High class? This way!

Hoofdstuk 13-HTY

Ik werp hem een boze blik toe. Mijn blik glijd over zijn lichaam. Hij draagt een sport shirtje dat strak om zijn buik heen staat wat hem ongelooflijk sexy staat. Wow wacht, dacht ik dat nu, nee Kiki shut up, je hebt Yesse. Ian is de grootste eikel die je kent onthoud dat. "Wat doe jij hier?" sis ik door mijn tanden heen. "Dat zie je toch." mompelt hij geïrriteerd. Ik rol met mijn ogen en zet mijn handen in mijn zij. "Ben je mij gevolgd?!" vraag ik ongelovig. Hij kijkt weg en wordt een beetje rood. "Je bent me gevolgd!" roep ik ongelovig. Hij kijkt me strak aan. "Je bent me gevolgd!" roep ik boos. "Stop oké, ik KEN jou." onderbreekt hij me. "KENDE." verbeter ik hem. "Nee, ik ken je nog steeds Kiki, jij gaat niet zomaar in het bos hardlopen, dat doe je alleen als je gestrest bent, ja dat vertelde je me, ik onthoud dat Kiki. Dus toen ik je zag ben ik je achterna gegaan om ervoor te zorgen dat je niks raars gaat doen." zegt hij kalm. "Wat zou ik kunnen doen dan?" kaats ik. "Weet ik veel, daarom volgde ik je." zegt hij schouderophalend. "Bedankt, maar er is niets aan de hand." zeg ik emotieloos terwijl ik me omdraai en wegloop. "Jawel, ik zie het Kiki." roept hij. "Ik zie aan je dat je in ieder moment kan instorten en in huilen uit kan barsten. Ik ken jou." roept hij erachteraan. Ik probeer mijn ademhaling onder controle te houden, maar het lukt niet. Opeens voel ik iets nats langs mijn wang druppen. Nee, nee, nee, nee, kappen, stop, niet huilen, nee, kappen, stop. Het werkt niet, er stromen alleen maar meer tranen over mijn wangen. Ik draai me om. "Oké, best je hebt gelijk! Is dat wat je wilde horen? Dat je gelijk hebt? Hier heb je het." roep ik boos, maar toch onzeker. "Kiki dat bedoelde ik niet." zucht hij. Het liefst wil ik nu een knuffel, maar als ik Ian knuffel weet ik, dat ik nooit meer uit zijn arme wil. Stomme rotgevoelens. "Ik wilde je alleen helpen, maar als jij mijn hulp niet waardeert. Oké!" zegt hij terwijl hij zijn armen in de lucht gooit en zich omdraait. "Wacht Ian." zucht ik. Hij draait zich om, er zit een triomfantelijke grijns op zijn gezicht geplakt. "En laat ook maar." zeg ik met rollende ogen. "Sorry Kiki, zo bedoelde ik het niet, ik vond het alleen bijzonder dat je nog voor me charmes viel." zegt hij grijnzend. "Dat doe ik niet." zucht ik. "Wel waar." "Niettus. " "Wellus." "Niettus." "Wel waar." "Oké stop, en nee ik val niet voor je charmes. Ik kan het gewoon aan niemand kwijt." zucht ik. "Ik weet dat je voor me valt." zegt hij grijnzend. "Ik ben weg hier." zucht ik terwijl ik me omdraai. "Jeez Kiek het is maar een grapje." lacht hij. "Grappig." mompel ik sarcastisch terwijl ik doorloop. "Doei!" roep ik over mijn schouder. "Doei, schatje!"

Ik stap onder de douche en laat de warme stralen over mijn rug heen rollen. Ik pak een shampoo fles en zeep mijn haren in.

Ik droog me af en trek mijn pyjama aan. Ik borstel mijn haren en vlecht het in. Ik pak mijn telefoon, Gina heeft me nog steeds niet terug gebeld. Ik loop naar mijn bed en ga onder de dekens liggen. Ik klik mijn nachtlampje uit.

Uiteindelijk val ik in een onrustige slaap.

Ik word wakker door mijn wekker, logisch. Ik druk hem uit en kom moeizaam overeind. Gelukkig is het vrijdag.

Ik loop de keuken binnen hopend dat Shane en Kristin er niet zijn. Helaas, daar gaat je plan. Ik kijk strak voor me uit terwijl ze me beide een goede morgen wensen. "Morgen." mompel ik. "Iemand is chagrijnig." grinnikt Kristin. Ik draai me met een ruk om. "Weet je hoe dat komt?" roep ik kwaad. Ze kijken me geschrokken aan. Net goed. "Eh nee." mompelt Kristin beduusd. "Jullie zouden nooit misbruik maken van je geld, en dan kopen jullie een adoptiebureau om!" Mompel ik sarcastisch. Kristin loopt rood aan en slaat een hand voor haar mond. Shane staart verdwaasd in zijn koffie terwijl hij er met een roerstaafje in roert. "Kiki, we kunnen het uitleggen...." mompelt Kristin wanhopig. "Niet nodig, ik snap het helemaal." zeg ik sarcastisch terwijl ik een appel van de fruitschaal pluk en de keuken uitstorm.

Ik rij de straat uit op mijn Vespa. Wat denken ze wel niet? Dat ik ze zomaar zal vergeten? No way! Ik kijk op mijn zilveren horloge, ik ben gewoon een half uur eerder vertrokken. Ik zucht, waarom?

Ik besluit voor school nog een koffie te halen bij Starbucks. Ik parkeer mijn scooter voor de deur en loop naar binnen. Ik sluit achter in de rij aan. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om. Hoogzwangere Nikki kijkt me glimlachend aan. "Hey!" roep ik enthousiast ik geef haar een knuffel. "Hoe gaat het?" vraag ik terwijl ik haar ronde buikje bewonder. "Super." zegt ze stralend. "Nog maar een maandje." zegt ze zenuwachtig. "Agh god toch, weet je al wat het wordt?" zeg ik. "Nee, ik wil het niet weten. Het maakt me ook niks uit." zegt ze vastbesloten. "Wauw wat zal jouw moeder trots op je zijn." zeg ik bewonderd. Ze glimlacht dankbaar. "Dankje Kiki, het spijt me voor alle dingen die ik gedaan heb tegen je." zegt ze blozend. "Het is al goed joh! Je wordt moeder! Oja, als je een oppas nodig hebt, ik ben beschikbaar zeg ik met een knipoog. Ze lacht en ik bestel mijn koffie. Nadat ik de beker in mijn hand geduwd krijg geef ik Nikki een knuffel. "Hou je taai! Ik krijg toch wel een geboortekaartje hè?" vraag ik grijnzend. "Je mag zelfs naar de babyshower komen." zegt ze lachend. Ik lach en neem afscheid van haar. Hoeveel iemand wel niet kan veranderen, op een goed manier.

----------

Zooo jongens, ik heb ook bijna vakantie!! Ik ben echt jaloers op jullie allemaal. Mijn toetsweek zit er ook bijna op! Nog twee toetsen. Die hitte is echt een ramp tijdens het leren, maar goed,,

Wat hebben de al-vakantie-hebbende-mensen al gedaan in hun vakantie?

Loveyou all XO QueenBD