပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ ဆယ့်လေးနှစ်မြောက်မွေးနေ့အပြီးတွင် လီယွမ်မင်က သူ့ကို ဤကဲ့သို့ ညမအိပ်ရန် တားမြစ်ခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် လီယွမ်မင်က ဖျားနေသောကြောင့်သာ နီလျဲ့သည် မပြောမဆို သူ့အခန်းအပြင်ဘက်တွင် အိပ်ရန် ကွပ်ပျစ်ရှည်ကို ရွှေ့လာခဲ့သည်။ သူသည် လီယွမ်မင်စကားကို အမြဲနားထောင်သော်လည်း လီယွမ်မင်၏ကျန်းမာရေးနှင့် ပတ်သက်ပါက အလွန်ခေါင်းမာသည်။ လီယွမ်မင်က သူ့ကို မဖျောင်းဖျနိုင်မှန်း သိသောကြောင့် လိုက်လျောရုံသာတတ်နိုင်ခဲ့သည်။

ညက အရမ်းနက်နေပြီဖြစ်သည်။ လင်နန်သည် ပတ်ဝန်းကျင် မကောင်းသော နယ်မြေဖြစ်ပြီး အင်းဆက်များနှင့် သားရဲများစွာ ရှိသည်။ အပြင်မှ နွေရာသီ အင်းဆက်များ​၏ အော်ဟစ်သံတိုးတိုးကို ကြားနေရသည်။ နေ့ခင်းဘက်တွင် ရှင်းလင်းရန် လူများ စေလွှတ်ခဲ့သော်လည်း ညအချိန်တွင် ယခင်အတိုင်းပင် ရှိနေသေးသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ အလွန်ဆူညံမနေဘဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဤကဲ့သို့ဖြစ်နေခြင်းကြောင့် ယခုဆို သူတို့သည် အကျင့်ဖြစ်သွားသည်။.

နေ့ခင်းဘက်တွင် အကြာကြီး အိပ်ထားသောကြောင့် ဖြစ်မည်။ လီယွမ်မင်သည် အခု နောက်ထပ် အိပ်ချင်စိတ်မရှိတော့ပါ။

သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ရှိ စောင်ပါးပါးလေးကို ကိုင်ကာ မျက်လုံးများဖွင့်လျက် ည၏အလင်းရောင်မှိန်မှိန်တွင် အိပ်ယာထိပ်၌ ထွင်းထုထားသော အတိတ်နိမိတ်ကောင်းသည့် တိမ်များကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဘာအကြောင်းမှမရှိဘဲ လင်နန်သို့ သူပထမဆုံးရောက်လာသည့်နေ့ရက်များကို သူတွေးနေမိသည်။ ထိုအချိန်က သူသည် ထူးဆန်းသောနယ်မြေက သူစိမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီး သူ့ဘဝသည် ရှုပ်ထွေးနေသည်။ သူ့တွင် အသုံးချရန် လူအနည်းငယ်သာရှိသည်။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်သည် သူမျှော်လင့်သလို အမှီမလိုက်နိုင်ဘဲ လင်နန်၏ စိုစွတ်ပူအိုက်သောရာသီဥတုတွင် လိုက်လျောညီထွေမနေနိုင်ခဲ့ပါ။ သူဒီကိုရောက်ပြီး တစ်လခွဲလောက်ကြာတော့ အသည်းအသန်ဖျားသွားသည်—အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက တကယ့်ကို ခက်ခဲခဲ့ပေမယ့် ကံကောင်းစွာနဲ့ သူကျော်လွှားနိုင်ခဲ့သည်။ ယနေ့တွင် ဘဝသည် သူစိတ်ကူးထားသော အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ တိုးညှင်းစွာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။